Στις 11 Μαΐου ο Ρουίζ Πάτσι, Βάσκος πολιτικός κρατούμενος στην ισπανική φυλακή της Μούρθια, ξεκίνησε απεργία πείνας. Έπειτα ξεκίνησε και απεργία δίψας. Ήδη έχει χάσει την όρασή του και κινδυνεύει άμεσα η ζωή του…
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Πάτσι συμμετείχε σε σιωπηρή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο προαύλιο της φυλακής με αίτημα να παρθούν μέτρα για την προστασία των κρατουμένων από την πανδημία. Χτυπήθηκε από τους δεσμοφύλακες ως πρωταίτιος («αυτοτραυματίστηκε» σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή…) και τοποθετήθηκε σε πλήρη απομόνωση – τότε ξεκίνησε την ύστατη διαμαρτυρία του. Μάλλον θεωρήθηκε εύκολο θύμα, καθώς συγκαταλέγεται στους διαφωνούντες με τις επιλογές της βασκικής ηγεσίας.
Όμως πολλαπλασιάζονται οι αυθόρμητες εκδηλώσεις συμπαράστασης, ιδίως από μια νεολαία απελπισμένη λόγω της διαρκούς καταστολής (έχουν σημειωθεί «βανδαλισμοί» σε δεκάδες γραφεία ισπανικών κομμάτων στη Χώρα των Βάσκων), ενώ από τη Λατινική Αμερική ξεκίνησε, με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων όπως ο Ατίλιο Μπορόν, ο Ούγκο Μπλάνκο και ο Λουίς Θαμόρα, μια διεθνής καμπάνια αλληλεγγύης. Αλλά ο χρόνος λιγοστεύει ώρα με την ώρα…
