του Γιώργη Έξαρχου 

«Πόλις» γεμάτη ανδρείκελα, πόλη χωρίς πολίτες
με θηλυκά γυνείκελα κι ανέραστους «τερμίτες»
σκιάχτρα, χλωμά φαντάσματα που σαν σκιές κινούνται
μη συναντήσουν άνθρωπο – τον άνθρωπο φοβούνται`
και θέλουν στην «αφάνεια» τον φόβο τους να κρύψουν
με μία πράξη ηρωική να τον αποκαλύψουν`
με φόβο ζούνε το παρόν, φοβούνται για το μέλλον
κι από τον φόβο ως κι ο νιος γίνετ’ αμέσως «γέρων»`
κι αν καρτερούν με υπομονή τα πράγματα ν’ αλλάξουν
είναι γιατί δεν έμαθαν επάλξεις να φυλάξουν`
κι όταν οι Μήδοι θα φανούν ξανά στην Σαλαμίνα
αυτοί για να σωθούν θα μπουν ζώντες σε τύμβου μνήμα!

***

Η γνώση είναι αρετή και η αρετή σοφία
η άγνοια είν’ αμάθεια και φανερή κακία`
τις όποιες ικανότητες – πνευματικές εξάρσεις
τις κάνουν «οι πολιτικοί» σημαίες σε επάρσεις`
κι ασκούνε την απάνθρωπη την βία – την χυδαία
σαν βάναυσο επάγγελμα και ως «κλειστή παρέα»`
ο κάθε φαυλος αδικεί και πράττει τα ανόσια
κι αμείβεται «η φαυλότητα» με ευρώα και με «γρόσια»`
καμιά μομφή δεν σταματά την δόλια τους πορεία
και αγνοούν εξόφθαλμα την κάθε τιμωρία`
γιατί στο «είναι» τους βαθιά ανθεί η αδικία
κι ευδαιμονία θεωρούν την όποια ανοησία!

***

Μοιραίοι, άβουλοι, δειλοί τα χέρια τους υψώνουν
στον ουρανό και απορούν πώς έτσι τους «κυκλώνουν»`
μιαν άσπρη μέρα καρτερούν κι εύχονται να χιονίσει
μα άσπρη μέρα δεν θα ιδούν ως της ζωής την δύση`
τόσες και τόσες πέρασαν γενιές ζώντας μ’ ελπίδα
να καταλάβουν… μητριά πως είχανε πατρίδα
οπού ποτέ δεν νοιάστηκε γι’ αυτούς έστω λιγάκι
τους σέρβιρε δε «πλύματα» και της οχιάς φαρμάκι`
κι αυτοί δοξάζουν τους «καλούς» που ψίχουλα σκορπάνε
κι ας τους στερούν τα «βασικά» κι ας τους «ποδοπατάνε»
γιατί μέσα στο στήθος τους ο φόβος έχει «φώλι»
που αυξάνει κέρδη ισχυρών σε «μαύρο» πορτοφόλι!…

***

–Από γκρεμό σ’ άλλον γκρεμό γκρεμίζομαι και πέφτω
και στους δυνάστες μου ποτέ με φόβο δεν ξεπέφτω`
το ξέρω από μικρό παιδί τ’ είναι η Δικαιοσύνη
των τσιφλικάδων έζησα κάθε παραφροσύνη`
απ’ το πρωί –χαράματα– μέχρι την μαύρη δύση
για ένα ξεροκόμματο και για μια άθλια ζήση…
Κι αν τόσα χρόνια πέρασαν κι άλλαξαν οι συνθήκες
οι άνθρωποι του κάματου εισπράττουν μόνον ήττες`
τα μόνα δικαιώματα – ως και τα στοιχειώδη
τα κόβουνε απάνθρωπα λήροι «κλεπταποδόχοι»
που νοιάζονται συνολικά για το καλό της χώρας
μα προπαντός της τσέπης τους ως φαίνεται προς ώρας!….

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!