Ας γίνουμε λίγο υπερβολικοί. Μια κατάσταση ιδιότυπης «Λευκής Τρομοκρατίας» είναι αυτή που ζούμε τις τελευταίες μέρες. Μέσα σε λίγα μόνο 24ωρα μάθαμε ότι αν γίνουν εκλογές θα χρεοκοπήσει η χώρα, αν ο Γιούνκερ δεν έχει «οικεία πρόσωπα» για συνομιλητές θα θυμώσει, θα κλείσουν τα ΑΤΜ των τραπεζών, θα χαθούν καταθέσεις και σπίτια. Είναι σαν να ξαναζούμε με την ίδια ακριβώς ορολογία τις προεκλογικές μέρες του 2012. Παραληρηματικός λόγος και διασπορά του φόβου, που στοχεύει να δημιουργήσει ρήγματα στο μυαλό και στην ψυχή.
Τρομο-μέρες που είναι, έτυχε να πέσω στο Διαδίκτυο πάνω σε ένα κείμενο του Θεοχάρη Ραζάκου που μιλά για τη «Λευκή Τρομοκρατία» στην Ελλάδα κατά το διάστημα 1945-1946. Αντιγράφω λοιπόν:
«Η τρομοκρατία που ασκούν εναντίον μεγάλου μέρους του λαού οι διάφορες παρακρατικές συμμορίες, με τη συνδρομή κρατικών οργάνων, είναι το βασικό χαρακτηριστικό της περιόδου Φλεβάρης ’45-Οκτώβρης ’46. Ωστόσο, στηρίζεται σε μία άλλη μορφή Τρομοκρατίας, η οποία ασκείται σε πολιτικό επίπεδο από τους πολιτικούς εκφραστές της αστικής τάξης της χώρας, με την ανοχή των Βρετανών. Πρόκειται για τις κατάφορες παραβιάσεις που γίνονται όσον αφορά στην εφαρμογή της Συμφωνίας της Βάρκιζας εκ μέρους της επίσημης εξουσίας σε βάρος των υποστηριχτών του ΕΑΜ-ΚΚΕ και του συνόλου του δημοκρατικού κόσμου της χώρας. […] Μπορεί να χαρακτηρίζεται “Λευκή Τρομοκρατία” και να μη σχετίζεται με τη σωματική βία, ωστόσο η άσκησή της είναι τελικά πολύ ύπουλη και -συνεπώς- τα αποτελέσματά της ακόμη πιο σοβαρά, λόγω του ότι καθιερώνει ένα κλίμα ανοιχτών ή υποχθόνιων εκβιασμών, συνεχούς εκφοβισμού των λαϊκών μαζών και τρομοκράτησής τους ανοίγοντας, παράλληλα, το δρόμο για την ανοιχτή άσκηση τρομοκρατίας εναντίον των τελευταίων με φυσικούς αυτουργούς διάφορες παρακρατικές συμμορίες, δωσιλογικές οργανώσεις της περιόδου της Κατοχής που έμειναν ατιμώρητες, κοινούς εγκληματίες που, χάρη στο αντιΕΑΜικό τους μένος, αξιοποιήθηκαν από παρακρατικούς και κρατικούς φορείς στην αντικομμουνιστική σταυροφορία τους κ.ά. Η ένταση, μάλιστα, της Τρομοκρατίας συνεχώς μεγεθύνεται όσο περνούν οι μήνες μετά τη Βάρκιζα, γεγονός που οφείλεται στην όλο και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα που δείχνει ο αστικός κόσμος να αποδυναμώσει το ΕΑΜικό κίνημα. Η “Λευκή Τρομοκρατία” κορυφώνεται στις 31 Μάρτη 1946, όταν οι -ίσως πιο σημαντικές της μεταπολεμικής ιστορίας- εκλογές που πραγματοποιούνται, υπό πολύ ιδιαίτερες, συνθήκες χαρίζουν στις δυνάμεις της Εθνικοφροσύνης την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία που χρειάζονταν, προκειμένου αναδειχθούν στον κυριότερο ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων στη χώρα, που θα νομιμοποιούσε με τη στάση του τη μέχρι τότε επικρατούσα κατάσταση.
Όλο αυτό το σκηνικό σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο στήνεται με πολύ προσοχή και μελετημένα από τους Βρετανούς “συμμάχους” και το σύνολο του παλαιού πολιτικού κόσμου με σκοπό την πολιτική τους επικράτηση και πάλι, μετά τις εκτροπές που επέφεραν στις αστικές πολιτικές δομές της χώρας η δικτατορία του Μεταξά και η Κατοχή».
Θητεία τυμβωρύχου
εκτελεί ο Ιοβόλος
