Το κείμενο που ακολουθεί κυκλοφόρησε στα μέσα δικτύωσης λίγη ώρα μετά το συλλαλητήριο της Κυριακής. Δίνει μια πρώτη εικόνα από το συλλαλητήριο, χωρίς «ρετουσαρίσματα», από κάποιον που βρέθηκε σε αυτό και προσπάθησε να καταλάβει τι συμβαίνει. Μια εικόνα, δηλαδή, εντελώς διαφορετική από εκείνη που πλάσαραν τα ΜΜΕ, αλλά και από αυτή που φιλοτεχνείται με βάση κάθε είδους στερεοτυπικές αντιλήψεις.
Μόλις επέστρεψα από το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Ο κόσμος ήταν από το λιμάνι μέχρι το Μακεδονία Παλάς πηχτά και συνέχιζε και πιο πέρα. Από το μικρόφωνο ακούστηκε ότι έφτασε το μισό εκατομμύριο. Δεν ξέρω καν πώς μπορούν να μετρηθούν τέτοια νούμερα πάντως σίγουρα υπήρχαν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες.
Η κυρίαρχη εικόνα ήταν ο κόσμος που έδινε παρόν σιωπηλά. Χωρίς κραυγές και φωνές. Το μόνο που μπορούσες να ακούσεις ήταν κάποιες φορές τον εθνικό ύμνο. Με τον πολύ κόσμο όμως να είναι σιωπηλός. Ήταν σαφής η στάση του κόσμου που δεν ήθελε να αφήσει πατήματα σε πατριδοκάπηλους. Το μόνο χειροκρότημα που άκουσα ήταν για τον παπά-Ανδρέα από τα Ανώγεια όταν έλεγε πως έχουν έρθει και οι διάφοροι πατριδοκάπηλοι να μαζέψουν ψηφαλάκια και ξεκαθάριζε πως επεκτατισμοί και πατριδοκαπηλίες δεν χωράνε.
Περπάτησα από άκρη σε άκρη και άκουσα μόνο 2 φορές από 100-200 άτομα να φωνάζουν το «Μακεδονία Ξακουστή». Υπήρχε κόσμος με ελληνικές σημαίες και λιγότεροι με Μακεδονικά σύμβολα. Ο πιο πολύς λαός κατέβηκε με την οικογένειά του. Ζευγάρια με τα παιδιά τους, παππούδες και γιαγιάδες. Ήταν ενα αντιπροσωπευτικό δείγμα του λαού μας. Ακόμη και στο μικρόφωνο που ήταν σχετικά μικρά τα ηχεία και τα μεγέθη, καθώς δεν υπήρχε κανείς επίσημος φορέας να στηρίξει το συλλαλητήριο, ήταν κάποιος κόσμος μπροστά με πιο πολλές μαζεμένες ελληνικές σημαίες, αλλά ο πολύς λαός ούτε καν το άκουγε.
Από το πρωί παρακολούθησα πόσοι ήταν τελικά οι ακροδεξιοί. Υπήρξαν δυο μπλοκ της Χρυσής Αυγής και του Ιερού Λόχου της τάξης των 1.000-1.500 στην καλύτερη. Επιχείρησαν να φωνάξουν και συνθήματα αλλά ο κόσμος δεν τους ακολουθούσε. Όποιος νομίζει ότι 1.000-1.500 χρυσαυγίτες λένε τίποτα μπροστά στις 400-500.000 που κατέβηκαν είναι εκτός πραγματικότητας. Θα ήταν αντίστοιχο να λες πως και στο διήμερο αποκλεισμού της βουλής το 2011 δεν έπρεπε να κατέβει κόσμος καθώς υπήρχαν, που υπήρξαν, και χρυσαυγίτες, λες και τον τόνο τον έδιναν χρυσαυγίτες. Χαρακτηριστική στιγμή όταν προσπάθησαν χρυσαυγίτες σε κάποια φάση σήμερα να την πέσουν στο «Άρδην» και βγήκε ο λαϊκός κόσμος που ήταν παρών και τους σταμάτησε.
Το σημερινό γεγονός ήταν το πιο μεγάλο λαϊκό συλλαλητήριο που γίνεται επί μνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ο σιωπηλός λαός που έδωσε το παρόν του είναι το πιο χαρμόσυνο γεγονός της τελευταίας διετίας. Το κυρίαρχο μήνυμα που εγώ κρατώ είναι ένα «φτάνει πια» που πάει να εκφραστεί. Μας πήρατε τη δουλειά μας, δεν θα παραδώσετε και τη χώρα μας. Το λαϊκό κριτήριο αντιλαμβάνεται πως σκουραίνουν τα πράγματα στη γειτονιά μας. Η χώρα μας, υποταγμένη με τα μνημόνια, παραδίδει και τη διαχείριση των εθνικών μας θεμάτων στο ΝΑΤΟ και στους Ευρωπαίους. Ο κίνδυνος να μετατραπεί η οικονομική κρίση σε κρίση εδαφικής ακεραιότητας για τη χώρα μας αυξάνεται επικίνδυνα. Αυτό αναδεικνύει και ο σιωπηλός λαός σήμερα στο συλλαλητήριο.
Υ.Γ.: Προς τον κόσμο της Αριστεράς: Όσοι δεν περάσατε να δείτε, σταματήστε να αναπαράγετε την προπαγάνδα του ΝΑΤΟ και του ξεπουλημένου πολιτικού συστήματος.
Βαγγέλης Σπαθάς
Η ακροδεξιά στο συλλαλητήριο
Στο συλλαλητήριο επιβλήθηκε, ερήμην του κόσμου, μια άκρως επικίνδυνη ηγεσία. Ο λόγος για τον παρουσιαζόμενο ως κεντρικό ομιλητή, στρατηγό Φράγκο Φραγκούλη, ο οποίος μίλησε με έναν ακραίο εθνικιστικό και μισαλλόδοξο λόγο, αποκρύπτοντας τον ρόλο των ΝΑΤΟϊκών «συμμάχων» μας στο θέμα, αποκόβοντας το «μακεδονικό» απ’ το σύνολο των γεωπολιτικών εξελίξεων στην περιοχή, και ανάγοντας το σε μια σύγκρουση μας με τους «γυφτοσκοπιανούς» όπως χυδαία είπε. Ο λόγος του και κυρίως οι κραυγές του, φάνηκε να βρίσκουν αρκετούς συμπαθούντες, αν και δεν χειροκροτήθηκε απ’ τους παρευρισκόμενους (το 20% δηλαδή του συνολικού κόσμου που ήταν κοντά στην εξέδρα και μπορούσαν να ακούσουν) όσο άλλες ομιλίες, όπως π.χ. του παπά-Αντρέα απ’ τα Ανώγια που είχε έναν τελείως διαφορετικό, λαϊκό, πατριωτικό χαρακτήρα. Το θέμα είναι ότι αυτός με τις πλάτες και άλλων, όπως π.χ. ο Σαββίδης, με τον οποίο παρακολούθησαν μαζί αγώνα του ΠΑΟΚ μετά το συλλαλητήριο, θα επιδιώξουν πιθανά να αξιοποιήσουν πολιτικά την παρουσία τους, και να εγκλωβίσουν κόσμο σε επικίνδυνα σχέδια νέων κομμάτων, τοπικιστικού χαρακτήρα.
Η οργανωμένη ακροδεξιά και οι φασίστες ήταν μια μειοψηφία της συγκέντρωσης της Θεσσαλονίκης. Σε καμιά περίπτωση το συλλαλητήριο δεν χρωματίστηκε απ’ την παρουσία τους. Όσο κι αν προσπάθησαν να θέσουν την ατζέντα τους, η ύπαρξή τους ήταν διακριτή απ’ τον υπόλοιπο κόσμο, τόσο φυσιογνωμικά (κουκούλες, κράνη, παλούκια, αγριεμένο βλέμμα) όσο και σε επίπεδο συνθημάτων (ο κόσμος δεν φώναζε συνθήματα μίσους). Παρ’ όλα αυτά, κινήθηκαν συγκροτημένα και επιθετικά, τόσο μέσα στη συγκέντρωση (επίθεση στην κίνηση «Άρδην» από χρυσαυγίτες, οι οποίοι στη συνέχεια κυνηγήθηκαν από απλό κόσμο που συμμετείχε στη συγκέντρωση), στο περιθώριο αυτής (επιθέσεις του «Ιερού Λόχου» σε κόσμο), όσο και έξω απ’ αυτήν (επίθεση στον ΕΚΧ Σχολείο, και δολοφονικός εμπρησμός του νεοκλασικού κτιρίου που στέγαζε την Libertaria απ’ την φασιστική οργάνωση Κύκλος Ιδεάπολις). Οι δημοκράτες θα έπρεπε αυτή την πλευρά να αναδεικνύουν, τον προβοκατόρικο χαρακτήρα τους, και όχι να τσουβαλιάζουν και να επιτίθενται στο σύνολο όσων συμμετείχαν στο συλλαλητήριο, εκχωρώντας το δικαίωμα στους φασίστες να μονοπωλούν τα εθνικά θέματα.
Βγήκε ο κόσμος στους δρόμους,
Μετά το καλοκαίρι του ’15.
Για να σώσει
Όπως θαρρεί
τ όνομά του.
Ίσως το μόνο
Πράμα που μένει στον άνθρωπο,
Άμα χάσει και την ελπίδα του.
Μοναχά
Τ’ όνομά του.
Αυτό, που αλλιώς,
Το λεν
Τιμή.
Αννα Σπύρτου
Φλώρινα, Δυτική Μακεδονία
