Χρύσ. Λαζαρίδης: «Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να μην καταδικάζει γεγονότα κατάλυσης της νομιμότητας και του Συντάγματος, όπως π.χ. στις Σκουριές, παραμένει εκτός συνταγματικού τόξου. Εσείς θεωρείτε ότι είναι εντός;» (18/9/2013)
Άδ. Γεωργιάδης: «Πάντως, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι Ακροαριστερά. Τους σιχαίνομαι. Εν γένει, η Αριστερά, από τον Εμφύλιο και μετά, κυριάρχησε ιδεολογικά και, στην ουσία, κυβέρνησε την Ελλάδα. Η Αριστερά έλεγε “ναι” σε όλα τα αιτήματα των συνδικαλιστών, χάιδευε τα αυτιά των φοιτητών και των μαθητών και τους άφηνε να καίνε τα πανεπιστήμια» (Ιούλιος 2012)
Μ. Βορίδης: «Ένα μεγάλο τμήμα των θέσεων της Χρυσής Αυγής, ειδικά στα ζητήματα της Δημοκρατίας, των ατομικών ελευθεριών και της οικονομικής ελευθερίας προσομοιάζει με θέσεις της Αριστεράς» … «Η δημοσιονομική κρίση οφείλεται στην ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς, πολιτική έκφραση της οποίας υπήρξε το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80» (06/07/13).
Ευ. Βενιζέλος: «Μέσα στο αμάλγαμα του λεγόμενου αντιμνημονιακού μετώπου συνυπάρχουν δυνάμεις οι οποίες είναι ακροδεξιές, ναζιστικές, παραδοσιακά κομμουνιστικές και βεβαίως νεοριζοσπαστικές δήθεν […] Ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί ως κόμμα του δημοσίου, του δημόσιου τομέα, του παλαιού συστήματος, της ακινησίας, του συντεχνιασμού, της αυταπάτης ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, του κλεισίματος του πελατειακού ματιού στον οποιονδήποτε για οτιδήποτε, το κόμμα αυτό καλλιεργεί τη στρατηγική της έντασης» (19/9/2013)
Θ. Πάγκαλος: «Ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί τρομοκρατία σε όλο το βάθος της κοινωνίας. Είναι τρομοκρατική οργάνωση» (17/9/2013).
Φ. Κρανιδιώτης: «Η πικρή αλήθεια για την Εθνική Αντίσταση είναι ότι περισσότεροι Γερμανοί πέθαναν από αυτοκτονίες, ατυχήματα ή ασθένειες παρά από τη δράση του ΕΛΑΣ, ο οποίος ξόδεψε περισσότερες σφαίρες κατά Ελλήνων παρά κατά του κατακτητή. Έτσι είναι και όποιος ενοχλείται πρόβλημά του» (18/09/2013). «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η φασιστοειδής απόφυση της ελληνικής Αριστεράς» (09/12/2012)
Μ. Κεφαλογιάννης προς Π. Λαφαζάνη: «Με τις αντιλήψεις σας κατάντησε η Ελλάδα έτσι, πλήρωσε ο λαός 10 δισ. παραπάνω για τον ΟΣΕ και για άλλα. Εσείς και οι λογικές σας φταίνε!» (19/9/2013)
Παραλήρημα ενοχής και φόβου
Μια λυσσαλέα επίθεση σε ό,τι θυμίζει «αριστερό», «διεκδίκηση» (και βέβαια ειδικότερα στον ΣΥΡΙΖΑ). Κοινός παρονομαστής, ένας: Να πληγεί η Αριστερά στο πεδίο της ιδεολογίας. Και γι’ αυτόν το σκοπό επιστρατεύονται τόνοι λάσπης, ιστορικών ψευδών, ηθελημένης σύγχυσης γεγονότων και καταστάσεων. Αυτή η επίθεση συμβαίνει στο έδαφος της κοινωνικής και ατομικής απομόρφωσης και αλλοτρίωσης που επέφερε η μεταπολιτευτική περίοδος, στο θολό τοπίο, στο φόβο και την απελπισία που φέρνει η κρίση. Προσπαθούν να ξαναγράψουν την Ιστορία, να επιβάλουν μια νέα κοινωνική συνείδηση, πιο συντηρητική, πιο αποχαυνωμένη, πιο φοβική, με ανθρωποφαγικές «αξίες». Και εντείνουν την επίθεσή τους τώρα, στα χρόνια της κρίσης, διότι πλέον μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας βλέπουν στην Αριστερά την ελπίδα.
Τι μπορεί να κάνει όποιος θέλει να προσφέρει στην υπόθεση της κοινωνικής διεξόδου, στην καλλιέργεια και την εδραίωση κοινωνικής συνείδησης με αξίες όπως η Δημοκρατία, η αλληλεγγύη, η ικανοποίηση των αναγκών των ανθρώπων; Κωδικά κάποια σημεία που είναι χρήσιμο να ιδωθούν συνδυασμένα:
1. Αποκάλυψη ιστορικών γεγονότων με συστηματοποιημένο όσο και εκλαϊκευμένο τρόπο, για αποκατάσταση της αλήθειας ενάντια στα πολλά και χονδροειδή ψέματα (εμφύλιος, χούντα, ελληνική και παγκόσμια ιστορία). Ειδικότερα για την νεότερη ελληνική ιστορία να αναδειχθεί ποιοι κυβερνούσαν, ποιοι πήραν τις αποφάσεις σε συνεργασία, ή/και υποταγή, με τα διεθνή κέντρα, που μας οδήγησαν στην Ελλάδα του 2013. Παράλληλα, αποκάλυψη των πολλαπλών δεσμών που συνδέουν την Χ.Α. με τον κόσμο του πλούτου.
2. Σύγκρουση με τη λογική της ανάθεσης, συνολικά στην ελληνική κοινωνία, και ειδικότερα στην Αριστερά. Οι «σωτήρες» της Χ.Α. είναι η αποθέωση αυτής της αντίληψης, του «θα καθαρίσω εγώ για σένα». Να αναδείξουμε τη χειραφέτηση ως συστατικό, καθοριστικό στοιχείο μιας ριζικής, βαθιάς αλλαγής και κοινωνικής διεξόδου.
3. Τίμια και ειλικρινής αυτοκριτική της Αριστεράς για συμπεριφορές, καταστάσεις και επιλογές. Ούτε η Αριστερά ξέφυγε από την αλλοτρίωση. Ορισμένες φορές επαναπαύθηκε, βολεύτηκε, φοβήθηκε, επέτρεψε σε άλλους να μιλούν στο όνομά της.
4. Παράδειγμα αριστερής κουλτούρας και στάσης ζωής εδώ και τώρα, ατομικά και συλλογικά. Τιμιότητα, διαφάνεια, αγωνιστικότητα, δημοκρατία, ήθος. Πραγματικές λύσεις στα προβλήματα της χώρας.
Στα παραπάνω ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι ο πυροδότης, ο συνδιοργανωτής (μαζί με την κοινωνία που ζητά διέξοδο). Δεν είναι εύκολο, είναι όμως αναγκαίο. Οι «απέναντι» μπορεί να είναι γραφικοί ή παρανοϊκοί αλλά κυβερνούν και παίζουν με τις ζωές όλων.
Αχιλλέας Σταύρου
