Μπορεί να περάσει καιρός πριν μάθουμε τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους η Κριστίν Λάμπρεχτ είναι πλέον πρώην υπουργός Άμυνας της Γερμανίας. Της χρεώνουν γκάφες, όπως αυτή του να μιλά για τον πόλεμο στην Ουκρανία με φόντο γιορτινά πυροτεχνήματα. Βέβαια άλλοι (και άλλες) έχουν κάνει πολύ χειρότερα, αλλά δεν τους κουνά κανείς από τη θέση τους. Ίσως τα μισόλογα που εμφανίζονται εδώ κι εκεί στα γερμανικά ΜΜΕ για το ότι η γερμανική στρατιωτική ηγεσία δεν τα πήγαινε και πολύ καλά μαζί της να βρίσκονται λίγο πιο κοντά στην πραγματικότητα. Καλά δεν τα πήγαιναν μαζί της ούτε οι φιλοπόλεμοι Πράσινοι, που φαίνονται έτοιμοι να καταλάβουν εξ εφόδου το… Κρεμλίνο, ούτε οι άλλοι εταίροι της τρικομματικής κυβέρνησης, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες. Μάλλον διότι θεωρούνταν ότι η Λάμπρεχτ ανήκει στο τμήμα εκείνο του γερμανικού πολιτικού κόσμου που δεν ενθουσιάζεται με την ιδέα να εμπλακεί κι άλλο, πιο άμεσα, στην ουκρανική σύρραξη. Οπότε, ούτε κι οι ΝΑΤΟϊκοί είχαν ενθουσιαστεί μαζί της.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, στο γερμανικό Υπουργείο Άμυνας (τρόπος του λέγειν…) σημειώθηκε αλλαγή φρουράς. Τη σκυτάλη παρέλαβε ο άχρωμος και άοσμος Σοσιαλδημοκράτης Μπόρις Πιστόριους που, όταν είχε διεκδικήσει την ηγεσία του SPD, το 2019, πάτωσε μεγαλοπρεπώς. Η βάση του κόμματος του χρέωνε τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε στον σχηματισμό του τελευταίου «Μεγάλου Συνασπισμού» υπό την Μέρκελ… Ο Πιστόριους μπορεί να μην είναι δημοφιλής, είναι όμως «αποτελεσματικός». Είναι βέβαια και γένους αρσενικού, και ο διορισμός του χαλάει τη δέσμευση του Σολτς για τον ελάχιστο αριθμό γυναικών υπουργών, αλλά τώρα αυτά μοιάζουν λεπτομέρειες – έχουμε πόλεμο! Κι ο Πιστόριους μοιάζει πιο έτοιμος από κάθε άλλον για να διαχειριστεί τις αφόρητες ΝΑΤΟϊκές πιέσεις προς τη Γερμανία, που αυτή τη στιγμή επικεντρώνονται στην απαίτηση να σταλούν από το Βερολίνο στο Κίεβο βαρέα άρματα μάχης Leopard, γερμανικής κατασκευής (διότι οι ΗΠΑ αποφεύγουν να στείλουν δικά τους…), και τελευταίας τεχνολογίας πύραυλοι.
Οι Γερμανοί διαφωνούν, αλλά…
Η διαχείριση του Πιστόριους τείνει στην αποδοχή των φορτικών αιτημάτων του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας – και μάλλον γι’ αυτό επελέγη για το κρίσιμο αυτό υπουργικό πόστο. Βέβαια όσο κι αν θέλει να ενδώσει γρήγορα, ο νέος υπουργός Άμυνας θα πρέπει να κρατά ισορροπίες. Και ξέρει να το κάνει: χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του, προχθές Πέμπτη, ότι «η Γερμανία δεν είναι εμπόλεμη χώρα, αν και επηρεάζεται άμεσα από τον πόλεμο στην Ουκρανία». Στόχος ήταν να καθησυχάσει όσα μέλη της γερμανικής οικονομικής και πολιτικής ελίτ παραμένουν επιφυλακτικά, και προτιμούν να μην δουν Leopard στην Ουκρανία. Αμέσως μετά βέβαια ο Πιστόριους πρόσθεσε: «Θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου έτσι ώστε η Μπούντεσβερ να φέρει εις πέρας την αποστολή της για να διασφαλίσει τα συμφέροντα της Γερμανίας και του ΝΑΤΟ». Και έτσι, και γιουβέτσι…
Υπάρχει όμως μια ακόμη ενοχλητική λεπτομέρεια: μόλις ένας στους τέσσερις Γερμανούς συμφωνεί με την αύξηση της γερμανικής στρατιωτικής συμμετοχής στον πόλεμο της Ουκρανίας. Πατώντας στην αντίθεση της πλειοψηφίας των Γερμανών, τώρα ακόμη και βουλευτές του SPD δηλώνουν δημόσια τη διαφωνία τους – με τους πάλαι ποτέ φιλειρηνιστές Πράσινους να τους κατηγορούν ότι… δουλεύουν για τον Πούτιν! Οι Γερμανοί στην πλειοψηφία τους νοσταλγούν τις «παλιές καλές εποχές» που έλυναν κι έδεναν στην Ευρώπη κι έκαναν μπίζνες με τους πάντες – χωρίς να κρυώνουν, χωρίς να μετράνε αν θα αγοράζουν ένα ή δύο κιλά κρέας, και χωρίς να σκέφτονται πόσα λίτρα βενζίνη θα βάλουν στο αυτοκίνητό τους. Αυτά βέβαια απαιτούν και ένα σχέδιο που θα υπερβαίνει τους ευρωατλαντικούς καταναγκασμούς. Αλλά η σημερινή πολιτική τάξη της Γερμανίας και της Ευρώπης φαίνεται ανίκανη ακόμη και να το φανταστεί.
