Τα γεγονότα των ημερών
Το αστυνομικό δελτίο περιλαμβάνει πληροφορίες για συναλλαγές ναρκωτικών μεταξύ Αφγανών μεταναστών και Eλλήνων, για συμπλοκή μεταξύ του 30χρονου και ομάδας Αφγανών που κατέληξε στη δολοφονία του, αλλά και τη γρήγορη σύλληψη δύο ατόμων ως φυσικών αυτουργών της δολοφονίας. Ωστόσο, τα γεγονότα δεν τελείωσαν εκεί. Στη δικαιολογημένη οργή των κατοίκων για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή τους έδωσε το «παρών» η Χρυσή Αυγή, που βρήκε πεδίο προεκλογικής δράσης στέλνοντας ακόμα και ενισχύσεις από την Αθήνα. Η οργή μετατράπηκε σε επιθέσεις κατά των μεταναστών που διέμεναν στο παλιό εργοστάσιο της Πειραϊκής Πατραϊκής, συγκρούσεις με τα ΜΑΤ και πετροπόλεμο. Τα πλάνα από τις συγκρούσεις τροφοδότησαν και προεκλογικές πολιτικές αντιπαραθέσεις που και πάλι σπάνια ξεπερνούσαν τις ρατσιστικές κορώνες και έφταναν στη ρίζα του προβλήματος.
Ανεπαρκείς πολιτικές
Η αλήθεια είναι πως στην Πάτρα μυρίζει μπαρούτι εδώ και χρόνια. Οι τοπικοί φορείς, δήμος, περιφέρεια και (παλαιότερα) η νομαρχία φάνηκαν ανίκανοι να δώσουν δραστική λύση σε μια κατάσταση που δίκαια εξοργίζει τους κατοίκους της Πάτρας, ειδικά όσους διαμένουν κοντά στο λιμάνι. Η Πάτρα φάνηκε ανεπαρκής να πιέσει για λύσεις από το κεντρικό κράτος και σήμερα ο δήμαρχος, κ. Γιάννης Δημαράς, τονίζει πως αυτή τη φορά «θα απαιτήσουμε σε πολύ υψηλούς τόνους να ασχοληθούν με την Πάτρα». Από την πλευρά του ο περιφερειάρχης ακολουθεί την πεπατημένη και ζήτησε ως πρώτο άμεσο μέτρο την αύξηση της αστυνόμευσης στην περιοχή γύρω από το λιμάνι.
Σήμερα περιφέρεια και κεντρικό κράτος πετούν το μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλο με τον πρώην υπουργό Προστασίας του Πολίτη να δηλώνει (μετά τα επεισόδια) ότι η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ήταν η πρώτη που αρνήθηκε να φιλοξενήσει κέντρο κράτησης, το οποίο θα απέτρεπε τις καταστάσεις που ζούμε σήμερα. Η καμπάνα χτύπησε για τον περιφερειάρχη Απόστολο Κατσιφάρα, προκαλώντας ακόμα και εσωτερική τριβή στο ΠΑΣΟΚ απ’ όπου τόσο ο υπουργός όσο και ο περιφερειάρχης προέρχονται.
Μετά τα επεισόδια γίνεται γνωστό και έξω από τα όρια της πόλης ότι η Ελλάδα δεν τόλμησε ποτέ, αν και είχε την ευκαιρία, να λύσει το ζήτημα και να αμφισβητήσει τις δεσμεύσεις που της επιβάλλει στο μεταναστευτικό η Ευρωπαϊκή Ένωση. Επί υπουργίας Προκόπη Παυλόπουλου στο Εσωτερικών, ενεργοί πολίτες και η Κίνηση για τους Μετανάστες είχαν βρει λύση για τη δυνατότητα χορήγησης ταξιδιωτικών εγγράφων από την Ιταλία, ώστε να ταξιδέψει νόμιμα μεγάλο μέρος των μεταναστών. Τότε, ο κ. Παυλόπουλος είχε απαντήσει σε κατ’ ιδίαν συνομιλία με τον νομάρχη Αχαΐας πως «η Ελλάδα δεν έχει το πολιτικό ανάστημα για να προωθήσει μια τέτοια λύση…». Όπως εξηγεί σε δήλωσή του στον Δρόμο ο βουλευτής Αχαΐας Βασίλης Χατζηλάμπρου (βλ. δίπλα) ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κίνηση Υποστήριξης Μεταναστών είχαν παρουσιάσει επανειλημμένα συγκεκριμένες προτάσεις προς τις τοπικές Αρχές, χωρίς όμως να εισακουστούν.
Δουβλίνο ΙΙ: Κατάργηση τώρα
Τελικά οι μετανάστες όχι μόνο παρέμειναν αλλά και αυξήθηκαν, καθώς στην Πάτρα αναζητούν μια ευκαιρία παράνομης εισόδου σε κάποιο πλοίο για την Ιταλία. Η μετακίνηση του λιμανιού, τα τελευταία χρόνια, μετακίνησε αυτόματα και την εστία του προβλήματος στις γειτονιές Ζαρουχλέικα και Ιτιές, όπου και σημειώθηκαν τόσο η δολοφονία όσο και τα σοβαρά επεισόδια των τελευταίων ημερών.
Η κατάργηση της Συνθήκης «Δουβλίνο ΙΙ» και η χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων σε όσους μετανάστες επιθυμούν να ταξιδέψουν σε άλλες χώρες, αν και δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα, θα δώσει όμως μια διέξοδο τόσο στους ίδιους όσο και στους ντόπιους που βλέπουν τις γειτονιές τους να πλημμυρίζουν από δυστυχισμένους ανθρώπους με φυσικό επακόλουθο την αύξηση της εγκληματικότητας. Το πρόβλημα των εγκλωβισμένων στην Ελλάδα ανθρώπων είναι πρόβλημα ευρωπαϊκό και ως τέτοιο οφείλει να το θέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους «εταίρους» όποια κυβέρνηση και αν αναλάβει τις τύχες της χώρας, μετά τις 17 Ιουνίου.
Βασίλης Χατζηλάμπρου, βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
Χρειάζονται μέτρα που να υπερβαίνουν στην πράξη το Δουβλίνο ΙΙ
Εδώ και χρόνια παλεύουμε να υπάρξει μια άλλη πολιτική για το μεταναστευτικό. Υπάρχουν συγκεκριμένες πολιτικές ευθύνες για αυτό που ζούμε σήμερα. Κάποιοι κρύβονταν πίσω από το δάκτυλό τους, όταν έλεγαν ότι δεν πρέπει να υπάρξει στην περιοχή καμία υποδομή και πίστευαν ότι μπορούν να εξαφανίσουν τους μετανάστες, όταν κατεδάφισαν και έκαψαν τον αυτοσχέδιο καταυλισμό που υπήρχε κάποτε στην οδό Ευρώτα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αποτελεί «αποθήκη» ψυχών. Οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει όλα αυτά τα χρόνια ανέλαβαν συγκεκριμένο ρόλο στον καταμερισμό του μεταναστευτικού προβλήματος, ενός φαινομένου με πανευρωπαϊκή διάσταση. Γιατί δεν μπορείς να λεηλατείς χώρες, να βομβαρδίζεις, να προκαλείς εμφύλιες συρράξεις, να στερείς τη δυνατότητα αξιοπρεπούς ζωής σε περιοχές του πλανήτη, και την ίδια στιγμή να θέλεις να αποτρέψεις να υπάρξουν μεταναστευτικά κύματα προς την Ευρώπη.
Στην Πάτρα διεκδικήσαμε την πρακτική υπέρβαση του Δουβλίνο ΙΙ, να χορηγηθούν ταξιδιωτικά έγγραφα, να τροποποιηθεί η πολιτική για το άσυλο. Σε όλες τις προσπάθειες βρήκαμε μπροστά μας τοίχο. Από τη μια οι κυβερνήσεις, από την άλλη οι τοπικές αρχές.
Σήμερα πρέπει να παρθούν πολιτικές πρωτοβουλίες, τόσο σε επίπεδο κυβέρνησης όσο και στην κατεύθυνση κινήσεων που να αλλάζουν το κλίμα και να ανακουφίζουν την κατάσταση. Να υιοθετηθούν μέτρα που να υπερβαίνουν στην πράξη τη συνθήκη του Δουβλίνο ΙΙ.
Το μεταναστευτικό παραμένει ένα μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα. Δεν μπορεί η αστυνομία να καλείται να δώσει λύση, ούτε το θέμα να αφήνεται προς εκμετάλλευση από φασιστοειδή.
