του Βασίλη Ξυδιά
Η ψήφιση του κειμένου της συμφωνίας ολοκληρώνει τη μνημονιακή μετάλλαξη της κυβέρνησης.
Το επιτελείο του Μαξίμου δεν δίστασε να εφαρμόσει τις κλασικές μεθόδους των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων: αντισυνταγματικό περιεχόμενο, αντισυνταγματικές διαδικασίες, κατάλυση της δημοκρατίας, της νομιμότητας και της κοινής λογικής.
Η κυβέρνηση βγαίνει απ’ αυτή τη δοκιμασία έχοντας χάσει την οριακή της αυτοδυναμία. Από τους 162 βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ψήφισαν «ναι» οι 118 (κάτω από το όριο των 120 που είχε θέσει το Μαξίμου). Οι υπόλοιποι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν 32 «όχι», 11 «παρών», ενώ ένας ήταν απών.
Εννοείται ότι υπήρξαν οι αναμενόμενες μεθοδεύσεις, απειλές κλπ εις βάρος των διαφωνούντων. Το χειρότερο όμως απ’ όλα ήταν ο απροσχημάτιστος σταλινισμός – του σ. Φίλη και των άλλων παιδιών – εναντίον της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Και από προπαγάνδα, άλλο τίποτα! Το καινούργιο είναι ότι θα επαναφέρουμε, λέει, το αίτημα για μείωση του χρέους. (Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: ότι δεν υπήρχε εναλλακτική, ότι εμείς θα το κάνουμε καλύτερα, και ότι τώρα θα τα βάλουμε με τη διαπλοκή).
Και τώρα τι γίνεται; Θα υπάρξει συμφωνία; Θα υπάρξουν εκλογές;
Άμεση κυβερνητική έγνοια είναι να ολοκληρωθεί η συμφωνία με τους δανειστές. Υπάρχουν όμως και οι Γερμανοί που επιμένουν σε μια ενδιάμεση συμφωνία-γέφυρα. Να δούμε ποιανού θα περάσει!
Στη συνέχεια η κυβέρνηση θα ζητήσει, λέει, ψήφο εμπιστοσύνης. Από ποιους; Από τους βουλευτές της αριστεράς ή και από τους νεκραναστημένους του πολιτικού συστήματος;
Οι δημοσιογράφοι – που ως συνήθως παγιδεύονται από τις πληροφορίες τους – θεωρούν βέβαιες τις εκλογές, αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγει και το ενδεχόμενο μιας «ενωτικής» κυβέρνησης, αντιπροσωπευτικής όλου του μνημονιακού τόξου.
Σε κάθε περίπτωση οι εξελίξεις δεν θα κριθούν από τις επιθυμίες και τα σχέδια του Μαξίμου, αλλά από τις επιλογές του ευρωϊερατείου. Το ερώτημα είναι αν οι απ’ έξω θα συμβιβαστούν με έναν Αλέξη Τσίπρα βολικό και υποταγμένο σ’ αυτούς, αλλά κυρίαρχο στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι, ή αν θα θελήσουν να τον στύψουν και μετά να τον πετάξουν στα αζήτητα. Στην πρώτη περίπτωση θα του επιτρέψουν να πάει σε εκλογές, στη δεύτερη θα τον εξαναγκάσουν να αποδεχθεί μια λύση στο πλαίσιο της παρούσας βουλής.
