της Ελένης Σωτηρίου
Η συνέντευξη της γυναίκας του πρωθυπουργού προκάλεσε ποικίλα σχόλια, θετικά και αρνητικά. Αξιοσημείωτη ήταν η στήριξη που της δόθηκε από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας. Μα καλά, έχει τόσο μεγάλη ανάγκη από τη στήριξη ενός θεσμικού οργάνου;
Η γυναίκα του πρωθυπουργού έχει στόμα και μιλιά, μας είπαν. Αλήθεια; Της απαγορεύτηκε δηλαδή το δικαίωμά να εκφράζει την άποψή της; Διώκεται γι’ αυτό;
Είναι προκλητικό να εξισώνετε την κα. Μπαζιάνα, με τη γυναίκα της διπλανής πόρτας, με την κάθε απλή, καθημερινή γυναίκα, γιατί δεν έχουν τίποτα κοινό. Η γυναίκα του πρωθυπουργού είναι άνεργη και ψάχνει για δουλειά; Έχει περικοπεί ο μισθός της; Δέχεται σεξουαλική παρενόχληση στη δουλειά της; Θέλει χρόνο για τον εαυτό της και δεν έχει που να αφήσει τα παιδιά της; Διεκδικεί το δικαίωμά της να ζει με αξιοπρέπεια και της το αφαιρούν; Τίποτα απ’ όλα αυτά.
Το μόνο που καταφέρνετε είναι να δυσφημείτε και να απαξιώνετε τον ρόλο σας ως Γενική Γραμματεία Ισότητας, κάτι που δε συμβαίνει, βέβαια, για πρώτη φορά. Λειτουργείτε ως όργανο υποστήριξης της κυβερνητικής πολιτικής και μάλιστα με κραυγαλέο τρόπο. Και το χειρότερο, παίζετε επικοινωνιακά παιχνιδάκια στις πλάτες της κάθε γυναίκας που υφίσταται με τον χειρότερο τρόπο τις συνέπειες της πολιτικής που εσείς στηρίζετε, μέσα σε ένα, έτσι κι αλλιώς πατριαρχικό σύστημα. Αν σας είναι τόσο δύσκολο να ανταποκριθείτε στην ουσία των καθηκόντων σας, επιλέξτε τουλάχιστον τη σιωπή, ως μια πιο αξιοπρεπή στάση.
Η γυναίκα του πρωθυπουργού, με τη συνέντευξή της, προσέφερε, σε μια δύσκολη στιγμή όπως φαίνεται, στήριξη στον σύζυγό της και στο Μαξίμου. Χρησιμοποιώντας το υπάρχον επικοινωνιακό σύστημα που κατά τα άλλα κατακρίνει. Επί της ουσίας, έπαιξε με την εικόνα της γυναίκας, όπως την θέλει το υπάρχον σύστημα. Μιλάει για όλα, τα καταφέρνει σε όλα, είναι σχεδόν τέλεια σε όλα. Πάνω από όλα όμως έπαιξε το ρόλο της γυναίκας του Αλέξη Τσίπρα, της κυρίας του κυρίου, με όσα είπε και με τον τρόπο που τα είπε.
Με κριτήριο, λοιπόν, τα όσα είπε (και όχι με κριτήριο το φύλο της), η κα Μπαζιάνα, μέσα από ψέματα και μεγαλοστομίες, θέλησε να μας πείσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ των μνημονίων και της υποτέλειας, αποτελεί συνέχεια της αριστεράς των αγώνων, της αυτοθυσίας και της αξιοπρέπειας. Δίχως ντροπή, μας μίλησε για τις «αγνές» προθέσεις μιας κυβέρνησης που έκανε κουρελόχαρτο το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, ποδοπάτησε την περηφάνια του ελληνικού λαού και, ακόμα και τώρα, στο όνομα της αριστεράς και δυσφημίζοντάς την, με τον χειρότερο τρόπο, υλοποιεί το πιο καταστροφικό σχέδιο για τη χώρα. Αυτή την πολιτική υπηρετούν, αυτό το αξιακό σύστημα έχουν.
