Το αναμενόμενο εκλογικό αποτέλεσμα έδωσε αυτοδυναμία στη Ν.Δ., ο Κ. Μητσοτάκης ορκίστηκε πρωθυπουργός και σχημάτισε ήδη την κυβέρνησή του. Η επιστροφή στην «κανονικότητα» θεωρείται νίκη επί του «λαϊκισμού» και του ψέματος του ΣΥΡΙΖΑ και κλείσιμο μιας μεγάλης ρωγμής που είχε δημιουργηθεί την τελευταία δεκαετία στην χώρα. Βέβαια, ο «πολιτικός πολιτισμός» που από κοινού τα δύο κόμματα επέδειξαν στην παράδοση-παραλαβή τόσο του Μαξίμου όσο και των υπουργείων, δείχνει πως υπάρχει μια συνέχεια εντός των γενικών κατευθύνσεων που ορίζει η ευρωκρατία και η αμερικάνικη πολιτική. Άλλωστε αυτό ομολογείται ανοικτά από τους παράγοντες του ΣΕΒ και τα όργανα της Ε.Ε. Στην πρόσφατη σύνοδό του, το Eurogroup, χωρίς τη συμμετοχή της Ελλάδας, συζήτησε και έκανε συστάσεις στη νέα κυβέρνηση, ενώ μια μέρα μετά η «ασθενής» Μέρκελ έβαλε τα πράγματα στην θέση τους. (βλέπε διπλανή στήλη).
Το σχήμα που παρέταξε ο Κ. Μητσοτάκης έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Θέλει μ’ αυτό να δώσει την εικόνα μιας κυβέρνησης που θα στρωθεί στην δουλειά για να γίνει πράγματι η Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Συνολικά 18 υπουργεία και 51 μέλη, εκ των οποίων τα 21 είναι εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα. (3 υπουργοί και 18 υφυπουργοί). Στους υπουργούς τοποθέτησε κοινοβουλευτικά στελέχη της Ν.Δ., ζυγίζοντας καλά τις ισορροπίες ανάμεσα στις διάφορες τάσεις.
Κυρίαρχη ιδεολογία ο αμερικάνικος πραγματισμός. Θα έχουμε έτσι ένα πιο αυταρχικό, πιο συγκεντρωτικό μοντέλο, που θα αντλεί νομιμοποίηση από το γενικό ξεχαρβάλωμα, που θα προτείνει νεοφιλελεύθερες συνταγές και κατασταλτικές λογικές
Με την αξιοποίηση αρκετών τεχνοκρατών, με στελέχη επιχειρηματικών κολοσσών, αστικών επιτελείων και υπερεθνικών οργανισμών, με πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ αλλά και ανθρώπους με απευθείας σχέσεις με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., η σύνθεση αποτελεί εγγύηση ότι στο, στρωμένο από τον ΣΥΡΙΖΑ, έδαφος, τα πράγματα θα προχωρήσουν. Σε πολλούς τομείς, θα επιταχυνθούν κατευθύνσεις και ρυθμίσεις που θεωρούνται υπερώριμες για την «αναμόρφωση» της χώρας. Το μήνυμα που θέλει να δώσει ο Κ. Μητσοτάκης είναι σαφές: Αποφασιστικά και χωρίς χρονοτριβές θα προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, οι επενδύσεις, οι φοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο αλλά και ο «νόμος και τάξη» στη δημόσια ζωή με την κατάργηση μιας σειράς από κατακτήσεις και δικαιώματα. Ένα σχήμα τεχνοκρατών, με έντονη τη νεοφιλελεύθερη κουλτούρα και αντίληψη και με έμφαση στο «αποτέλεσμα». Αυτό και μόνο έχει σημασία και όχι τα μέσα και οι τρόποι για να επιτευχθεί. Ο τεχνοκρατικός πραγματισμός θα είναι το ιδεολογικό περιτύλιγμα της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης. Κυρίαρχη ιδεολογία ο αμερικάνικος πραγματισμός. Θα έχουμε έτσι ένα πιο αυταρχικό, πιο συγκεντρωτικό μοντέλο, που θα αντλεί νομιμοποίηση από το γενικό ξεχαρβάλωμα, που θα προτείνει νεοφιλελεύθερες συνταγές και κατασταλτικές λογικές. Η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα θα αντικαταστήσουν τον σημαδεμένο «διάλογο» άλλων εποχών, το σύρσιμο, το σάπισμα και τον «χειρισμό» των ζητημάτων. Ώρα δράσης λοιπόν. Αφού ο ΣΥΡΙΖΑ πρόσφερε το καταλάγιασμα της οργής και το σχήμα «μνημόνιο χωρίς πεζοδρόμιο», τώρα έρχεται η αυθεντική αστική διαχείριση.
Ορισμένα πρώτα δείγματα γραφής
Οι αλλαγές στα υπουργεία όπως η συγχώνευση των υπουργείων Προστασίας του Πολίτη και Μεταναστευτικής Πολιτικής. Το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης καταργείται. Το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής μετονομάζεται σε Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, με διευρυμένες δραστηριότητες. Η Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας μεταφέρεται από το υπουργείο Παιδείας στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης, το οποίο μετονομάζεται σε υπουργείο Επενδύσεων και Ανάπτυξης. Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων μεταφέρεται στο υπουργείο Εργασίας, το οποίο μετονομάζεται σε υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων. Από το υπουργείο Δικαιοσύνης μεταφέρονται στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης (το αποκαλούμενο Προστασίας του Πολίτη) οι φυλακές της χώρας και οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι. Τέλος, ο πρωθυπουργός αναλαμβάνει τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, την ΕΥΠ και το Εθνικό Τυπογραφείο. Η έρευνα προσανατολισμένη αποκλειστικά στην οικονομία και το Δημόσιας Τάξης να διευθύνει το σωφρονιστικό σύστημα. Πρόοδος…
Υποδείξεις ευρωκρατών
Γράφει ο Ειδικός Συνεργάτης
Πιερ Μοσκοβισί
«Ευχαριστούμε τον Αλέξη Τσίπρα που έκανε πολλά για τη χώρα του και την Ευρώπη. Συγχαρητήρια και καλή τύχη στον Κυριάκο Μητσοτάκη στη διεκδίκηση της θέσης για την αποκατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα είναι πάντα στο πλευρό του ελληνικού λαού».
«Αναμένουμε μια εποικοδομητική και στενή συνεργασία με την νέα ελληνική κυβέρνηση. Ανυπομονούμε για τον νέο Έλληνα υπουργό Οικονομικών, Χρήστο Σταϊκούρα ο οποίος είναι ένα πολύ γνώριμο πρόσωπο».
Κλάους Ρέγκλινγκ
ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, Κλάους Ρέγκλινγκ, ανέφερε πως οι εξελίξεις στην Ελλάδα έχουν ειδική σημασία για τον ESM, καθώς είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της χώρας και έχει μακρά σχέση με την Ελλάδα: «Ανυπομονούμε να εργαστούμε με την νέα κυβέρνηση». «Είμαστε ανήσυχοι για αποφάσεις που λήφθηκαν το τελευταίο δίμηνο και οι οποίες υποστηρίχτηκαν από όλα τα κόμματα και δεν είναι καλές για την ανάπτυξη και την βιωσιμότητα του χρέους». «Ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% είναι “ακρογωνιαίος λίθος” του προγράμματος και πως σε αυτό το στόχο βασίζεται η ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Στη βάση αυτή ο στόχος αυτός δεν μπορεί να αλλάξει».
Άνγκελα Μέρκελ
«Οι υπουργοί Οικονομικών ήδη έχουν κάνει την ανακοίνωσή τους, ότι κατ’ αρχάς το πλαίσιο προϋποθέσεων παραμένει. Και βεβαίως δεν παίζει ρόλο σε ποιο κόμμα ανήκει ο εκάστοτε πρωθυπουργός, αλλά αυτά είναι προγράμματα, για τα οποία έχει γίνει εκτεταμένη διαπραγμάτευση. Τώρα βεβαίως θα δούμε τι θα κάνει ο Έλληνας πρωθυπουργός, τι αιτήματα θα θέσει, αλλά έχω μιλήσει μαζί του τηλεφωνικώς και μου υποσχέθηκε προ πάντων ότι θα υλοποιήσει γοργά μια μεταρρυθμιστική ατζέντα, η οποία θα δημιουργήσει και οικονομική ανάπτυξη. Και αυτό θα το δούμε τώρα, αλλά οι υπουργοί Οικονομικών είπαν κατ’ αρχάς ότι δεν βλέπουν λόγο για αλλαγή του πλαισίου των προϋποθέσεων. Με αυτό συμφωνώ κι εγώ».
Ο Κ. Μητσοτάκης δεν παραδίδει τη διακυβέρνηση στο κόμμα
Η συμμετοχή σε ευαίσθητες και καίριες θέσεις εξωκοινοβουλευτικών τεχνοκρατών, δείχνει πως η εκτελεστική εξουσία δεν αλώνεται εντελώς από το κόμμα, την Ν.Δ. και τις φυλές της, αλλά δημιουργείται μια ομάδα πιο συμπαγής σε σχέση με τους στόχους και τις επιδιώξεις. Η αποτελεσματικότητα μιας τέτοιας επιλογής θα φανεί στη συνέχεια. Το κυβερνητικό σχήμα είναι πιο κοντά στα κέντρα εξουσίας παρά στην πολιτική διαμεσολάβηση του κόμματος που το έφερε στην διακυβέρνηση.
Ο πραγματισμός δεν κάνει ιδεολογικές διακρίσεις και δεν ενδιαφέρεται για την προέλευση των παραγόντων του. Ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει πρόβλημα να συνεργάζεται με πρώην αριστερούς, κεντροαριστερούς, απολίτικους κι αχρωμάτιστους, φτάνει να έχουν μια οργανική σχέση με τα επιδιωκόμενα σχέδια και πλάνα. Μέσα από το ανακάτεμα αυτό και διαλέγοντας κατ’ αρχάς ανθρώπους της εμπιστοσύνης του, σχηματίζει μια ομάδα συνδεδεμένη με το πρόσωπό του. Ορισμένα παραδείγματα. Ο Τάκης Θεοδωρικάκος, πρώην γραμματέας της ΚΝΕ, είναι ένας από τους πιο κοντινούς του ανθρώπους και μαζί διαμόρφωσαν τακτικές και επικοινωνία. Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και υπουργός των κυβερνήσεών του, είναι τώρα υπουργός Δημόσιας Τάξης. Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη ήταν μέλος του ΚΙΝ.ΑΛ. και πολύ φίλη του Ε. Βενιζέλου. Και οι δυο, η Λίνα Μενδώνη και ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, διαγράφτηκαν αμέσως από το ΚΙΝ.ΑΛ. μόλις υπουργοποιήθηκαν από τον Κ. Μητσοτάκη. O Kυριάκος Πιερρακάκης που αναλαμβάνει υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης προέρχεται από τον χώρο της κεντροαριστεράς. Έχει υπηρετήσει πρόεδρος του Ινστιτούτου Νεολαίας επί υπουργίας Άννας Διαμαντοπούλου, ενώ επί κυβερνήσεως Σαμαρά-Βενιζέλου εκπροσώπησε την ελληνική κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, ως επιλογή του Ευάγγελου Βενιζέλου.
Πάρα πολλά από τα μέλη της κυβέρνησης έχουν θητεύσει σε διεθνείς οργανισμούς, συμμετείχαν σε ομάδες διαπραγμάτευσης με την τρόικα, είχαν υπεύθυνες θέσεις σε πολυεθνικούς κολοσσούς. (βλέπε παρακάτω)
Οι καταλληλότεροι…
Ο Γιώργος Ζαββός, υφυπουργός Οικονομικών και αρμόδιος για την εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Με μακρά θητεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ειδικός σε θέματα που αφορούν τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα και με διασυνδέσεις, όπως λέγεται, και με τον Σόρος.
Ο Γιάννης Τσακίρης, υφυπουργός Ανάπτυξης και αρμόδιος για τις επενδύσεις και τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα. Ένας από τους πλέον ειδικούς στην Ελλάδα σε θέματα επιχειρηματικών συμμετοχών (venture capital) και στέλεχος του Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων από το 2006.
Ο Κώστας Φραγκογιάννης, υφυπουργός Εξωτερικών και αρμόδιος για την οικονομική διπλωματία, ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος σε σημαντικές επιχειρήσεις και ομίλους και μέχρι σήμερα Διευθυντής Ανάπτυξης του Ομίλου Chipita.
O Λευτέρης Οικονόμου, υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη και αρμόδιος για θέματα αντεγκληματικής πολιτικής και σωφρονιστικού συστήματος. Είναι Αντιστράτηγος ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας και με πολύ καλές σχέσεις με την αμερικάνικη πρεσβεία.
Ο Αλκιβιάδης Στεφανής, υφυπουργός Άμυνας, είναι πρώην αρχηγός ΓΕΣ. Έχει διατελέσει αξιωματικός επιχειρήσεων της Ελληνικής Στρατιωτικής Αντιπροσωπείας στο Διεθνές Στρατιωτικό Επιτελείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.
Η Δόμνα Μιχαηλίδου, υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, ήταν η υπεύθυνη οικονομολόγος της ομάδας των κατασκευών για την Τρίτη Εργαλειοθήκη Ανταγωνισμού του ΟΟΣΑ.
Ο Βασίλης Κοντοζαμάνης, υφυπουργός Υγείας, έχει διατελέσει πρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ) και Γενικός Γραμματέας Υγείας.
Ο Γεράσιμος Θωμάς, υφυπουργός Ενέργειας, είναι αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων (EFSI).
Ο Γρηγόρης Ζαριφόπουλος, υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης και αρμόδιος για τα θέματα ψηφιακής στρατηγικής, είναι στέλεχος επιχειρήσεων και μέχρι πρόσφατα Περιφερειακός Διευθυντής Νοτιοανατολικής Ευρώπης της Google.
Ο Άκης Σκέρτσος, υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και αρμόδιος για τον συντονισμό του κυβερνητικού έργου, ήταν Γενικός Διευθυντής του ΣΕΒ από τον Ιούνιο του 2014 μέχρι πρόσφατα. Κι αυτός με κεντροαριστερή προέλευση, υπήρξε επίσης συνεργάτης του Γ. Στουρνάρα και του Μ. Χρυσοχοϊδη.
Η Νίκη Κεραμέως, υπουργός Παιδείας και η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ
Στην 67η Συνάντηση Μπίλντεμπεργκ που έλαβε χώρα από τις 30 Μαΐου μέχρι τις 2 Ιουνίου 2019 στο Μοντρέ της Ελβετίας, πήραν μέρος περίπου 130 πρόσωπα από 23 χώρες. Από ελληνικής πλευράς συμμετείχαν: η βουλευτής της Ν.Δ. Νίκη Κεραμέως, ο Γιώργος Παγουλάτος, αντιπρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ και καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, διευθύνων σύμβουλος της ΤΙΤΑΝ (ο τελευταίος είναι τακτικότατος θαμώνας της Λέσχης). Το πρόγραμμα της διάσκεψης περιλάμβανε 11 θέματα, όπως την παγκόσμια σταθερότητα, το μέλλον της Ευρώπης και το Brexit, την κλιματική αλλαγή, τις κυβερνοαπειλές, την Κίνα, τη Ρωσία, το μέλλον του καπιταλισμού και την ηθική της τεχνητής νοημοσύνης. Στη διάσκεψη ισχύει ο «κανόνας του Τσάταμ Χάους»: οι μετέχοντες μπορούν να χρησιμοποιήσουν όπως νομίζουν τις πληροφορίες που θα συγκεντρώσουν, όχι όμως και να αποκαλύψουν την πηγή τους. Θεωρείται μεγάλο προσόν στο βιογραφικό ανερχόμενων πολιτικών η συμμετοχή στην Λέσχη Μπίλντεμπεργκ (έχει άλλωστε περάσει από εκεί και ο Κ. Μητσοτάκης).
