Πέρασαν τρία χρόνια από την αστυνομική επέμβαση που είχε στόχο να αποδώσει το κτίριο στους κατοίκους της πόλης. Του Μάριου Διονέλλη
Ένα δείγμα υποκρισίας και καταστολής από την πλευρά της Πολιτείας στέκει ορθό στο κέντρο της πόλης του Ηρακλείου. Ο λόγος για το κτίριο του παλιού ΠΙΚΠΑ στη συμβολή των οδών Μεραμβέλου και Υγείας, που εκκενώθηκε βίαια πριν από τρία χρόνια με σκοπό να αποδοθεί στους… πολίτες που είχαν ανάγκη Παροχές Πρωτοβάθμιας Υγείας. Όχι μόνο δεν αποδόθηκε προς χρήση, αλλά μέχρι σήμερα ρημάζει στην αδιαφορία και την εγκατάλειψη, αφού ο πραγματικός στόχος ήταν να απομακρυνθούν οι ενοχλητικοί ένοικοι της κατάληψης που λειτούργησε εκεί για σχεδόν δύο χρόνια.
Η υπόθεση ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με τη δίκη τεσσάρων φοιτητών που είχαν συλληφθεί κατά τη διάρκεια σοβαρών επεισοδίων τον Φεβρουάριο του 2011 στο Ηράκλειο.
Ο τότε διοικητής της ΔΥΠΕ Κρήτης και πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μανώλης Φραγκιαδουλάκης είχε ζητήσει την εκκένωση του κτιρίου και η αστυνομία του είχε κάνει το χατίρι. Κάτω από το κτίριο της ΔΥΠΕ είχαν οργανωθεί συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που σημαδεύτηκαν από τη σφοδρή επίθεση των ΜΑΤ στους διαδηλωτές. Οι τέσσερις φοιτητές είχαν παραπεμφθεί σε δίκη με την κατηγορία της απόπειρας ανθρωποκτονίας(!) επειδή τότε είχε τραυματιστεί από πέτρα ένας αστυνομικός.
Φυσικά στο δικαστήριο του Ηρακλείου οι κατηγορίες κατέπεσαν και οι φοιτητές αθωώθηκαν πανηγυρικά. Ωστόσο, το κτίριο του παλιού ΠΙΚΠΑ μένει ακόμα εκεί για να θυμίζει την υποκρισία των υπευθύνων.
Η κατάληψη του ΠΙΚΠΑ ήταν από τις πιο δυναμικές εστίες αντίστασης στο Ηράκλειο, ειδικά την περίοδο μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου και λειτούργησε ως χώρος συλλογικής δράσης με εκδηλώσεις αλληλεγγύης, όπως χαριστικά παζάρια, προβολές και ανοιχτές συζητήσεις, εκδόσεις μπροσούρων και άλλες δραστηριότητες.
Η δράση αυτή είχε ενοχλήσει αρκετά και το πρόσχημα της «επαναξιοποίησης» του χώρου δεν άργησε να βρεθεί. Τα ξημερώματα της 16ης Φεβρουαρίου 2011 οι αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλαν στο κτίριο φέρνοντας μαζί τους ακόμα και οικοδομικό συνεργείο για να χτίσει την πόρτα και τα παράθυρα, ώστε να αποτραπεί η ανακατάληψη του κτιρίου. Φυσικά το κτίριο ποτέ δεν αξιοποιήθηκε ως χώρος παροχής υπηρεσιών υγείας και δεν αποδόθηκε στο κοινό. Μέχρι σήμερα, τρία χρόνια μετά, παραμένει ερμητικά κλειστό έχοντας μετατραπεί εσωτερικά και εξωτερικά σε σκουπιδότοπο.
Σε δήλωσή του μετά την ανακίνηση του θέματος, ο σημερινός διοικητής της ΔΥΠΕ Κρήτης, Αντώνης Γρηγοράκης, έδωσε ακόμα μια φορά υποσχέσεις για τάχιστη αξιοποίηση του κτιρίου και ένταξή του στο νέο σχεδιασμό Πρωτοβάθμιας Παροχής Υγείας. Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται από την πράξη, το κύριο μέλημα ήταν και παραμένει η καταστολή και το σιωπητήριο στις φωνές που αντιστέκονται.
