Οργάνωση και δουλειά πόρτα-πόρτα!

Οι φορείς της Αριστεράς, μαζί με τις κινήσεις πολιτών σε όλη τη χώρα, μην ξεχνώντας ποτέ ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, να ξαμοληθούν μέσα στον κόσμο, πόρτα-πόρτα, μαγαζί-μαγαζί, γραφείο-γραφείο, επιχείρηση-επιχείρηση, σχολείο-σχολείο, γειτονιά-γειτονιά, χωριό-χωριό.

Να μιλάνε με τον κόσμο, αλλά πρωτίστως να ακούνε τον κόσμο που είναι μουδιασμένος. Πού πονάει περισσότερο, γιατί δεν συμμετέχει σε κινητοποιήσεις, τι πιστεύει ότι πρέπει να γίνει. Να μην βγαίνουν συμπεράσματα από υποθέσεις που κάνουν αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, ούτε από τις δημοσκοπήσεις, ούτε από μεμονωμένες περιπτώσεις, αλλά από συνεχή προσωπική επαφή και δράση κοινή, άμεση και επίμονη. Όχι για να καθοδηγήσουμε τον κόσμο, αλλά για να μας καθοδηγήσει.
Η Αριστερά να σταθεί πολύ κοντά στους πιο αδύνατους (φτωχούς, άνεργους και άστεγους, χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους, χρεοκοπημένους και άφραγκους, ανάπηρους, γυναίκες, παιδιά…), χωρίς να παραμελεί τους μεσαίους που ασφυκτιούν κι αυτοί στη μέγγενη της ολιγαρχίας. Και μ’ αυτή την ευκαιρία, η Αριστερά να οργανωθεί και να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις της. Η οργανωτική κατάσταση της Αριστεράς, πλην ΚΚΕ, είναι καλή σε ορισμένες ομάδες, αλλά κάτω από το μέτριο σε συνολικό επίπεδο. Όμως, χωρίς καλή οργάνωση, σε μεγάλη έκταση, δεν αντιμετωπίζεται ούτε κοντοπρόθεσμα ούτε μακροπρόθεσμα ο αντίπαλος, που διαθέτει μηχανισμούς, εξουσία και χρήμα. Αν δεν οργανωθούμε σωστά, η Αριστερά θα αποτελείται από δυναμικές μικροομάδες κρούσης και μεγάλες ομάδες που θα εξαρτιούνται αποκλειστικά από την εκλογική εμβέλεια των πιο χαρισματικών ηγετών. Η συσπείρωση κάτω από ένα-δυο μεγάλα ονόματα λειτουργεί επικοινωνιακά, αλλά, χωρίς στέρεα οργανωτική διάρθρωση, είναι εύθραυστη. Ψήφος χωρίς οργάνωση, χωρίς αμυντικές γραμμές και χωρίς συμμαχίες, είναι κάστρο στην άμμο.

Σχόλια