Τα Δικαστήρια Πειραιά μετακομίζουν σε νέο κτίριο που ανήκε στο Δημόσιο αλλά το πούλησε για να το νοικιάσει μετά και να το χρυσοπληρώσει. Του Ηλία Σταθάτου
Όταν μια λέξη χρησιμοποιείται συνεχώς, τείνει να χάσει το νόημά της. Αυτό συμβαίνει και με τη λέξη «σκάνδαλο» που έχει γίνει ταυτόσημη σχεδόν με την καλά ενορχηστρωμένη κυβερνητική πολιτική που έχει ως μόνο σκοπό το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Προωθείται μάλιστα με τέτοια ζέση, που ξαπλώνει τη λογική βγάζοντάς τη νοκ-αουτ από τον πρώτο γύρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πρακτική του Δημοσίου να πουλάει ακίνητα που έχει στην ιδιοκτησία του… Και μετά να τα νοικιάζει για να τα χρησιμοποιήσει.
Τι θα λέγατε, όμως, σε μια περίπτωση που το Δημόσιο όχι μόνο πούλησε ιδιοκτησία του για να την ενοικιάσει μετά, αλλά μεταφέρει τις εγκαταστάσεις του σε χώρο με εξαπλάσιο ενοίκιο, και μάλιστα αυτό αποτελεί κεντρική πολιτική επιλογή; Σκάνδαλο; Μάλλον κάτι παραπάνω. Αναφερόμαστε στη σχεδιαζόμενη, παρά τις μεγάλες αντιδράσεις, μετεγκατάσταση των Δικαστηρίων Πειραιά από το κέντρο της πόλης στα κτίρια του Κεράνη, που βρίσκονται επί της οδού Θηβών 196-198 στη Νίκαια και παραμένουν αναξιοποίητα από το 2002. Ο χώρος είχε αγορασθεί από το ελληνικό Δημόσιο έναντι 11,9 δισ. δραχμών, δηλαδή 35.000.000 ευρώ και παρά τις όποιες εξαγγελίες για χρησιμοποίησή του, παρέμενε αναξιοποίητος. Το παράλογο σε αυτή την υπόθεση θα ήταν η συνεπαγόμενη μεταστέγαση των Δικαστηρίων σε έναν χώρο μακριά από το λιμάνι, με ανεπαρκέστατη συγκοινωνιακή σύνδεση, που θα προκαλεί μεγάλη ταλαιπωρία για τους εποχούμενους, καθώς και ο παραπέρα μαρασμός του πειραϊκού εμπορικού κέντρου. Το λογικό, ότι το Δημόσιο θέλει να αξιοποιήσει ένα κτίριό του και να γλιτώσει το ενοίκιο που τώρα πληρώνει.
Στην περίπτωσή μας η λογική αποκτά μια ιδιαίτερη διάσταση. Το κτίριο του Κεράνη πωλήθηκε μέσω ΤΑΙΠΕΔ στην Πανγαία Α.Ε., θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας. Και έπειτα, μέσω πώλησης της Πανγαίας, στην ολλανδοϊσραηλινή Envel B.V. Μετά από αυτή την… επικερδή για τους τελευταίους καραμπόλα, το ελληνικό Δημόσιο θα νοικιάσει το κτίριο που κατείχε, καταβάλλοντας ετησίως μίσθωμα 2.658.000 έως 3.300.000 ευρώ. Δηλαδή, πούλησε ένα κτίριό του με την υπόσχεση πως θα το… νοικιάσει αμέσως μετά και μάλιστα με ενοίκιο έως και πάνω από 3 εκατομμύρια ευρώ – τη στιγμή που για τις υπάρχουσες υποδομές του για τα Δικαστήρια κατέβαλλε 1.133.040 ευρώ (690.000 ευρώ μετά την τελευταία μείωση του μισθίου). Εξαιρετική επιχειρηματική ευκαιρία: ο ιδιοκτήτης του κτιρίου παίρνει ως «προίκα» τα (παραφουσκωμένα) ενοίκια που θα πληρώνει το υπουργείο Δικαιοσύνης για τη στέγαση των Δικαστηρίων Πειραιά για τα επόμενα 25 χρόνια, για ένα κτίριο που μέχρι πρότινος ήταν ιδιοκτησία του Δημοσίου!
Όλα τα προηγούμενα αποτελούν κεντρική πολιτική επιλογή, με τον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου και τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, να υποστηρίζουν αναφανδόν τη μεταστέγαση και μάλιστα με ρυθμούς εξπρές, ώστε να μην υπάρξουν αντιδράσεις. Οι οποίες φυσικά και δεν μπορούν να καμφθούν. Το Συντονιστικό Κατά της Μεταστέγασης, που συσπειρώνει 48 φορείς, αντιτίθεται σθεναρά και όπως ανέφερε στον Δρόμο ο συντονιστής του, Ι. Καρδαράς, «εμείς προσβάλαμε την απόφαση στην Πολεοδομία Νίκαιας-Ρέντη, αλλά και την άδεια μικρών εργασιών που η Θέμις Κατασκευαστική, η οικοδομική εταιρία του υπ. Δικαιοσύνης, είχε ζητήσει για το χώρο, καθώς έκανε μεγάλες εργασίες, έφτιαχνε ακροατήρια. Στις 20 Δεκεμβρίου η προσφυγή εκδικάστηκε και περιμένουμε την απόφαση. Η υπόθεση είναι κραυγαλέα. Ο υπουργός μιλάει για 5.000 ανθρώπους ημερησίως. Πώς θα πάνε στα νέα Δικαστήρια οι άνθρωποι, με την υπάρχουσα ανεπαρκή σύνδεση με το λιμάνι;».
Στον εισαγγελέα για τα 28 ακίνητα
Εξώδικο στο ΤΑΙΠΕΔ, την Εθνική Πανγαία και τη Eurobank Properties απέστειλαν την Τρίτη πέντε μέλη της Ανοιχτής Πόλης, σημειώνοντας ότι είναι «παράνομη, αντισυνταγματική, αδιαφανής και επιβλαβής για την Εθνική Οικονομία» η παραχώρηση από το ΤΑΙΠΕΔ 28 δημοσίων ιδιοχρήστων κτιρίων στις ανωτέρω εταιρίες. Οι Ελένη Πορτάλιου, Λήδα Καζαντζάκη, Τόνια Κατερίνη, Κωνσταντίνα Βαΐου και Μαρία Καραμεσίνη αναφέρουν αναλυτικά στο εξώδικο ότι τα 28 ακίνητα είναι ιδιόχρηστα, ανήκουν στη δημόσια κτήση και όχι στην ιδιωτική περιουσία του κράτους και ως εκ τούτου είναι αναπαλλοτρίωτα, αμεταβίβαστα και εκτός συναλλαγής. Προαναγγέλλοντας ότι για το μείζον αυτό θέμα θα προχωρήσουν σε μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα, υπογραμμίζουν ότι οι οικονομικοί όροι της συναλλαγής είναι εξαιρετικά ασύμφοροι για το Ελληνικό Δημόσιο, ότι η προκήρυξη του διαγωνισμού υποβαθμίζει την αξία των ακινήτων καθώς παραλείπει να αναφέρει τους υπόγειους χώρους των κτιρίων, αλλά και ότι τα ανωτέρω 28 ακίνητα αποτελούν ζωτικές υποδομές για τη στέγαση δημοσίων και κοινωνικών υπηρεσιών, κατά συνέπεια η πώλησή τους αποτελεί υφαρπαγή από το κοινωνικό σύνολο σημαντικών πόρων οικονομικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης της χώρας.
