Κλιμάκια της Γ.Γ. Εμπορίου και του ΣΔΟΕ «εφορμούν» στις αγορές βιοκαλλιεργητών. της Γεωργίας Ζαβιτσάνου
Τις τελευταίες εβδομάδες τα ψώνια στη αγορά των βιοκαλλιεργητών, γνωστή και ως βιολογική λαϊκή, έχουν γίνει μια συναρπαστική εμπειρία. Εκεί που ψωνίζεις ανύποπτος το μαρουλάκι σου έρχεται ξαφνικά κλιμάκιο της Γ.Γ. Εμπορίου του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών και του ΣΔΟΕ και κόβει πρόστιμα στους παραγωγούς γιατί λέει δεν έχουν ταμειακές μηχανές.
Εκείνοι φωνάζουν ότι είναι παράνομο κάτι τέτοιο και ότι δεν θα επιτρέψουν να σταματήσει ο μοναδικός τρόπος απευθείας διάθεσης των αγροτικών προϊόντων στον κόσμο, ούτε θα αφήσουν να αυξηθούν οι τιμές σε περίοδο κρίσης.
Το σκηνικό έχει επαναληφθεί πολλές φορές στην Κυψέλη, στην Ηλιούπολη, στο Ίλιον, στο Χαϊδάρι, στο Ψυχικό, στην Κηφισιά, στον Πειραιά, στον Γέρακα και αλλού. Στην αρχή αυτό στοίχισε 50 χιλιάδες ευρώ σε πρόστιμα στους παραγωγούς αλλά τις τελευταίες μέρες που η αντίδραση μεγαλώνει το κλίμα έχει αντιστραφεί και τα κλιμάκια εκδιώκονται από καταναλωτές και παραγωγούς χωρίς να πάρουν άλλα «κεφάλια».
Εκείνοι φωνάζουν ότι είναι παράνομο κάτι τέτοιο και ότι δεν θα επιτρέψουν να σταματήσει ο μοναδικός τρόπος απευθείας διάθεσης των αγροτικών προϊόντων στον κόσμο, ούτε θα αφήσουν να αυξηθούν οι τιμές σε περίοδο κρίσης.
Το σκηνικό έχει επαναληφθεί πολλές φορές στην Κυψέλη, στην Ηλιούπολη, στο Ίλιον, στο Χαϊδάρι, στο Ψυχικό, στην Κηφισιά, στον Πειραιά, στον Γέρακα και αλλού. Στην αρχή αυτό στοίχισε 50 χιλιάδες ευρώ σε πρόστιμα στους παραγωγούς αλλά τις τελευταίες μέρες που η αντίδραση μεγαλώνει το κλίμα έχει αντιστραφεί και τα κλιμάκια εκδιώκονται από καταναλωτές και παραγωγούς χωρίς να πάρουν άλλα «κεφάλια».
Πόλεμος κατά των παραγωγών
Πίσω λοιπόν από τα μαρούλια συνεχίζεται πιο έντονος ένας αδίστακτος πόλεμος για τον έλεγχο του τελευταίο θύλακα του αδιαμεσολάβητου εμπορίου στην Ελλάδα. Και εξηγούμαι…
Οι βιοκαλλιεργητές, έχουν καταφέρει να διατηρήσουν για 17 χρόνια μια «αγορά αγροτών» όπου έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν μόνο οι παραγωγοί βιολογικών προϊόντων και όχι οι έμποροι, διασφαλίζοντας έτσι μια απευθείας επαφή με τον καταναλωτή και τη δυνατότητα να προσφέρουν τα προϊόντα σε τιμές που αποφέρουν λογικό κέρδος για τον παραγωγό και είναι προσιτές στους καταναλωτές, χωρίς τα περιττά καπέλα των μεσαζόντων.
Η «αγορά αγροτών» είναι μια μορφή οικονομικής οργάνωσης που είναι κεκτημένο δικαίωμα των κοινωνιών και στον κόσμο σήμερα υπάρχουν πάνω από 20.000 τέτοιες αγορές σε πολλές χώρες που διακινούν τόσο βιολογικά όσο και άλλα τοπικά αγροτικά προϊόντα ή προϊόντα μεταποίησης κ.λπ.
Αντίθετα, στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού το Ελληνικό Κράτος μετά από μια σχετική νηνεμία συνεχίζει την προσπάθεια των τελευταίων 7 χρόνων να δέσει τις αγορές των βιοκαλλιεργητών στην μια και μοναδική επιλογή που δίνει. Αυτή των λαϊκών αγορών όπου παίρνουν μέρος τόσο παραγωγοί όσο και έμποροι. Ένα αποτυχημένο μοντέλο που έχει οδηγήσει τους συμβατικούς παραγωγούς να συμμετέχουν μόνο σε ποσοστό 20% ενώ οι υπόλοιποι δίνουν τα προϊόντα τους στους εμπόρους, οι οποίοι τελικά διαμορφώνουν τις τιμές απουσία των αγροτών.
Τα κλιμάκια του Γ.Γ. Εμπορίου του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών και του ΣΔΟΕ, στηριζόμενα σε μια απόφαση και μια εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών πιέζουν τους βιοκαλλιεργητές να γίνουν και αυτοί έμποροι των προϊόντων τους, να κάνουν έναρξη επαγγέλματος ως επιτηδευματίες, να αποκτήσουν ταμειακή μηχανή και να επιβάλουν 13% ΦΠΑ στον καταναλωτή. Με άλλα λόγια τους ζητούν να έχουν διπλή φορολόγηση και ως παραγωγοί και ως έμποροι με το εξής παρανοϊκό σύστημα: πουλώντας τα προϊόντα ο καθένας στον εαυτό του!
Όμως η υπουργική απόφαση, πόσο μάλλον η εγκύκλιος, είναι κατώτερης ισχύος του νόμου 3874/2010, άρθρο 2, που αναφέρει σαφώς ότι ο αγρότης παραμένει αγρότης «μέχρι του σταδίου της χονδρικής και λιανικής πώλησης αποκλειστικά των προϊόντων που παράγει η ίδια η αγροτική εκμετάλλευση.» Αν παρανόμως υπερισχύσει μια υπουργική απόφαση πάνω σε ένα νόμο το «κακό σπυρί» της αδιαμεσολάβητης διάθεσης γεωργικών προϊόντων θα σπάσει, η «ελευθερία του εμπορίου» – αλλά κατά βάθος του μονοπωλίου – θα θριαμβέψει ακόμα μια φορά και ο καταναλωτής θα συνεχίσει να ψάχνει το αόρατο χέρι του εμπόρου που αγοράζει φτηνά τα αγροτικά προϊόντα και του τα πουλάει ακριβά.
Από δημοσιεύματα μαθαίνουμε ότι ο Νέος Κώδικας Φορολογίας που θα ψηφιστεί την επόμενη εβδομάδα στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος – αν και επίσημα δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα για το περιεχόμενό του – θα εντάξει τους αγρότες στην καθεστώς εσόδων-εξόδων, οπότε το πεδίο αντιπαράθεσης διευρύνεται. Τελικά, θα μείνει κανένας αγρότης σε αυτή τη χώρα ή θα τρώμε μόνο εισαγόμενα και ακριβότερα;
Πίσω λοιπόν από τα μαρούλια συνεχίζεται πιο έντονος ένας αδίστακτος πόλεμος για τον έλεγχο του τελευταίο θύλακα του αδιαμεσολάβητου εμπορίου στην Ελλάδα. Και εξηγούμαι…
Οι βιοκαλλιεργητές, έχουν καταφέρει να διατηρήσουν για 17 χρόνια μια «αγορά αγροτών» όπου έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν μόνο οι παραγωγοί βιολογικών προϊόντων και όχι οι έμποροι, διασφαλίζοντας έτσι μια απευθείας επαφή με τον καταναλωτή και τη δυνατότητα να προσφέρουν τα προϊόντα σε τιμές που αποφέρουν λογικό κέρδος για τον παραγωγό και είναι προσιτές στους καταναλωτές, χωρίς τα περιττά καπέλα των μεσαζόντων.
Η «αγορά αγροτών» είναι μια μορφή οικονομικής οργάνωσης που είναι κεκτημένο δικαίωμα των κοινωνιών και στον κόσμο σήμερα υπάρχουν πάνω από 20.000 τέτοιες αγορές σε πολλές χώρες που διακινούν τόσο βιολογικά όσο και άλλα τοπικά αγροτικά προϊόντα ή προϊόντα μεταποίησης κ.λπ.
Αντίθετα, στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού το Ελληνικό Κράτος μετά από μια σχετική νηνεμία συνεχίζει την προσπάθεια των τελευταίων 7 χρόνων να δέσει τις αγορές των βιοκαλλιεργητών στην μια και μοναδική επιλογή που δίνει. Αυτή των λαϊκών αγορών όπου παίρνουν μέρος τόσο παραγωγοί όσο και έμποροι. Ένα αποτυχημένο μοντέλο που έχει οδηγήσει τους συμβατικούς παραγωγούς να συμμετέχουν μόνο σε ποσοστό 20% ενώ οι υπόλοιποι δίνουν τα προϊόντα τους στους εμπόρους, οι οποίοι τελικά διαμορφώνουν τις τιμές απουσία των αγροτών.
Τα κλιμάκια του Γ.Γ. Εμπορίου του Οργανισμού Λαϊκών Αγορών και του ΣΔΟΕ, στηριζόμενα σε μια απόφαση και μια εγκύκλιο του Υπουργείου Οικονομικών πιέζουν τους βιοκαλλιεργητές να γίνουν και αυτοί έμποροι των προϊόντων τους, να κάνουν έναρξη επαγγέλματος ως επιτηδευματίες, να αποκτήσουν ταμειακή μηχανή και να επιβάλουν 13% ΦΠΑ στον καταναλωτή. Με άλλα λόγια τους ζητούν να έχουν διπλή φορολόγηση και ως παραγωγοί και ως έμποροι με το εξής παρανοϊκό σύστημα: πουλώντας τα προϊόντα ο καθένας στον εαυτό του!
Όμως η υπουργική απόφαση, πόσο μάλλον η εγκύκλιος, είναι κατώτερης ισχύος του νόμου 3874/2010, άρθρο 2, που αναφέρει σαφώς ότι ο αγρότης παραμένει αγρότης «μέχρι του σταδίου της χονδρικής και λιανικής πώλησης αποκλειστικά των προϊόντων που παράγει η ίδια η αγροτική εκμετάλλευση.» Αν παρανόμως υπερισχύσει μια υπουργική απόφαση πάνω σε ένα νόμο το «κακό σπυρί» της αδιαμεσολάβητης διάθεσης γεωργικών προϊόντων θα σπάσει, η «ελευθερία του εμπορίου» – αλλά κατά βάθος του μονοπωλίου – θα θριαμβέψει ακόμα μια φορά και ο καταναλωτής θα συνεχίσει να ψάχνει το αόρατο χέρι του εμπόρου που αγοράζει φτηνά τα αγροτικά προϊόντα και του τα πουλάει ακριβά.
Από δημοσιεύματα μαθαίνουμε ότι ο Νέος Κώδικας Φορολογίας που θα ψηφιστεί την επόμενη εβδομάδα στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος – αν και επίσημα δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα για το περιεχόμενό του – θα εντάξει τους αγρότες στην καθεστώς εσόδων-εξόδων, οπότε το πεδίο αντιπαράθεσης διευρύνεται. Τελικά, θα μείνει κανένας αγρότης σε αυτή τη χώρα ή θα τρώμε μόνο εισαγόμενα και ακριβότερα;
Σχόλια
