Με το επικαιροποιημένο Μνημόνιο, που σαν τον κλέφτη υπέγραψε η κυβέρνηση στις 6 Αυγούστου, θα έχουμε εκτίναξη της ανεργίας και της ακρίβειας, μείωση των λαϊκών εισοδημάτων, νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και νοσηλευτές, σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς, κλειστούς παιδικούς σταθμούς. (…)
Η πολιτική αυτή δεν είναι λύση και στην καλύτερη περίπτωση ανατροφοδοτεί το πρόβλημα, βαθαίνει την ύφεση και μεταφέρει τα βάρη από τις τράπεζες στις πλάτες του λαού. Ο λαός καλείται να πληρώσει τις ζημιές και τα χρέη που το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις δημιούργησαν. (…)
Το ΔΝΤ στους δήμους είναι ο “Καλλικράτης”
Ο «Καλλικράτης» κάνει πράξη τις πολιτικές του Μνημονίου στο επίπεδο της «τοπικής αυτοδιοίκησης». Με το νόμο αυτό μειώνονται κι άλλο οι χρηματοδοτήσεις στους δήμους από το κεντρικό κράτος. Οι δήμοι θα αναγκαστούν να αυξήσουν τα ήδη υψηλά δημοτικά τέλη ή να αναζητήσουν πόρους από τον ιδιωτικό τομέα με τις γνωστές ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα) και να προχωρήσουν σε απευθείας αναθέσεις έργων σε ιδιώτες. Μέρος των υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης θα περάσουν στην αρμοδιότητα των δήμων και αυτοί θα κληθούν λόγω έλλειψης πόρων να λειτουργήσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Οι νέοι μεγαλύτεροι δήμοι και περιφέρειες διαμορφώνονται σαν τοπικά κράτη, το ίδιο απάνθρωπα και απρόσωπα όπως και το κεντρικό κράτος της Ελλάδας. Με ένα ακόμη πιο συγκεντρωτικό μοντέλο διοίκησης, περισσότερο θωρακισμένο απέναντι στους αγώνες και τις διεκδικήσεις κατοίκων και εργαζομένων, καταρρίπτοντας και τις όποιες αυταπάτες περί δυνατότητας φιλολαϊκής διαχείρισης στο δήμο.
Αιγάλεω 2010
Ζούμε σε μια πόλη με οξυμένα και σοβαρά προβλήματα. Η ανεργία και η φτώχεια είναι σε υψηλά επίπεδα και η ποιότητα ζωής σε χαμηλά. Οι πολιτικές της τρόικας, του Μνημονίου και ο «Καλλικράτης» θα πλήξουν περισσότερο τα μεσαία και χαμηλά λαϊκά στρώματα που αποτελούν και την πλειοψηφία του πληθυσμού της πόλης μας. Η τωρινή διοίκηση του δήμου συνεπής σε μια πολιτική φόρων, τελών και ρουσφετιού είναι επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα. Την ίδια στιγμή οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις είτε προβάλλουν το ίδιο μοντέλο διοίκησης (ΠΑΣΟΚ) είτε είναι δέσμιες μιας γραφειοκρατικής διαχειριστικής αντίληψης είτε μιας κομματικοκεντρικής περιχαράκωσης που είναι μακριά από τις πραγματικές ανάγκες του λαού και της πόλης.
Καλούμε για μέτωπο αγωνιστικής απάντησης
Οι αγώνες απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα, η έκρηξη του Δεκέμβρη του 2008, οι κινητοποιήσεις σε αρκετές πόλεις και στο δήμο μας για την υπεράσπιση των δημόσιων χώρων, με όλες τις αδυναμίες τους και τις αντιφάσεις τους, δείχνουν ότι υπάρχει και μια άλλη προοπτική. Ήρθε η ώρα για την κοινωνική πλειοψηφία να δοκιμάσει το δρόμο του αγώνα, να συνειδητοποιήσει τη συλλογική της δύναμη. Οι αγώνες είναι μέρος της λύσης. (…)
• Για να ξεδιπλωθούν μαχητικοί αποφασιστικοί αγώνες που να αναδεικνύουν την ανάγκη για μια άλλη πολιτική που θα έχει στον πυρήνα της ζητήματα όπως η άρνηση πληρωμής του χρέους, η εθνικοποίηση τραπεζών, και η σύγκρουση με την πολιτική της ΟΝΕ και της ΕΕ.
• Για την ανατροπή της επίθεσης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ, του κεφαλαίου.
• Για να πληρώσει την κρίση η εργοδοσία και οι τραπεζίτες, και όχι οι εργαζόμενοι.
• Για να ανατραπούν τα μέτρα του «Καλλικράτη» στην πράξη
Στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές πρέπει να καταδικαστεί η κυβέρνηση, τα κόμματα και οι δημοτικές παρατάξεις που στηρίζουν αυτή την πολιτική. Στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές πρέπει να εκφραστεί η οργή που νιώθουμε όλοι μας σε αριστερή ανατρεπτική κατεύθυνση.
Θέλοντας να εκφράσουμε μια τέτοια αναγκαιότητα προσπαθούμε να συγκροτήσουμε μια ανεξάρτητη αριστερή ανατρεπτική πολιτικοδημοτική κίνηση.
Δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε ακόμη μία «υπερκομματική» παράταξη. Τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα, αλλά εκείνοι που τα δημιούργησαν έχουν. Χρώμα έχουν και οι λύσεις. Για να επιτευχθούν όμως λύσεις προς όφελος των εργαζομένων και των νέων απαιτούνται ρήξεις με τη λογική του καπιταλιστικού κέρδους, την «ανταγωνιστικότητα», τη δικτατορία της αγοράς. Απαιτούνται πράξεις και αγώνες. Απαιτείται και μια άλλη Αριστερά που θα μιλάει και κυρίως θα πράττει στο όνομα της κοινωνικής αναγκαιότητας.
Την πρόταση για τους αγώνες και τη συμπόρευση την απευθύνουμε και επιθυμούμε να βαδίσουμε μαζί:
• με κάθε εργαζόμενο με μειωμένο μισθό
• με κάθε κάτοικο που δεν του φτάνουν τα λεφτά στο τέλος του μήνα
• με κάθε απολυμένο
• με κάθε νέο της περιπλάνησης και των 500 ευρώ
• με κάθε απεργό εργαζόμενο
• με κάθε αλληλέγγυο αγωνιζόμενο
• με κάθε οργισμένο πρώην ψηφοφόρο των καθεστωτικών κομμάτων
• με κάθε αριστερό που θέλει να δράσει αντικαπιταλιστικά
Στον καιρό του αλλόκοτου φόβου, ας επιλέξουμε ανατρεπτικά.
