Scripta Manent τ.114
Γιάννης Μακρυγιάννης (1797-1864): [Του κάκου κοπιάζετε]. Ανθολόγος ο Λουκάς Αξελός.
Όαα θάφτηκαν: Son Nuestras!
Η εθνικοποίηση της ισπανικής πετρελαϊκής εταιρίας YPF από την κυβέρνηση Κίρχνερ στην Αργεντινή κλόνισε το παγκόσμιο στερέωμα των αγορών και τη διεθνή πολιτική ελίτ.
Εναλλάξ: Hello friend
Σου επικοινωνώ από γραφείο προέδρου θυμίσω σου καθήκοντα Μαΐου 6. Δημοκρατία έχει σε ανάγκη, μην ξεχάσεις πηγαίνεις κάλπη, πατρίδα σου απειλεί γίνει Αλβανία Χότζα, σου πάρουν σπίτι, σου πάρουν αυτοκίνητο, σου πάρουν κινητό, σου πάρουν ακόμη και ευρώ καταθέσεις τράπεζα.
Επιστολές: Φωνή των Μεταταγμένων. Είμαστε ακόμα Ζωντανοί
Μετά από δύο χρόνια και μισό από τη στιγμή που η διεθνής συμμορία της τρόικας και οι ντόπιοι δοσίλογοι αποφάσισαν ότι η Ελλάδα θα γίνει ένα απέραντο εργασιακό νεκροταφείο και νεκροτομείο άταφων ανθρώπων, εμείς οι «μεταταγμένοι» είμαστε τα πρώτα θύματα αυτής της βάρβαρης πολιτικής και μετά από επτά μήνες και κάτι μέρες ατομικά ο καθένας από εμάς η συλλογικά βιώνουμε στο πετσί μας την πλήρη καταστροφή.
Βέβαια πάντα στην Ιστορία οι ξένοι κατακτητές και οι ντόπιοι υπηρέτες τους θέλουν και τους κουκουλοφόρους τους. Αυτό ακριβώς έγινε και με μας, κάποιοι μέσα από το βαθύ σύστημα των ΗΣΑΠ έδειξαν με το δάχτυλο ποιοι να εκτελεστούν πρώτοι ηθικά, οικονομικά, κοινωνικά, ελπίζοντας ότι θα σωθούν οι ίδιοι (οι κουκουλοφόροι εκτελούνται πάντα τελευταίοι).
Στο διάστημα αυτό των επτά μηνών, κανένα συλλογικό όργανο εκλεγμένο και με την δική μας συμμετοχή πριν από δέκα μήνες, άρα οργανικό κομμάτι του ακόμα, δεν ασχολήθηκε αν αυτός ο κόσμος που εκδιώχθηκε ζει και πως ζει αν βιοπορίζει και πως. Ασχολήθηκε όμως μαζί μας η ΣΤΑΣΥ Α.Ε. ΗΣΑΠ με ένα ψυχρό υπηρεσιακό σημείωμα να παραδώσουμε στην διεύθυνση εκμετάλλευσης κάποια αντικείμενα «μεγάλης» αξίας που πήραμε φεύγοντας όπως το τρίκλειδο, ψαλίδι ακύρωσης εισιτηρίων και κάποια κλειδιά καμίας χρηστικής αξίας για μας παρά μόνο συναισθηματικής.
«Αιδώς Αργείοι»
Βέβαια πάντα στην Ιστορία οι ξένοι κατακτητές και οι ντόπιοι υπηρέτες τους θέλουν και τους κουκουλοφόρους τους. Αυτό ακριβώς έγινε και με μας, κάποιοι μέσα από το βαθύ σύστημα των ΗΣΑΠ έδειξαν με το δάχτυλο ποιοι να εκτελεστούν πρώτοι ηθικά, οικονομικά, κοινωνικά, ελπίζοντας ότι θα σωθούν οι ίδιοι (οι κουκουλοφόροι εκτελούνται πάντα τελευταίοι).
Στο διάστημα αυτό των επτά μηνών, κανένα συλλογικό όργανο εκλεγμένο και με την δική μας συμμετοχή πριν από δέκα μήνες, άρα οργανικό κομμάτι του ακόμα, δεν ασχολήθηκε αν αυτός ο κόσμος που εκδιώχθηκε ζει και πως ζει αν βιοπορίζει και πως. Ασχολήθηκε όμως μαζί μας η ΣΤΑΣΥ Α.Ε. ΗΣΑΠ με ένα ψυχρό υπηρεσιακό σημείωμα να παραδώσουμε στην διεύθυνση εκμετάλλευσης κάποια αντικείμενα «μεγάλης» αξίας που πήραμε φεύγοντας όπως το τρίκλειδο, ψαλίδι ακύρωσης εισιτηρίων και κάποια κλειδιά καμίας χρηστικής αξίας για μας παρά μόνο συναισθηματικής.
«Αιδώς Αργείοι»
Τι φοβάται η Αλέκα Παπαρήγα
Της Βέρας Δαμόφλη
Όσα θάφτηκαν: Οι Σημιτάνθρωποι
Ποιοι είναι οι Σημιτάνθρωποι; Και τι θα… ψηφίσουν;
Ο Άκης και η γενικευμένη σαπίλα
Του Χρίστου Καραμάνου. Η «ατυχία» του Άκη Τσοχατζόπουλου ήταν ότι επί σχεδόν 15 χρόνια αποτέλεσε το δεύτερο σε ισχύ πολιτικό πρόσωπο στην Ελλάδα, αλλά δεν έγινε ποτέ το πρώτο.
Εναλλάξ: Προτάσεις για την τελική λύση
Αναγνωρίζοντας ολόψυχα τις δυσκολίες που αναδεικνύονται εν μέσω της προεκλογικής περιόδου για τις πολιτικές δυνάμεις οι οποίες διεκπεραιώνουν σθεναρώς τη μεγάλη υπόθεση της σωτηρίας της χώρας (αλλά και για τις εφεδρικές τοιαύτες, οι οποίες προτίθενται εν ανάγκη να σταθούν στο πλευρό τους), η στήλη διατυπώνει μια σειρά προτάσεων, υποστηρικτικών του προγραμματικού τους λόγου και ενισχυτικών της προσπάθειάς τους να επικρατήσουν στην ιδιαιτέρως κρίσιμη αυτή εκλογική αναμέτρηση και στην δύσκολη περίοδο που θα την ακολουθήσει:
ΠΑΡΑ πολιτικά τ. 112
Ζεστό χρήμα για τους εργολάβουςΚαι εκεί που είχαμε αρχίσει να ανησυχούμε ότι τα παιδιά έχουν βγει εκτός προϋπολογισμού και οι τάφροι στις εθνικές οδούς...
Scripta Manent: Ένας λαός σκλαβώνεται μόνος του
Του Ετιέν Ντε Λα Μποεσί (1530-1563). Ανθολογεί ο Λουκάς Αξελός.
Ένας λαός σκλαβώνεται μόνος του, κόβει τον ίδιο του το λαιμό όταν, έχοντας επιλέξει ανάμεσα στο να είναι υποτελής και στο να είναι ελεύθερος, εγκαταλείπει τις ελευθερίες και μπαίνει στο ζυγό, συναινώντας στην ίδια του τη δυστυχία, ή μάλλον, προφανώς, καλωσορίζοντάς την. Εάν κοστίζει κάτι στους ανθρώπους η ανάκτηση της ελευθερίας τους, δεν θα τονίσω την ανάγκη δράσης προς αυτή την κατεύθυνση, αν και δεν υπάρχει τίποτα που ένα ανθρώπινο ον θα μπορούσε να αγαπήσει περισσότερο από την αποκατάσταση του δικού του φυσικού δικαιώματος, να μεταμορφωθεί ο ίδιος από ένα κτήνος με κυρτή πλάτη σε άνθρωπο για να το πούμε έτσι.
Ένας λαός σκλαβώνεται μόνος του, κόβει τον ίδιο του το λαιμό όταν, έχοντας επιλέξει ανάμεσα στο να είναι υποτελής και στο να είναι ελεύθερος, εγκαταλείπει τις ελευθερίες και μπαίνει στο ζυγό, συναινώντας στην ίδια του τη δυστυχία, ή μάλλον, προφανώς, καλωσορίζοντάς την. Εάν κοστίζει κάτι στους ανθρώπους η ανάκτηση της ελευθερίας τους, δεν θα τονίσω την ανάγκη δράσης προς αυτή την κατεύθυνση, αν και δεν υπάρχει τίποτα που ένα ανθρώπινο ον θα μπορούσε να αγαπήσει περισσότερο από την αποκατάσταση του δικού του φυσικού δικαιώματος, να μεταμορφωθεί ο ίδιος από ένα κτήνος με κυρτή πλάτη σε άνθρωπο για να το πούμε έτσι.
