Business δίπλα στην Κνωσό, με όχημα τον πολιτισμό
Του Μάριου Διονέλλη
Στην αγκαλιά των επιχειρηματικών συμφερόντων οδηγεί όλο και περισσότερο το Πανεπιστήμιο Κρήτης η υποχρηματοδότηση και η έλλειψη πόρων για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών του. Αυτήν τη φορά οι ενδιαφερόμενοι είναι παλιοί γνώριμοι και συγκεκριμένα η οικογένεια Αγγελόπουλου, η οποία ενδιαφέρεται να πραγματοποιήσει «επένδυση – μαμούθ» με στόχο την ανάδειξη του… μινωικού πολιτισμού.
Το σχέδιο προβλέπει την ενοικίαση 55 στρεμμάτων στο χώρο των παλαιών εγκαταστάσεων του Πανεπιστημίου, δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού για τη δημιουργία «Μινωικού Πολιτιστικού Κέντρου» με ψηφιακό μουσείο, πλανητάριο και κέντρο παραδοσιακών προϊόντων. Βέβαια, επειδή ο πολιτισμός από μόνος του δεν φτάνει για να αποσβέσει την επένδυση των 20 έως 30 εκατομμυρίων, προτείνεται η αλλαγή των χρήσεων γης, ώστε να επιτρέπεται και η εγκατάσταση πολυκαταστημάτων, εμπορικών κέντρων και κέντρων διασκέδασης.
Το σχέδιο έχει εκπονηθεί πριν από έξι μήνες από το ίδιο το πανεπιστήμιο, που ψάχνει εναγωνίως τρόπο να καλύψει τις λειτουργικές του ανάγκες και οι συζητήσεις έχουν προχωρήσει τόσο ώστε έπεσαν και οι πρώτες προκαταρκτικές υπογραφές, ενώ γίνεται ήδη εκτίμηση για το ετήσιο ενοίκιο που θα καταβάλλουν οι επενδυτές, που υπολογίζεται στα 500.000 ευρώ. Σε αντάλλαγμα, θα τους παραχωρηθεί ολόκληρη η έκταση των 55 στρεμμάτων, μαζί με τα κτήρια περίπου 7.000 τ.μ. που περιλαμβάνει.
Η συγκεκριμένη επιλογή προωθείται από την Εταιρία Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και για την ευόδωση της επένδυσης σχεδιάζεται η εφαρμογή του μνημονιακού νόμου 3986/2011 που προβλέπει διαδικασίες «fast track» με τη θέσπιση Ειδικού Σχεδίου Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίου Ακινήτου (ΕΣΧΑΔΑ) για όλη την έκταση του Πανεπιστημίου. Με αυτό τον τρόπο παρακάμπτονται σημαντικές δικλείδες ελέγχου με το πρόσχημα της μείωσης της γραφειοκρατίας και οι ευνοϊκές για την εταιρία ρυθμίσεις περνούν μόνο με μία κοινή υπουργική απόφαση.
Εκτός από το ηθικό και πολιτικό ζήτημα που προκύπτει από την εκχώρηση δημόσιας περιουσίας προς εκμετάλλευση σε έναν ιδιώτη και μάλιστα στο όνομα του πολιτισμού, προκύπτει και το ερώτημα πού θα μεταφερθούν οι δομές που λειτουργούν σήμερα στο παλαιό κτήριο του πανεπιστημίου, όπως το Κοινωνικό Ιατρείο – Φαρμακείο Ηρακλείου, ή τί θα γίνει με το πολύπαθο ευρωπαϊκό Σχολείο για το οποίο έχει δοθεί υπόσχεση ότι θα μεταστεγαστεί στον συγκεκριμένο χώρο. Πρόβλεψη υπάρχει βέβαια για τη μεταστέγαση των φοιτητικών εστιών, καθώς η οικογένεια Αγγελοπούλου υπόσχεται την εκ νέου κατασκευή τους σε άλλο χώρο και σε διάστημα 18 μηνών. Προφανώς το κίνητρο είναι αρκετό και εδώ φαίνεται πως η κακοδαιμονία της δημόσιας Παιδείας ανοίγει διάπλατα την πόρτα σε κάθε λογής… ευεργέτες.
