Το θέμα των διακοπών ρεύματος και της ανάγκης επανασύνδεσής του στα νοικοκυριά που αδυνατούν να πληρώσουν, ένα θέμα που με στόμφο παρουσίασε η κυβέρνηση αφού πρώτα θρηνήσαμε νεκρούς, φέρνει στην επιφάνεια και μία ακόμη πλευρά του.
Αυτή που αφορά το συνδικαλιστικό κίνημα της ΔΕΗ. Η ΓΕΝΟΠ στο παρελθόν είχε κινηθεί επανασυνδέοντας το ρεύμα σε νοικοκυριά. Αυτό βεβαίως στη συμβολική του διάσταση, αφού ήταν πολύ δύσκολο να επανασυνδέσουν οι τεχνικοί της ΔΕΗ το ρεύμα σε δεκάδες χιλιάδες σπίτια.
Σήμερα η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ περνάει μια περίοδο «αφωνίας». Το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα αυτής της μεγάλης επιχείρησης βρέθηκε εδώ και αρκετούς μήνες (χρονικά, από όταν εξαγγέλθηκε οριστικά το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ) να παρακολουθεί την κατάσταση. Κι όμως, είχε μπροστά του τη μεγάλη ευκαιρία να συνδεθεί με τις ανάγκες της κοινωνίας, με τρόπο οργανωμένο. Επιδεικνύοντας εμπράκτως τη στήριξη και την αλληλεγγύη του προς όσους πλήττονται από την κρίση και τη μνημονιακή πολιτική. Αυτά δεν γίνονται με ανακοινώσεις, αλλά με μια μεγάλη και οργανωμένη και καθημερινή εκστρατεία. Όχι μόνο για την επανασύνδεση του ρεύματος, αλλά και για να δειχτεί ότι η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ θα κάνει τα πράγματα πολύ χειρότερα. Ένας ιδιώτης ή μια πραγματικά κοινωφελής επιχείρηση με δημόσιο έλεγχο μπορεί να αναλάβει το κόστος του κοινωνικού τιμολογίου; Ένας ιδιώτης ή μια πραγματικά κοινωφελής επιχείρηση με δημόσιο έλεγχο μπορεί να δώσει δωρεάν ρεύμα στους φτωχούς και να εγγυηθεί φτηνό ρεύμα για τα λαϊκά νοικοκυριά;
Οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ έχουν πει ουκ ολίγες φορές ότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι αγαθό απαραίτητο για τη διαβίωση και ότι πρέπει να παράγεται και να διανέμεται από το κράτος. Σωστό. Αν αυτό το διεκδικήσουν μόνο οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ, δεν θα είναι αρκετό. Αν το διεκδικήσει ο λαός ολόψυχα, τότε κάτι μπορεί να γίνει. Για να το κάνει όμως αυτό πρέπει να έχει δει δίπλα του με καθημερινό και οργανωμένο τρόπο τους εργαζόμενους της ΔΕΗ να τον βοηθάνε. Αλλιώς…
Γι’ αυτό δεν γίνεται εύκολα κατανοητή η… αφλογιστία της ΓΕΝΟΠ εδώ και μήνες.
Χ.Π.
