Ποτέ πριν δεν υπήρξε στη βορειοαμερικανική κοινωνία τέτοιας μαζικότητας και αποφασιστικότητας κίνημα υποστήριξης του δίκαιου αγώνα της Παλαιστίνης. Κι αυτό ισχύει στο πολλαπλάσιο για τα πανεπιστήμια. Απ’ άκρη σ’ άκρη των ΗΠΑ τα κάμπους, οι πανεπιστημιουπόλεις δηλαδή, έχουν αναδειχθεί σε προκεχωρημένα φυλάκια αυτού του κινήματος. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δεκάδες χιλιάδες φοιτητές, συγκλονισμένοι από τα εγκλήματα του κατοχικού κράτους του Ισραήλ και από τη διαχρονική αδικία εναντίον των Παλαιστινίων, κινητοποιούνται καθημερινά με εξαιρετική αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση ενάντια στη συνενοχή των ΗΠΑ. Διότι κάθε άλλο παρά ανέξοδη είναι η δραστηριοποίηση υπέρ του Παλαιστινιακού λαού: η δρακόντεια νομοθεσία που έχει ψηφιστεί πρόσφατα –με διακομματική υποστήριξη– στη «χώρα της ελευθερίας» πρακτικά σημαίνει ότι μία σύλληψη σε ειρηνική διαμαρτυρία κατά του Ισραήλ μπορεί, πέρα από την ποινική ομηρία, να καταλήξει ούτε λίγο ούτε πολύ σε ακύρωση κάθε προηγούμενου σχεδιασμού ενός νέου ανθρώπου για το μέλλον του.
Το γεγονός καθιστά ακόμη πιο εντυπωσιακή τη συνειδητή συμμετοχή τέτοιου πλήθους σπουδάζουσας νεολαίας, πολλαπλάσιας των ολιγάριθμων οργανωμένων δυνάμεων που δραστηριοποιούνται στα βορειοαμερικανικά κάμπους. Σημαντικό ρόλο σε αυτό το κίνημα παίζουν δύο μαζικές οργανώσεις: οι «Φοιτητές για Δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη» (SJP) και το φοιτητικό τμήμα της «Εβραϊκής Φωνής για την Ειρήνη» (JVP). Το τελευταίο έχει λειτουργήσει ως καταλύτης αφού, χάρη στη μαχητική δράση του, έχει δεχτεί βαρύ πλήγμα η ανιστόρητη αλλά μέχρι πρότινος κυρίαρχη ταύτιση του αντικατοχικού-αντισιωνιστικού αγώνα με τον αντισημιτισμό. Έτσι σε όλα σχεδόν τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, περιλαμβανομένων και των πιο φημισμένων (όπως το Γέιλ, το Χάρβαρντ, το Πρίνστον, το Κολούμπια, το Μπράουν, το MIT κ.ά.), έχει αναπτυχθεί ένα μαζικό ρεύμα που δεν περιορίζεται στη γενική διαμαρτυρία, αλλά απαιτεί και την έμπρακτη διακοπή κάθε σχέσης με το κράτος που διαπράττει γενοκτονία – στηρίζοντας μεταξύ άλλων και το κίνημα BDS (Μποϊκοτάζ, Αποεπένδυση, Κυρώσεις), το οποίο αποτελεί κόκκινο πανί για το Ισραήλ και τους απολογητές του.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ τόσο της ομοσπονδιακής κυβέρνησης όσο και της πανεπιστημιακής ιεραρχίας (επιφανείς εκπρόσωποι της οποίας είχαν ήδη κληθεί να απολογηθούν για την αρχική «αδράνειά τους») ήταν η επανάληψη των συκοφαντιών περί αντισημιτισμού, η απαγόρευση των εκδηλώσεων αλληλεγγύης, και εν τέλει οι συλλήψεις εκατοντάδων φοιτητών σε πολλά πανεπιστήμια, συνοδευόμενες από επιπρόσθετη «ακαδημαϊκή» τιμωρία – που ξεκινά με κατάργηση υποτροφιών και εκδίωξη από τις φοιτητικές εστίες, και φτάνει στη διαγραφή από το πανεπιστήμιο. Όλα αυτά εκπορεύονται απευθείας από τον Λευκό Οίκο, που περιέλαβε έναν μακροσκελή λίβελο περί αντισημιτισμού και βιαιότητας των διαμαρτυρόμενων σε… ευχετήριο μήνυμα του Μπάιντεν για το Πάσχα. Το συγκλονιστικό είναι ότι τίποτε από αυτά δεν λειτουργεί: οι φοιτητές ακόμη και των πιο ελιτίστικων πανεπιστημίων επιμένουν, επωμιζόμενοι το βαρύ κόστος. Ήταν χαρακτηριστική η σκηνή όπου αστυνομικοί βγάζουν από το Πανεπιστήμιο Γέιλ τους φοιτητές που συνέλαβαν για «παράνομη συγκέντρωση» προκειμένου να τους πάνε στη φυλακή: οι συλληφθέντες χαμογελούν ενώ εκατοντάδες συμφοιτητές τους, αλλά και πολλοί καθηγητές, ζητωκραυγάζουν υπέρ τους.
Σε κάθε πανεπιστήμιο που πραγματοποιούνται συλλήψεις και καταστρέφονται από την αστυνομία οι φοιτητικές κατασκηνώσεις αλληλεγγύης, την επόμενη κιόλας μέρα οι φοιτητές ξαναρχίζουν τη δράση τους με ανανεωμένη ορμή. Έτσι, πολλές διοικήσεις πανεπιστημίων, αλλά και στελέχη της κυβέρνησης και του Κογκρέσου (με την «ενθάρρυνση» του πανίσχυρου φιλοϊσραηλινού λόμπι), απειλούν πλέον ότι θα καλέσουν την Εθνοφρουρά για να επιβάλλει την τάξη! Η αφρόκρεμα των βορειοαμερικανικών πανεπιστημίων είχε να ζήσει τέτοιες σκηνές από την ταραγμένη δεκαετία του 1960-70, όταν τα κάμπους των ΗΠΑ συγκλονίζονταν από το κίνημα ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Το γεγονός ότι ζούμε σε μια εποχή όπου δεν απομείνει σχεδόν τίποτα από τα επαναστατικά ρεύματα εκείνης της δεκαετίας, ούτε και η παραμικρή υποψία των τότε συσχετισμών, καθιστά ακόμη πιο σπουδαίο τον τωρινό μαζικό ξεσηκωμό κατά της γενοκτονίας στην Παλαιστίνη. Ας χαρίζουν οι Μπάιντεν και Τραμπ δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια στον Νετανιάχου για να κλιμακώσει την εθνοκάθαρση και τη γενοκτονία. Μπροστά τους θα το ’βρουν, από μια νέα γενιά με κουράγιο και αξιοπρέπεια.
Ολοκληρωτισμός
Το νομικό και κατασταλτικό οπλοστάσιο των βορειοαμερικανικών ελίτ ενάντια στα κινήματα διαμαρτυρίας έχει κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια. Η έκταση του ολοκληρωτισμού που χέρι-χέρι επιβάλλουν οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικάνοι στις ΗΠΑ (στο ζήτημα αυτό ξέρουν να υπερβαίνουν τις αντιθέσεις τους…) δεν είναι βέβαια γνωστή σε όλη της την έκταση – να είναι καλά η μουγκαμάρα των μεγάλων ΜΜΕ. Όμως οι συνταγματικές επιταγές που εγγυούνταν τις βασικές ελευθερίες έχουν καταντήσει άδειο κέλυφος, καθώς εφαρμόζονται με σιδηρά πυγμή νόμοι τους οποίους θα ζήλευαν ακόμη και οι «ασιατικές δεσποτείες». Χαρακτηριστική είναι η νέα δρακόντεια νομοθεσία που στοχεύει στη συντριβή δράσεων ειρηνικής ανυπακοής, ή ακόμη και της «πρόθεσης»(!) πραγματοποίησής τους. Στην αιτιολόγηση αυτών των πρωτοφανών κατασταλτικών νόμων αναφέρεται ρητά ότι πρόκειται για «άμεση απάντηση στις ριζοσπαστικές τακτικές των συμπαθούντων της Χαμάς»!
Ήδη πολλές πολιτείες έχουν ψηφίσει τέτοιους νόμους, οι οποίοι μετατρέπουν αυτό που πάντα θεωρούνταν πλημμέλημα σε κακούργημα. Ο νόμος της Νέας Υόρκης είναι από τους πιο ακραίους, αφού ορίζει ότι ο αποκλεισμός δημόσιων δρόμων, γεφυρών κ.λπ. –για την ακρίβεια, ακόμη και «η πρόθεση διάπραξης τέτοιου αδικήματος»!– αποτελεί «μορφή εγχώριας τρομοκρατίας». Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι προωθούν τη γενίκευση αυτής της νομοθεσίας σε ομοσπονδιακό επίπεδο μέσω νομοσχεδίων υπό τους χαρακτηριστικούς τίτλους «Safe and Open Streets Act» και «Stop Pro-Terrorist Riots Now Act». Να σημειωθεί επίσης ότι πριν μία εβδομάδα η Γερουσία ανανέωσε το «δικαίωμα» των μυστικών υπηρεσιών να παρακολουθούν τους πάντες σε όλη την υφήλιο. Πρόκειται για το διαβόητο «Τμήμα 702 του Νόμου Εποπτείας Ξένων Υπηρεσιών Πληροφοριών»: ένας παραπλανητικός τίτλος, αφού αντιστοιχεί σε πλήρη κατάργηση κάθε ιδιωτικότητας των απλών πολιτών – την οποία εγγυάται η Τέταρτη Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ. Μόνο που ο Μπάιντεν, με εκτελεστικό υπόμνημα, έβαλε στον πάγο την εν λόγω Τροπολογία χαρακτηρίζοντάς την «απειλή για την εθνική ασφάλεια»!
Η καταστολή είναι ακόμη πιο απροκάλυπτη στις πανεπιστημιουπόλεις: η Στεφανί Φοξ, επικεφαλής της «Εβραϊκής Φωνής για την Ειρήνη», μιλά για μια νέα μορφή μακαρθισμού, καθώς μια σειρά διοικήσεις ανώτατων ιδρυμάτων θέτουν εκτός νόμου τους «Φοιτητές για Δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη» διότι «η δράση τους συνιστά υλική υποστήριξη της τρομοκρατίας»! Τα θεμελιώδη δικαιώματα της ελευθερίας λόγου και συνάθροισης καταργούνται με «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»: οι αρχές του Σικάγο (Δημοκρατικό Κόμμα) ήδη απαγόρευσαν την πραγματοποίηση οποιασδήποτε συγκέντρωσης διαμαρτυρίας τον Αύγουστο, οπότε θα πραγματοποιηθεί εκεί το Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών. Το ζήτημα είναι υψηλού συμβολισμού, καθώς στην ίδια πόλη το 1968, και πάλι ενώ πραγματοποιούνταν το Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών, έλαβαν χώρα τεράστιες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, τις οποίες χιλιάδες αστυνομικοί χτύπησαν με πρωτοφανή λύσσα, χρησιμοποιώντας και πραγματικά πυρά. Η ευρύτατη συμμαχία που καλεί σε κινητοποίηση στο Σικάγο τον Αύγουστο δηλώνει πάντως πως «η πορεία θα πραγματοποιηθεί, με άδεια ή χωρίς άδεια».
