Στη βάση του Ντιέγκο Γκαρσία ζούσαν παλιά άνθρωποι…
Το 1973, μετά από εκστρατεία εκφοβισμού, οι κάτοικοι των Νησιών του Αρχιπελάγους Τσάγκος στον Ινδικό Ωκεανό εξαναγκάστηκαν από τη Βρετανία να πάρουν μαζικά το δρόμο της εξορίας. Θα χτιζόταν εκεί η γνωστή στρατηγική στρατιωτική βάση Ντιέγκο Γκαρσία των ΗΠΑ, στο κεντρικό νησί του Αρχιπελάγους. Οι κοινότητες των 4.000 Τσαγκοσιανών εξορίστηκαν στη Βρετανία ή στο Μαυρίκιο και άλλα νησιά, όπου ζουν κυρίως σε παραγκουπόλεις.
Το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών στις εκθέσεις του, παρουσιάζει τους κατοίκους των Νησιών Τσάγκος ως προσωρινά εργαζόμενους και περαστικούς από τα νησιά. Στην πραγματικότητα βρίσκονται εκεί από το 1786, ως σκλάβοι επί γαλλικής αποικιοκρατίας, και σχημάτισαν μια ξεχωριστή κουλτούρα και πολιτισμό, καθώς και μια ιδιαίτερη γαλλική κρεολική γλώσσα. Οι εξόριστοι Τσαγκοσιανοί προσέφυγαν για την υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο της Μ. Βρετανίας και κέρδισαν, ωστόσο η απόφαση ανατράπηκε στη Βουλή των Λόρδων. Απ’ την άλλη, η κυβέρνηση Ομπάμα απέρριψε πέρυσι μια ακόμη έκκληση των Τσαγκοσιανών προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ενώ πριν από λίγες εβδομάδες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάσισε πως δεν είναι στη δικαιοδοσία του να δικάσει το ζήτημα. Το 2010 η Βρετανία είχε ανακοινώσει την ανακήρυξη του Αρχιπελάγους στο μεγαλύτερο θαλάσσιο πάρκο του κόσμου, «ως εκδήλωση του γεγονότος ότι το Ηνωμένο Βασίλειο παίρνει στα σοβαρά τις διεθνείς περιβαλλοντικές του ευθύνες», όπως το χαρακτήρισε ο τότε ΥΠΕΞ, Μίλιμπαντ. «Τα ψάρια προφανώς έχουν περισσότερα δικαιώματα από μας», είχε ανταπαντήσει η Ομοσπονδία Αλληλεγγύης στο Τσάγκος. Βρετανικό τηλεγράφημα προς την πρεσβεία των ΗΠΑ, που αποκάλυψε το Wikileaks αργότερα, επιβεβαίωνε πως: «Δεν λυπόμαστε για την απομάκρυνση των ντόπιων, γιατί αυτό ήταν αναγκαίο για στρατηγικούς σκοπούς. Καθιερώνοντας ένα θαλάσσιο πάρκο αποτελεί στην πραγματικότητα μακροπρόθεσμα τον πιο αποτελεσματικό τρόπο αποτροπής των Τσαγκοσιανών και των απογόνων τους να επιστρέψουν». Εννέα διεθνείς περιβαλλοντικές οργανώσεις, ανάμεσά τους και η Greenpeace, υποστηρίζουν το θαλάσσιο πάρκο ανεξάρτητα από την τύχη των ντόπιων…
Μικρές νίκες αξιοπρέπειας
Ο Σάντι Οζπολάτ, Τούρκος πολιτικός πρόσφυγας στη Γερμανία, καταδικάστηκε σε έξι χρόνια φυλάκιση ως μέλος οργάνωσης που βρίσκεται στη λίστα των «τρομοκρατικών» οργανώσεων. Δεν βρέθηκε ένοχος εκτέλεσης ή σχεδιασμού οποιασδήποτε ενέργειας. Ο Οζπολάτ αρνήθηκε να φορέσει τη στολή της φυλακής, καθώς θεωρεί ότι η στολή προσβάλλει την αξιοπρέπειά του, επειδή ο ίδιος είναι πολιτικός κρατούμενος. Από τις 4 Οκτώβρη 2012, όταν και ανακοινώθηκε η ποινή του -από την οποία έχει ήδη εκτίσει τρία χρόνια- παρέμεινε χωρίς ρούχα μέσα στη φυλακή, καλυμμένος μόνο με τα σεντόνια του κελιού του, σε μια τακτική που θύμισε τον αγώνα των κρατουμένων του ΙΡΑ παλιότερα στις βρετανικές φυλακές. Μετά από 29 ημέρες απεργίας πείνας νίκησε με την επιμονή του και την υποστήριξη των συντρόφων του. «Το ζήτημα της στολής της φυλακής είναι πολύ σοβαρό, είναι μια ένδειξη υποταγής στο σύστημα και απάλειψης της πολιτικής ταυτότητας, την οποία δεν μπορούμε να δεχτούμε», μας είπε ο εκπρόσωπος της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, από το περιοδικό Ο αγώνας. Τόνισε, επίσης, ότι η αλληλεγγύη στη Γερμανία και σε άλλες χώρες ήταν καθοριστική για τη μικρή αλλά σημαντική αυτή νίκη.
ΗΠΑ – Μπαχρέιν: Business as usual
Παρά την αιματηρή καταστολή και τις διώξεις εναντίον των διαδηλωτών, οι ΗΠΑ συνεχίζουν να παρέχουν όπλα στο μικρό κράτος της Μέσης Ανατολής. Σύμφωνα με έγγραφα που το υπουργείο Άμυνας αναγκάστηκε να φέρει στη δημοσιότητα, έπειτα από αίτηση του περιοδικού ProPublica, οι ΗΠΑ προμήθευσαν το Μπαχρέιν με πυρομαχικά, εξοπλισμό επικοινωνιών, ελικόπτερα και πυραυλικά συστήματα. Παρά τις διαβεβαιώσεις αξιωματούχων ότι αυτά χρησιμοποιούνται μόνο ενάντια σε εξωτερικές απειλές, οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων το διαψεύδουν, ενώ σύμφωνα με δημοσιεύματα, αμερικανικά πολεμικά ελικόπτερα Cobra στράφηκαν εναντίον διαδηλωτών κατά την κλιμάκωση του ξεσηκωμού του Μπαχρέιν, στα μέσα Μαρτίου 2011. Το Ανώτατο Δικαστήριο της νησιωτικής χώρας επικύρωσε πρόσφατα και τις βαριές ποινές που είχαν επιβληθεί σε 13 επιφανείς ακτιβιστές, ενώ η τελευταία έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας επισημαίνει χαρακτηριστικά πως «η μεταρρυθμιστική διαδικασία έχει παγώσει και η καταστολή διευρύνεται».
