«Ευπατρίδης πολιτικός που γεφύρωσε το χάσμα της Αριστεράς και της Δεξιάς». Αυτά είπε ο Σαμαράς για τον Τζανή Τζανετάκη, που έφυγε από τη ζωή προ ημερών.
Στο ίδιο πλαίσιο και ο Μητσοτάκης: «Η κυβέρνηση εκείνη θα μείνει στην ιστορία, διότι πέτυχε την εθνική συμφιλίωση και επισφράγισε το τέρμα του Εμφυλίου Πολέμου». Κι αν τα λόγια των επικήδειων οφείλουν, εκ των πραγμάτων, να είναι γενναιόδωρα, αναρωτιέμαι αν και η μνήμη οφείλει να κάτσει στην άκρη και να ξαποστάσει μια στιγμή όταν ακούγεται το «δεύτε τελευταίον ασπασμόν…».
Ας το κάνει, αλλά για λίγο.
Σεβαστός πολιτικός ο Τζανετάκης, που η πολιτική του μοίρα του έγραφε να καθίσει, ανέλπιστα, στον πρωθυπουργικό θώκο. Αλλά αναρωτιέμαι πού είναι σήμερα οι «γέφυρες»; Πότε φτιάχτηκαν, με τι κίνητρα, πόσο κράτησαν και τι άφησαν πίσω τους;
Η Δεξιά έχει κάθε λόγο να τις επικαλείται, να τις επιδιώκει να τις χρησιμοποιεί. Η Αριστερά, όμως, γιατί τσιμπάει;
Στο μήνυμά του για τον αποβιώσαντα ο Λεωνίδας Κύρκος αναφέρει πως ο εκλιπών «υπήρξε ευγενής πολιτικός που σηματοδότησε την κυβέρνηση σύμπραξης της Ν.Δ. και του Συνασπισμού το 1989, η οποία δρομολόγησε, παρά τα λάθη της, τη δικαστική εκκαθάριση της υπόθεσης Κοσκωτά».
Αναρωτιέμαι, υπάρχει ένα κομμάτι της Αριστεράς που αναπολεί ακόμα εκείνη τη σύμπραξη; Υπάρχει Αριστερά που ιδιαίτερα σήμερα εν μέσω κρίσης βλέπει συμμαχίες έστω και με αφορμή μια κηδεία; Υπάρχει Αριστερά που δεν βλέπει την τεράστια απόσταση μεταξύ αυτών που έφτιαξαν την κρίση και αυτών που την υφίστανται, μεταξύ όσων βλέπουν ως λύση τον περιορισμό των κατακτήσεων και εκείνων που φωνάζουν για να πληρώσουν επιτέλους αυτοί που φταίνε;
Τον Ιούλιο του ‘89 ήμουν 13 ετών. Δεν θυμάμαι και πολλά από τότε. Μερικές εικόνες μόνο στην ολοκαίνουρια ιδιωτική τηλεόραση. Γέφυρες όμως δεν είδα και τώρα που μεγάλωσα. Και ό,τι μοιάζει με γέφυρα είναι ακόμα εκεί για να κρατάει την Αριστερά προσκολλημένη μη τυχόν και γίνει «αυθάδης».
Κι όσο για την επιτυχία της «κάθαρσης» κρίνετε εκ του αποτελέσματος. Ο Κουτσόγιωργας με θεαματικό θάνατο μπροστά στις κάμερες, ο Ανδρέας αθώος, ο Τσοβόλας αρχηγός κόμματος και ο Πέτσος νομάρχης. Και μετά ήρθε το χρηματιστήριο, τα δομημένα ομόλογα, το Βατοπέδι, οι κουμπάροι, η Siemens. Και η Αριστερά ακόμα φωνάζει να πληρώσουν αυτοί που φταίνε για την κρίση…
Καλό ταξίδι στον Τζανή Τζανετάκη.
