Διαβάζοντας τη συνέντευξη που έδωσε στη Ναυτεμπορική η πρέσβειρα του Ισραήλ στην Ελλάδα, Ιρίτ Μπεν-Άμπα, αναρωτιέται κανείς πόσες απατηλές υποσχέσεις χωράνε σε λίγες γραμμές. Συγκεκριμένα, ως προς το αίτημα να μην αναγνωρίζεται μονομερώς το παλαιστινιακό κράτος, αλλά να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις για να επιτευχθεί ειρήνη, ακόμα και ο πιο αφελής αναγνώστης αναρωτιέται: διαπραγματεύσεις ως πότε; Πέρασαν 66 χρόνια από την εθνοκάθαρση κάπου 800 χιλιάδων Παλαιστινίων από το 78% της ιστορικής Παλαιστίνης, με αποτέλεσμα ο παλαιστινιακός λαός να είναι σήμερα ο λαός με τους περισσότερους πρόσφυγες στον κόσμο, πάνω από 5 εκατομμύρια. Πέρασαν 47 χρόνια από την κατάληψη και του υπόλοιπου 22% και ακόμα παραμένει υπό κατοχή. Πέρασαν 21 χρόνια από τις συμφωνίες του Όσλο που προέβλεπαν ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος εντός πενταετίας. Όλα αυτά τα χρόνια το Ισραήλ εμπαίζει τη διεθνή κοινότητα, προσποιούμενο κατά καιρούς ότι διαπραγματεύεται, ενώ διαιωνίζει ένα καθεστώς απαρτχάιντ, πολλαπλασιάζει τους παράνομους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο εποικισμούς στη Δυτική Όχθη και διαπράττει κάθε είδους παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων, με αποκορύφωμα τις αλλεπάλληλες και ολοένα και μεγαλύτερες σφαγές στη Γάζα.
Σε ό,τι αφορά τις ελληνο-ισραηλινές σχέσεις, πάγια θέση μας για λόγους αρχής είναι ότι το Ισραήλ ως καθεστώς απαρτχάιντ θα πρέπει να απομονωθεί από τη διεθνή κοινότητα (άρα και την Ελλάδα) μέχρι να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο. Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμα και ο πιο κυνικός καταλαβαίνει από τα λεγόμενα της κυρίας Μπεν-Άμπα πως οι Ισραηλινοί επενδυτές «άργησαν μια μέρα» και ακόμα τους περιμένουμε… Όλως τυχαίως, τα τεσσεράμισι χρόνια της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας υπήρξαν τα χειρότερα για τον ελληνικό λαό, και αν μη τι άλλο, δεν κέρδισε τίποτα από το ισραηλινό «επενδυτικό ενδιαφέρον». Όχι μόνο επειδή χορτάσαμε ισραηλινές υποσχέσεις που αποδείχθηκαν φρούδες σε όλα τα επίπεδα, αλλά κυρίως για λόγους αρχής, καιρός είναι ως χώρα να αλλάξουμε στάση.
Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/
