Παρουσιάζουμε στο αφιέρωμα που κρατάτε στα χέρια σας εκτενή αποσπάσματα των ομιλιών και των παρεμβάσεων, που πραγματοποιήθηκαν, στην εκδήλωση με τίτλο, «Είναι εφικτή η ενεργειακή αυτάρκεια της Ελλάδας;», που πραγματοποίησε, στη Θεσσαλονίκη, ο Δρόμος.

Όπως ανέφερε και στο άνοιγμα της εκδήλωσης ο Γιώργος Θεοδωρόπουλος: «Ξεκινήσαμε να συζητάμε για την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης, στα τέλη Οκτώβριου. Τότε που στα ΜΜΕ, κυριαρχούσε η φιλολογία για έναν ενεργειακό Αρμαγεδδόνα. Ανατίναξη του αγωγού North Stream, συζήτηση για εμπάργκο του ρώσικου φυσικού αερίου, ράλι των τιμών στους λογαριασμούς, θα κρυώσει η Ευρώπη τον χειμώνα;

Τα παραπάνω λειτουργούν σαν οδοστρωτήρας πάνω στα μυαλά των ανθρώπων. Δεν σε αφήνουν να σκεφτείς. Πρέπει να βγάλεις κάπως τον χειμώνα. Όμως είναι φανερό πως και αυτό το ζήτημα, περνάει μέσα από την εκρηκτική αντίθεση που δημιουργεί η τρέχουσα γεωπολιτική ένταση (που φτάνει ώς τον πόλεμο) σε συνδυασμό με την πολυεπίπεδη κρίση διαρκείας.

Και έρχεται ο Μητσοτάκης και λέει για όλα αυτά φταίει ο Πούτιν. Πάρτε και μια επιδότηση. Όχι απευθείας εσείς οι πολίτες, αλλά οι πάροχοι ενέργειας. Πάρτε και μια εξτρά κουβέρτα που λένε και στη Γερμανία. Και πάμε παρακάτω. Δεν μπορούμε να κάνουμε άλλωστε και πολλά».

Απέναντι, σε αυτό το «δεν μπορούμε να κάνουμε άλλωστε και πολλά», προσπάθησαν να σταθούν οι παρεμβάσεις των ομιλητών που παρουσιάζονται στο αφιέρωμά μας. Δείχνοντας ποιος και τι ευθύνεται για την τρέχουσα ενεργειακή κρίση, αλλά κυρίως αναδεικνύοντας μέσα από στοιχεία τις πραγματικές δυνατότητες που υπάρχουν στη χώρα για μια άλλη πορείας, βασικός πυλώνας της οποίας είναι η ενεργειακή αυτάρκεια και ασφάλεια.

O Χρήστος Παπαγεωργίου, μηχανικός μεταλλείων-μεταλλειολόγος-μεταλλουργός ΕΜΠ, εργαζόμενος για χρόνια στη ΔΕΗ, και μέλος του δ.σ. της την τριετία 2015-2019, στη συνέντευξη-παρέμβασή του, παραθέτει αποκαλυπτικά στοιχεία για την καταστροφική πορεία βίαιης απολιγνιτοποίησης, και προσπαθεί να περιγράψει έναν ρεαλιστικό εναλλακτικό ενεργειακό μίγμα που θα διασφάλιζε την ενεργειακή ανεξαρτησία της χώρας μας.

Ο Γιώργος Θεοδωρόπουλος, πολιτικός μηχανικός και μέλος της συντακτικής επιτροπής του Δρόμου, στην ομιλία του σκιαγράφησε ορισμένες από τις πολιτικές προϋποθέσεις μιας τέτοιας εναλλακτικής ενεργειακής πολιτικής, εντάσσοντάς τη συνολικά, σε μια πορεία οικοδόμησης βαθμών κυριαρχίας για τη χώρα μας.

Ο Βασίλης Χατζηθεοδοσίου, υπήρξε καθηγητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΤΗΜΜΥ) του ΑΠΘ, με ερευνητικό ενδιαφέρον στον τομέα της ενέργειας. Στην πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία του προσπάθησε να συνδέσει γεγονότα και αποφάσεις, με το συνολικό σύστημα κερδοσκοπίας, σπατάλης δημόσιων πόρων, και αναδιανομής του πλούτου που αποκαλύπτεται από την τρέχουσα ενεργειακή κρίση. Παρουσιάζουμε ένα μικρό απόσπασμα της ομιλίας του που αναφέρεται σε τρία κραυγαλέα παραδείγματα ενεργειακού παραλογισμού στη χώρα μας.

Η Βάννα Σφακιανάκη, αρχιτέκτων μηχανικός, με μεγάλη εμπειρία στο κινήματα ενάντια στην εγκατάσταση ΒΑΠΕ στην Κρήτη, και επιμελήτρια της στήλης «Τοπία της Ενέργειας» του Δρόμου, με την παρέμβασή της, προσπάθησε να φωτίσει την υποκρισία πίσω από την «πράσινη μετάβαση» και να απαντήσει στο ερώτημα, πόσα και τί είδους έργα ενέργειας χρειάζεται πραγματικά ο τόπος μας.

«δ»

Χρήστος Παπαγεωργίου, μεταλλειολόγος-μεταλλουργός: Ο λιγνίτης είναι πυλώνας ενεργειακής ασφάλειας

Αντίσταση απέναντι σε ξενοκρατία, φαυλοκρατία και κλεπτοκρατία

Πόσο πράσινη είναι η «πράσινη μετάβαση»;

Τρία παραδείγματα ενεργειακού παραλογισμού

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!