Την προηγούμενη Τετάρτη 21/9 έληγε, με βάση το νέο νόμο για την Ανώτατη Εκπαίδευση (4009/2011), η προθεσμία για την υπογραφή από μέρους των πρυτάνεων της διαπιστωτικής πράξης για τη συγκρότηση των εφορευτικών επιτροπών που θα διεξαγάγουν τις εκλογές για τα νέα Συμβούλια Διοίκησης των πανεπιστημίων.
Από τα 19 πανεπιστήμια της χώρας, μόνο σε 2 (στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου) υπογράφτηκαν οι διαπιστωτικές πράξεις. Σε 15 πανεπιστήμια οι πρυτάνεις δεν υπέγραψαν τη διαπιστωτική πράξη, ενώ σε άλλα 2 δεν βρέθηκαν ούτε τα απαιτούμενα από το νόμο 5 μέλη για να στελεχώσουν αυτές τις επιτροπές. Με άλλα λόγια, 17 από τα 19 πανεπιστήμια αρνούνται ή αδυνατούν να εφαρμόσουν έναν νόμο που καταργεί το δημόσιο πανεπιστήμιο. Ο νόμος προβλέπει ότι σε περίπτωση άρνησης υπογραφής της διαπιστωτικής πράξης από τους πρυτάνεις, αυτή υπογράφεται από την υπουργό και έτσι οι εφορευτικές επιτροπές διορίζονται.
Ενώπιον της καθολικής αποδοκιμασίας από πλευράς πρυτάνεων, η οποία συνυπάρχει και με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις διδασκόντων και φοιτητών εδώ και ένα μήνα, η Υπουργός Παιδείας έκανε λόγο για περιφρόνηση προς την πλειοψηφία και τη νομιμότητα, ενώ ο ειδικός γραμματέας Ανώτατης Εκπαίδευσης μας υπενθύμισε ότι: «σε όποιες περιπτώσεις μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 2012 δεν έχουν συγκροτηθεί τα Συμβούλια των Ιδρυμάτων, για τα αντίστοιχα Ιδρύματα δεν θα υπάρχει εγκεκριμένος προϋπολογισμός του έτους 2012».
Έναν μήνα μετά την ψήφιση του νόμου από την πλειοψηφία ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Ν.Δ. και την «περιφανή νίκη» που κατήγαγε η Υπουργός στην αυγουστιάτικη Βουλή, οι «νικητές» του Υπουργείου μπορούν μόνο να εκτοξεύουν απειλές: στους φοιτητές ότι θα χάσουν το εξάμηνο, στους διδάσκοντες ότι θα κινδυνεύσει η –ούτως ή άλλως– κινδυνεύουσα μισθοδοσία τους, στους πρυτάνεις ότι θα αντιμετωπιστούν ως παραβάτες της νομιμότητας. Αυτό μόνο μπορεί να κάνει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, η οποία –για πρώτη φορά μετά το 1946– δεν αξιώθηκε να στείλει βιβλία στα σχολεία με την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Το Υπουργείο Παιδείας ας αναλάβει την πολιτική ευθύνη να διορίσει κυβερνητικούς επιτρόπους στα πανεπιστήμια, η ΠΟΣΔΕΠ με την κυριαρχία ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ ας είναι ο πρώτος συνδικαλιστικός φορέας που θα είναι πιο ενδοτικός απέναντι στην κυβερνητική πολιτική από τους «συντηρητικούς» πρυτάνεις!!!
Η κυβέρνηση και οι «πρόθυμοι» που τη στηρίζουν δεν έχουν άλλο δρόμο από τον αυταρχισμό και την τρομοκράτηση. Όμως, από την άλλη πλευρά, οι αξιοπρεπείς ακαδημαϊκοί, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που τιμούν το ρόλο τους, όλοι οι εργαζόμενοι στο Πανεπιστήμιο και βέβαια οι αγωνιζόμενοι φοιτητές δίνουν αυτές τις μέρες και θα συνεχίσουν να δίνουν μαζί με την κοινωνία μια σκληρή μάχη επιβίωσης. Η επιβίωση αυτή ξεκινά από τα αυτονόητα κοινωνικά δικαιώματα στην εργασία και τη μόρφωση και φτάνει ως το θεσμό του δημόσιου πανεπιστημίου. Το δημόσιο πανεπιστήμιο μπορεί να είναι ανάχωμα στην κοινωνική ερήμωση, την απεμπόληση της κριτικής σκέψης, την επιστροφή στο «αποφασίζομεν και διατάζομεν».
Εάν οι νέοι και οι νέες του Μάη του 68 είχαν την πολυτέλεια να διεκδικούν «ζωή και όχι επιβίωση», η σημερινή νεολαία και όσοι διανοούμενοι δεν έχουν γίνει υπάλληλοι του καταρρέοντος κράτους αγωνίζονται για την επιβίωση που ταυτίζεται με μια ζωή με νόημα. Μια ζωή –για να θυμηθούμε τη έκφραση του Χούμπολντ– με θέρμη και φως.
Ενώπιον της καθολικής αποδοκιμασίας από πλευράς πρυτάνεων, η οποία συνυπάρχει και με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις διδασκόντων και φοιτητών εδώ και ένα μήνα, η Υπουργός Παιδείας έκανε λόγο για περιφρόνηση προς την πλειοψηφία και τη νομιμότητα, ενώ ο ειδικός γραμματέας Ανώτατης Εκπαίδευσης μας υπενθύμισε ότι: «σε όποιες περιπτώσεις μέχρι τις 15 Ιανουαρίου 2012 δεν έχουν συγκροτηθεί τα Συμβούλια των Ιδρυμάτων, για τα αντίστοιχα Ιδρύματα δεν θα υπάρχει εγκεκριμένος προϋπολογισμός του έτους 2012».
Έναν μήνα μετά την ψήφιση του νόμου από την πλειοψηφία ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Ν.Δ. και την «περιφανή νίκη» που κατήγαγε η Υπουργός στην αυγουστιάτικη Βουλή, οι «νικητές» του Υπουργείου μπορούν μόνο να εκτοξεύουν απειλές: στους φοιτητές ότι θα χάσουν το εξάμηνο, στους διδάσκοντες ότι θα κινδυνεύσει η –ούτως ή άλλως– κινδυνεύουσα μισθοδοσία τους, στους πρυτάνεις ότι θα αντιμετωπιστούν ως παραβάτες της νομιμότητας. Αυτό μόνο μπορεί να κάνει η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, η οποία –για πρώτη φορά μετά το 1946– δεν αξιώθηκε να στείλει βιβλία στα σχολεία με την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Το Υπουργείο Παιδείας ας αναλάβει την πολιτική ευθύνη να διορίσει κυβερνητικούς επιτρόπους στα πανεπιστήμια, η ΠΟΣΔΕΠ με την κυριαρχία ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ ας είναι ο πρώτος συνδικαλιστικός φορέας που θα είναι πιο ενδοτικός απέναντι στην κυβερνητική πολιτική από τους «συντηρητικούς» πρυτάνεις!!!
Η κυβέρνηση και οι «πρόθυμοι» που τη στηρίζουν δεν έχουν άλλο δρόμο από τον αυταρχισμό και την τρομοκράτηση. Όμως, από την άλλη πλευρά, οι αξιοπρεπείς ακαδημαϊκοί, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που τιμούν το ρόλο τους, όλοι οι εργαζόμενοι στο Πανεπιστήμιο και βέβαια οι αγωνιζόμενοι φοιτητές δίνουν αυτές τις μέρες και θα συνεχίσουν να δίνουν μαζί με την κοινωνία μια σκληρή μάχη επιβίωσης. Η επιβίωση αυτή ξεκινά από τα αυτονόητα κοινωνικά δικαιώματα στην εργασία και τη μόρφωση και φτάνει ως το θεσμό του δημόσιου πανεπιστημίου. Το δημόσιο πανεπιστήμιο μπορεί να είναι ανάχωμα στην κοινωνική ερήμωση, την απεμπόληση της κριτικής σκέψης, την επιστροφή στο «αποφασίζομεν και διατάζομεν».
Εάν οι νέοι και οι νέες του Μάη του 68 είχαν την πολυτέλεια να διεκδικούν «ζωή και όχι επιβίωση», η σημερινή νεολαία και όσοι διανοούμενοι δεν έχουν γίνει υπάλληλοι του καταρρέοντος κράτους αγωνίζονται για την επιβίωση που ταυτίζεται με μια ζωή με νόημα. Μια ζωή –για να θυμηθούμε τη έκφραση του Χούμπολντ– με θέρμη και φως.
Γιάννα Γιαννουλοπούλου,
πανεπιστημιακός
Σχόλια
