του Γιάννη Σχίζα
Τα βράχια της Πειραϊκής συναναπτύχθηκαν με τα Μακρά Τείχη, πάνω δε σ’ αυτά τα τείχη πέρασε ο δρόμος και εγκαταστάθηκαν τα ουζερί και τα υπόλοιπα φαγάδικα… Τυπική περίπτωση συνύπαρξης αρχαιολογικών ευρημάτων και ψυχαγωγικών χρήσεων, θα έλεγε κάποιος, αν δεν υπήρχαν οι δεκάδες πολυκατοικίες αραγμένες για τα καλά στην παραθαλάσσια περιοχή: Ο χώρος τα έχει όλα, έχει αναψυχή, κατοικία, τα κατάλοιπα των Μακρών Τειχών με τους εντυπωσιακούς μεγαλίθους ριγμένους πλέον στην τύχη στην παραλία, έχει την περαντζάδα από το πιο όμορφο σημείο του Πειραιά με τα φωτογραφήσιμα ηλιοβασιλέματα, έχει απέναντι την Ψυτάλλεια που από το 1994 ανέλαβε να «καθαρίσει» τους ρύπους του λεκανοπεδίου: Όμως σ’ αυτά προστίθεται η βούληση της Cosco να δημιουργήσει ένα πρόσθετο λιμάνι για να εξυπηρετήσει την επιπλέον κίνηση. Και μάλιστα ανεξάρτητα από την προφανή έλλειψη πρασίνου στον Πειραιά –που υστερεί ακόμη και αυτής της Αθήνας!– και ανεξάρτητα από το οξυγόνο που παράγει ο διαρκής κυματισμός της θάλασσας…
Μαζί με τον «Ορίζοντα των Γεγονότων» και τους «Ενεργούς Πολίτες», μαζί με ένα καΐκι ναυλωμένο ειδικά για την περίσταση –να εκπέμπει το SOS για την παραλία– μαζί με τους φίλους του περιβάλλοντος, βρεθήκαμε στις 6 Ιουνίου στην ακτή της Πειραϊκής σε μια διαμαρτυρία για το έγκλημα που είναι εν τω γεννάσθαι. Βρεθήκαμε έχοντας στο οπτικό μας πεδίο ένα γιγαντιαίο και πολυώροφο κρουαζιερόπλοιο, να μας τονίζει το μέλλον της περιοχής ύστερα από την πρωτοβουλία της κινεζικής εταιρείας.
Προς τι όμως η Cosco θέλει να κατασπαράξει όλες τις θέσεις του Πειραιά για ελλιμενισμό; Προς τι η επιθυμία της να ανατρέψει μια ήδη περιορισμένη ισορροπία «αστικών» και παραγωγικών χρήσεων;
Προς τι όμως η Cosco θέλει να κατασπαράξει όλες τις θέσεις του Πειραιά για ελλιμενισμό; Προς τι η επιθυμία της να ανατρέψει μια ήδη περιορισμένη ισορροπία «αστικών» και παραγωγικών χρήσεων; Η Αττική τα τελευταία χρόνια, στα πλαίσια μιας λογικής απο-συγκέντρωσης μάλλον, έχει αποκτήσει 2 επιπλέον λιμάνια πάνω στη μεγέθυνση των ήδη υπαρχόντων –της Ραφήνας και του Λαυρίου– τα οποία όμως έχουν περιορισθεί στα τοπικά καθήκοντα, δηλαδή στη στήριξη της Αιγαιακής ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας. Εν τούτοις το λιμάνι του Λαυρίου παρουσιάζει πολλές ευκαιρίες για τον ελλιμενισμό κρουαζιερόπλοιων και για μια τουριστική κίνηση απείρως πιο ενδιαφέρουσα, με τη γνωριμία του Τεχνολογικού Πάρκου Λαυρίου, με το Σούνιο, με τη γνωριμία του Ορυκτολογικού Μουσείου και του αρχαίου Θεάτρου του Θορικού, ακόμη και με τα άφθονα φαγάδικα της περιοχής. Αυτή η «πελατεία» φαίνεται να απασχολεί την Cosco, η οποία καταβάλλει κάθε προσπάθεια να πείσει ότι ακολουθεί την πρέπουσα λύση για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της.
Τώρα βέβαια ο αγώνας συνεχίζεται, οι κάτοικοι βρίσκονται σε αναβρασμό και έχουν προσφύγει στα δικαστήρια, καθώς το άλμα της κινεζικής εταιρείας για την υπερσυγκέντρωση είναι σε εξέλιξη…
