To δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό σήμα αποτελεί δημόσια περιουσία, που ανήκει σε όλο τον ελληνικό λαό. Δεν είναι κομματικό λάφυρο. Του Μανόλη Λαμτζίδη*
Η εξασφάλιση της συνεχούς και αδιάλειπτης ροής του αποτελεί υποχρέωση και καθήκον των κρατικών λειτουργών που είναι ταγμένοι για το σκοπό αυτό, εν προκειμένω των κ. Στουρνάρα και Κεδίκογλου.
Η αιφνίδια και βίαιη -για οποιονδήποτε λόγο και χωρίς συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα αποκατάστασης- διακοπή του συνιστά παράβαση καθήκοντος εκ μέρους των συγκεκριμένων λειτουργών.
Άλλωστε, το κεντρικό σκεπτικό τόσο της αρχικής προσωρινής διαταγής όσο και της απόφασης της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ αυτό ακριβώς υποδεικνύει στην κυβέρνηση, να διασφαλίζει τη συνεχή εκπομπή του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού σήματος.
Και τούτο ανεξάρτητα από όποιες άλλες οργανωτικού ή τεχνικού τύπου ρυθμίσεις, «αναδιαρθρώσεις» ή «μεταρρυθμίσεις» θα ήθελε να κάνει η σημερινή κυβέρνηση στο δημόσιο ραδιο-τηλεοπτικό φορέα.
Η εκπομπή του δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού σήματος δεν επιτρέπεται να διακόπτεται ούτε κατά ένα δέκατο του δευτερολέπτου, σε ένα σύγχρονο κράτος. Γιατί είναι συνυφασμένο με την κρατική κυριαρχία και την αρχή της συνέχειας του κράτους.
Όπως δεν επιτρέπεται να διακοπεί, ούτε κατ’ ελάχιστο, η πρόσβαση των πολιτών στα αγαθά της Υγείας και της Παιδείας, επειδή ορισμένα νοσοκομεία και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα μπορεί να είναι υπερχρεωμένα και κακοδιοικούμενα, έτσι και η πρόσβαση των πολιτών στα αγαθά της πληροφόρησης, της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας που υπηρετείται μέσα από έναν δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα δεν επιτρέπεται να διακόπτεται ή να αναστέλλεται, γιατί αυτό συνιστά ένα ιδιόμορφο πραξικόπημα.
Δεν είναι τυχαίο ή συμπτωματικό ότι όλα τα αυταρχικά ή δικτατορικά καθεστώτα έχουν πρώτο μέλημα να ελέγξουν τη δημόσια ραδιοτηλεόραση και να τη βάλουν στο «γύψο». Ότι όλοι οι πραξικοπηματίες «εγκαινιάζουν» την καριέρα τους με έφοδο στα πρωθυπουργικά μέγαρα και στις δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές εγκαταστάσεις των χωρών τους.
Το «μαύρο» στις οθόνες μας, δεν είναι ένα απλό χρώμα… Προοιωνίζει το «μαύρισμα» του δημόσιου βίου, δηλαδή τον εκφασισμό του!
Γι’ αυτό η υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της ΕΡΤ και η απόκρουση της κυβερνητικής επίθεσης σε βάρος της ταυτίζεται πλήρως με τον αγώνα των πολιτών για δημοκρατία και ελευθερία.
