Δεν πρόλαβα να σου σφίξω το χέρι, δεν πρόλαβα να σε φιλήσω, δεν πρόλαβα να σε γνωρίσω όσο θα ήθελα.
Αλλά θα συνεχίσω να σε γνωρίζω καλύτερα, γιατί είμαι σίγουρος ότι θα σε αναγνωρίζω από τα ίχνη σου που θα είναι ενσωματωμένα στο μέλλον. Το μέλλον που θα ήταν αλλιώς εάν δεν είχες υπάρξει εσύ. Και που είναι αργά για να το επαναφέρουν στα μέτρα τους. Χάρη σε σένα. Εννοείται όχι μόνο χάρη σε σένα, αλλά η δική σου συμβολή είναι καθοριστική. Τώρα, μετά από τόσες δεκαετίες ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας στη Λατινική Αμερική, γενοκτονίες, σφαγές, λεηλασίες, εισβολές, πραξικοπήματα, δικτατορίες, βασανιστήρια και δολοφονίες, μετά από τόσες δεκαετίες ανελευθερίας και καταπίεσης της σκέψης, επιβολής πολλαπλών και δύσβατων διοδίων στην ανθρώπινη ανάπτυξη, οι πολίτες από τη Γη του Πυρός ως τη διώρυγα του Παναμά, τον Κόλπο του Μεξικού και την Καραϊβική, ξέρουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Χάρη σε σένα. Ότι η πορεία δεν είναι μονόδρομος που χαράσσεται από τα ολιγοπώλια που μετρούν τους ανθρώπους σαν κουκίδες, σαν αναλώσιμα γρανάζια σε ένα μηχανισμό που διοχετεύει όλο τον υλικό και άυλο πλούτο στους ολιγάρχες. Ότι όχι μόνο υπάρχει άλλος δρόμος, αλλά είναι και προσβάσιμος και βατός. Η Βενεζουέλα δεν έγινε ο επί γης παράδεισος, και πώς θα μπορούσε να γίνει μέσα σε μια δεκαετία και με τόσο μεγάλο πόλεμο, αλλά άλλαξε τα δεδομένα μέσα κι έξω από τα σύνορά της. Οι πολίτες είδαν ότι μπορούν, οι ίδιοι, και ο άνεμος της αλλαγής φύσηξε σαν δροσερό αεράκι σε όλη τη Λατινική Αμερική, μάλλον και παραέξω. Ο «τσαβισμός» άλλαξε τον ρου της ιστορίας της Λατινικής Αμερικής. Έδειξε ότι ο εχθρός είναι ισχυρός, αλλά όχι ανίκητος. Αυτό είναι θεμελιώδες.
Ποιος θα το φανταζόταν, λίγα χρόνια πριν, ότι η μήτρα της Λατινικής Αμερικής, η μήτρα που έβγαλε τον Μπολίβαρ, τον Κάστρο και τον Τσε, συνεχίζει στον 21ο αιώνα, μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού μπλοκ, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, να γεννάει σπουδαίους επαναστάτες που όχι μόνο αντλούν πίστη από τους ηρωικούς αγώνες και τις ανυπολόγιστες θυσίες των λαών της Λατινικής Αμερικής, αλλά έχουν μαζί με το σθένος να αμφισβητήσουν τις κυρίαρχες τάξεις και αντιλήψεις και την ικανότητα να κυβερνήσουν προτάσσοντας την εθνική ανεξαρτησία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σαν υπέρτατες αξίες στη μάχη ανάμεσα στο καλό και το κακό.
Σύντροφε Τσάβες, μπορεί να πέθανες, αλλά δεν είσαι νεκρός!
Γκαούρ
