Υπό κατάρρευση ο ελληνικός αθλητισμός, καμπανάκι για όσα πρωτοφανή συμβαίνουν…
Από την πρώτη στιγμή έχουμε χτυπήσει το πιο ηχηρό καμπανάκι για τα τρομερά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σωματεία στον ελληνικό αθλητισμό. Η μνημονιακή συγκυβέρνηση και οι περικοπές οδηγούν τον αθλητισμό σε έναν άνευ προηγουμένου μαρασμό. Κοινώς, ομοσπονδίες και σύλλογοι είναι πολύ κοντά στο λουκέτο.
Κατεβάζει ρολά ο ελληνικός αθλητισμός, λοιπόν. Αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα. Ένα κοινωνικό αγαθό όπως το να μπορεί η νεολαία -κι όχι μόνο- να αθλείται, αφαιρείται βιαίως από την καθημερινότητά μας. Ένα ακόμα θύμα των άγριων μέτρων λιτότητας…
Ενδεικτική τής κατάστασης που επικρατεί είναι και η πρόσφατη επερώτηση που έκαναν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στους υπουργούς Εσωτερικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού. Στην ερώτηση γίνεται αρχικά η διαπίστωση ότι βρίσκονται σε απόγνωση τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία της χώρας, εξαιτίας της έλλειψης χρημάτων για την πληρωμή των λειτουργικών εξόδων των σταδίων από τους ΟΤΑ και της επιβολής αντιτίμου για την χρήση των δημοσίων αθλητικών εγκαταστάσεων. Το τελευταίο, μάλιστα, το είχαμε θίξει κι εμείς από τον Δρόμο την περασμένη εβδομάδα. Επίσης, αναφέρεται ότι οι μνημονιακές περικοπές στα λειτουργικά έξοδα τόσο των δήμων όσο και της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού έχουν οδηγήσει πάρα πολλά στάδια και χώρους άθλησης σε ολόκληρη τη χώρα, σε αδυναμία κάλυψης των λειτουργικών τους αναγκών, όπως οι δαπάνες θέρμανσης. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, τα κολυμβητήρια που κλείνουν, όπως είναι γνωστό κι έχει γραφτεί κατά κόρον στον ημερήσιο Τύπο. Και συνεχίζει η επερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ: «Πολλά στάδια, κολυμβητήρια, γυμναστήρια κ.ά. δεν μπορούν πλέον να φιλοξενήσουν αθλούμενους εξαιτίας του ψύχους. Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διακόπτεται η αθλητική δραστηριότητα για πάρα πολλούς πολίτες και παιδιά. Οι αθλητικοί σύλλογοι σε αρκετές περιπτώσεις αναγκάζονται να καλύπτουν οι ίδιοι τα έξοδα θέρμανσης των σταδίων ή να μετακυλύουν το κόστος στους αθλητές τους, οι οποίοι είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία ερασιτέχνες αθλούμενοι. Στις περιπτώσεις εκείνες που δεν καθίσταται δυνατή η συγκέντρωση χρημάτων για την πληρωμή των λογαριασμών θέρμανσης, οι προπονήσεις διακόπτονται. Επιπλέον, οι δήμοι επιβάλλουν ένα ακόμη “χαράτσι” στα αθλητικά σωματεία, καθώς τα αναγκάζουν να πληρώνουν χρηματικό αντίτιμο για τη χρήση των αθλητικών τους εγκαταστάσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Δήμος Τρικκαίων, ο οποίος χρεώνει 100 ευρώ το χρόνο ανά προπονητική ώρα για κάθε ερασιτεχνικό σωματείο για την χρήση των σταδίων του. Ανάλογα παραδείγματα μπορεί να αναφέρει κανείς για όλα τα στάδια και τις αθλητικές εγκαταστάσεις της χώρας».
Διαβάζοντας όλα αυτά γίνεται εύκολα αντιληπτή η δραματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός αθλητισμός, μετά απ’ όσα έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια. Κι έτσι ρωτήθηκαν οι αρμόδιοι υπουργοί για τα εξής:
«1. Τι προτίθενται να κάνουν ώστε να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία όλων των δημοσίων δομών άθλησης χωρίς να μετακυλύετε το λειτουργικό κόστος στους αθλούμενους; Και 2, με ποιον τρόπο σκέφτεται η κυβέρνηση να προστατέψει τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία από το “χαράτσι” που επιβάλλουν οι ΟΤΑ προκειμένου να κάνουν χρήση των αθλητικών εγκαταστάσεων».
Είναι ολοφάνερο ότι ο ελληνικός αθλητισμός πλήττεται περισσότερο από ποτέ. Και, μάλιστα, όχι σε επίπεδο κορυφής, αλλά κυρίως στη βάση του, στα σωματεία. Κι όταν καταρρεύσει η βάση στο οικοδόμημα, τότε πολύ απλά θα γκρεμιστεί ολόκληρος ο αθλητισμός. Δυστυχώς!
Β. Γ.
