23 Νοεμβρίου νέα πανεργατική κινητοποίηση.
Η κοινή συνδικαλιστική συντονιστική επιτροπή των γαλλικών εργατικών συνομοσπονδιών συνήλθε τη Δευτέρα, 8/11, και αποφάσισε να καλέσει σε άλλη μία ημέρα (την ένατη σε σειρά) πανεργατικής κινητοποίησης εναντίον του νόμου για την αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης την 23η Νοεμβρίου, με «πολλαπλές μορφές δράσης».
Τέσσερις συνομοσπονδίες -οι CFDT, CGT, FSU (εκπαιδευτικών) και Solidaires- ζήτησαν από τις «περιφερειακές και επαγγελματικές οργανώσεις τους να καθορίσουν τους τρόπους κινητοποίησης», που μπορούν να περιλαμβάνουν «συγκεντρώσεις, πορείες, στάσεις εργασίας», όπως αναφέρει η ανακοίνωση. Δύο συνομοσπονδίες -η CFTC και η CFE-CGC- συμμετείχαν στη συντονιστική επιτροπή, αλλά δεν υπέγραψαν την ανακοίνωση.
Όλες οι συνομοσπονδίες, εκτός της Force ouvrière η οποία δεν συμμετείχε καν, δήλωσαν πριν από τη συνεδρίαση ότι θα προσπαθήσουν για ένα «τίμιο συμβιβασμό» (Humanite), προκειμένου να διατηρηθεί η κοινή δράση, που χρονολογείται από την περασμένη άνοιξη.
Η CGT, προσκείμενη στο γαλλικό Κ.Κ. και πιο μεγάλη από την άποψη της μαζικότητας, πιστεύει ότι είναι αναγκαίο να γίνουν απεργίες και να ενεργήσουν οι εργαζόμενοι πριν από τον Ιούλιο του 2011, όταν θα αρχίσει να εφαρμόζεται ο νόμος για τη συνταξιοδότηση. Πολλοί όμως υποστήριξαν ότι πρέπει να «γυρίσουν σελίδα» και να δοθεί συνέχεια με μεγάλες κινητοποιήσεις για τη διεκδίκηση θέσεων εργασίας και αύξησης της αγοραστικής δύναμης, με βάση τον άξονα δράσης του χειμώνα του 2009.
Έτσι, εμφανίζονται δύο τάσεις, ανάμεσα σε εκείνους που θέλουν να συνεχιστεί το κίνημα για το συνταξιοδοτικό και σε εκείνους που θέλουν να προχωρήσουν στην κινητοποίηση για άλλα θέματα. Η CGT της οποίας τα συνδικάτα σε δύο μεγάλους κλάδους (σιδηροδρόμους και τρόφιμα) θέτουν θέμα απεργιακών κινητοποιήσεων για τις 16/11, διακήρυξε μέσω του Γ.Γ. της Μπ. Τιμπό ότι πρέπει «να υπάρξει συνεχής πυροδότηση του κινήματος μέσω τοπικών πρωτοβουλιών και κατά κλάδο, έτσι ώστε να διατηρηθεί η ισορροπία δύναμης».
Ο Φ. Σερέκ, ηγέτης της σοσιαλιστικής CFDT έστειλε μήνυμα, επίσης, με έντονο τρόπο ότι η συνομοσπονδία του «βρίσκεται πάντα μέσα σ’ αυτό το ενωτικό κίνημα» και «συμμετέχει σε μια νέα ημέρα πανεργατικής κινητοποίησης, στα τέλη Νοεμβρίου». Ωστόσο, ο ευρύτερος προβληματισμός του χώρου δεν κρύβει ότι κυριαρχείται από τις προεδρικές εκλογές του 2012.
Εκτός των δύο πιο μεγάλων συνομοσπονδιών, η FSU κι η Solidaires υποστηρίζουν επίσης την κινητοποίηση στα τέλη Νοεμβρίου. Η πρώτη με ένα «εθνικό γεγονός» στο Παρίσι, η δε δεύτερη με μία ή περισσότερες μεγάλες πορείες/διαδηλώσεις που να είναι ορατές και να «συσφίγγουν τις σχέσεις μεταξύ διαφόρων επαγγελματικών κλάδων και γενεών».
Ο Ολιβιέ Μπεζανσενό του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος πρότεινε την Κυριακή, 7/11, ένα μείγμα των δύο θέσεων, δηλαδή «μια νέα ημέρα απεργιών και κινητοποιήσεων» σε συνδυασμό με ένα «εθνικό γεγονός».
Η FO, από την πλευρά της, αρνείται τη «στρατηγική της εξάντλησης» με «διαδηλώσεις μέχρι τα Χριστούγεννα». Η θέση της ήταν να γίνει έκκληση για μια 24ωρη γενική απεργία δημόσιου-ιδιωτικού τομέα.
Τα πράγματα βρίσκονται σε μια λεπτή φάση, στην οποία η διασφάλιση της κοινής δράσης μέσω της Διασυνδικαλιστικής Συντονιστικής Επιτροπής, με την καθοριστική συμμετοχή της κινητοποίησης των εργαζόμενων από τα κάτω, αποτελεί κρίσιμο ζήτημα.
Από την άλλη πλευρά, οι συντηρητικές συνομοσπονδίες, CFTC, UNSA και CFE-CGC μάλλον διαχωρίζονται, χωρίς όμως να κόβουν πλήρως τις γέφυρες. Καλούν να επιδειχθεί περισσότερη «φαντασία» στις μορφές των κινητοποιήσεων και να επαναληφθεί ο διάλογος με τους εργοδότες.
Παρά τις διαφορές απόψεων για τις κινητοποιήσεις, φαίνεται πως ο μακροβιότερος συντονισμός των συνδικαλιστικών οργανώσεων κατά των κυβερνητικών μέτρων αναγνωρίζεται ως βασική κατάκτηση του εργατικού κινήματος και οι εκτιμήσεις λένε πως ακόμη κι αν η CGT προχωρήσει μόνη της στο συνταξιοδοτικό, αυτό δεν θα σήμαινε ότι θα έπαυε να υπάρχει η Διασυνδικαλιστική Επιτροπή.
