Χαρακτηρίσατε τον Ανδρέα Λοβέρδο ντίλερ του ιδιωτικού τομέα Υγείας. Βαρύς χαρακτηρισμός που πρέπει να τεκμηριωθεί…
Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να αποδειχτεί η πρακτική του κ. Λοβέρδου. Θα έφτανε να δείτε μόνο πόσο κομμάτι της Υγείας έχει κατευθυνθεί προς τον ιδιωτικό τομέα, στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και θεραπευτήρια για να καταλάβετε το βάσιμο του ισχυρισμού μου. Δείτε σε τι ποσοστό έχουν εξοφληθεί τα χρέη προς τον ιδιωτικό τομέα και το αντίστοιχο προς τα νοσοκομεία. Νομίζω πως η σύγκριση αποδεικνύει για ποιον δούλευε ο κ. Λοβέρδος. Δείτε πόσα βαριά περιστατικά μεταφέρονται στον ιδιωτικό τομέα εξαιτίας των κλειστών κρεβατιών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και αναγκάζονται να πληρώσουν 3.000 ευρώ τη μέρα. Δείτε πόσα δημόσια Κέντρα Αποκατάστασης λειτούργησαν το τελευταίο διάστημα και πόσα ιδιωτικά, με αποτέλεσμα να τριπλασιαστεί το κόστος νοσηλείας που καλείται να πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ. Παρουσίασα δημόσια στον κ. Λοβέρδο τουλάχιστον 10 παραδείγματα προκλητικής ενίσχυσης του ιδιωτικού τομέα Υγείας επί υπουργίας του.
Εκείνος, όμως, σας προκάλεσε να δώσετε ονόματα…
Ας ρίξει ο κ. Λοβέρδος μια ματιά στη μετοχική σύνθεση των μεγαλύτερων ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων και θεραπευτηρίων της χώρας. Θα έχει ενδιαφέρον να διαπιστώσει ποιων κομμάτων στελέχη συγκαταλέγονται εκεί… Όλοι αυτοί ευνοήθηκαν από την πολιτική του κ. Λοβέρδου στο υπουργείο Υγείας. Και αν για τους ιδιώτες ήταν ντίλερ, για τη δημόσια Υγεία ήταν πραγματικός κίλερ…
Ποια είναι η κατάσταση που αφήνει πίσω της η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.;
Σίγουρα ο μεγάλος ασθενής είναι ο ΕΟΠΥΥ. Τα χρέη του φτάνουν πλέον σε δυσθεώρητα ύψη. Τα ασφαλιστικά ταμεία του χρωστάνε υπέρογκα ποσά, οι εισφορές στα ταμεία μειώνονται λόγω της ανεργίας, η εισφοροδιαφυγή γιγαντώνεται και οι κρατική χρηματοδότηση είναι ελάχιστη. Φυσικό είναι πλέον ο ΕΟΠΥΥ να μην μπορεί να εγγυηθεί ένα αξιοπρεπές σύστημα Υγείας.
Μήπως ήταν λάθος, εξαρχής, η φιλοσοφία και η δημιουργία του;
Όχι. Θεωρητικά θα μπορούσε ο ΕΟΠΥΥ να συμβάλει στη μεθοδική και με ενιαίο τρόπο παροχή Υγείας στους ασφαλισμένους όλων των ταμείων και πράγματι να πετύχει και εξορθολογισμό των κρατικών δαπανών Υγείας. Από την πρώτη στιγμή όμως υπονομεύθηκε από τους ίδιους τους δημιουργούς του. Δείτε μόνο το θέμα της κρατικής χρηματοδότησης. Πριν από τη συγχώνευση μόνο το ΙΚΑ με πεντέμισι εκατομμύρια ασφαλισμένους είχε χρηματοδότηση ίση με το 1,2 του ΑΕΠ. Με τη συγχώνευση στον ΕΟΠΥΥ η χρηματοδότηση για όλα πλέον τα ταμεία μαζί έπεσε στο μισό, δηλαδή στο 0,6% του ΑΕΠ. Και τελικά μετά την παρέμβαση της τρόικας το νούμερο έφτασε στο 0,4%. Ε, με αυτό τον τρόπο δεν φτιάχνεις δημόσιο σύστημα Υγείας…
Ναι, αλλά σήμερα μας λένε πως λόγω της ακυβερνησίας δεν ήρθε το 1 επιπλέον δισ. που θα πήγαινε στον ΕΟΠΥΥ…
Είναι ένα τεράστιο ψέμα. Από πουθενά δεν προβλεπόταν χρήματα για τον ΕΟΠΥΥ. Με βάση το Μνημόνιο όλα τα χρήματα των δόσεων πάνε πίσω στους δανειστές κατά προτεραιότητα για την αποπληρωμή των δανείων. Αντίθετα, η υπηρεσιακή κυβέρνηση εξασφάλισε τώρα περίπου 440 εκατομμύρια για τη συντήρηση του συστήματος μέχρι το τέλος του μήνα. Είναι ακριβώς το ίδιο ποσό που έδωσε στα μέσα Μαΐου η κυβέρνηση Παπαδήμου σε έναν μόνο κερδοσκόπο στα νησιά Κεϊμάν, ο οποίος δεν δέχτηκε να κουρευτεί το ομόλογό του…
Από πού θα ξεκινούσε μια νέα κυβέρνηση για την αναστήλωση του συστήματος που περιγράφετε;
Άμεση αύξηση των πόρων του προϋπολογισμού για τον ΕΟΠΥΥ. Και από τα χρήματα που θα πάρει ο Οργανισμός να αλλάξει άρδην η κατανομή μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Σήμερα περίπου οι μισές δαπάνες του ΕΟΠΥΥ στρέφονται προς τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα και καταλήγουν στις τσέπες των ιδιοκτητών τους. Είμαστε η δεύτερη χώρα παγκοσμίως σε ποσοστό διοχέτευσης των δημόσιων πόρων προς τον ιδιωτικό τομέα, καθώς ακόμα και για τις πιο απλές εξετάσεις οι ασφαλισμένοι προωθούνται στον ιδιωτικό τομέα με τον ΕΟΠΥΥ να καλείται να πληρώσει τη δαπάνη. Μπροστά από μας είναι μόνο οι ΗΠΑ όπου το σύστημα Υγείας είναι στην ουσία ιδιωτικό και εκεί όμως ακόμα ο Ομπάμα υποσχέθηκε μεγέθυνση του δημόσιων παροχών Υγείας για όλους.
Σε τι ποσοστό θα ήταν η ιδανική κατανομή;
Κοιτάξτε, υπάρχουν χώρες όπως η Σουηδία, όπου ο συσχετισμός είναι 90-10 υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα των δαπανών Υγείας. Δεν λέω ότι μπορούμε να φτάσουμε εκεί. Όμως, έστω και μια μικρή μετακίνηση πόρων, έστω και ένα 60-40 θα έδινε μια ανάσα στο σύστημα Υγείας. Αντίθετα, σήμερα βλέπουμε τον ιδιωτικό τομέα Υγείας να είναι στην ουσία κρατικοδίαιτος και να θησαυρίζει, παρέχοντας υπηρεσίες που απλά το Δημόσιο αρνείται να παράσχει. Θα σας δώσω ένα μόνο παράδειγμα: Στη Θεσσαλία μέσα σε δύο χρόνια άνοιξαν 8 ιδιωτικά κέντρα αποκατάστασης και ούτε ένα δημόσιο. Από πού φαντάζεστε ότι ζουν αυτές οι ιδιωτικές επιχειρήσεις;
Πόσο μεγάλες είναι οι ελλείψεις προσωπικού και ποιες δυνατότητες υπάρχουν για την πρόσληψή του;
Αυτή τη στιγμή από το δημόσιο σύστημα Υγείας λείπουν περίπου 5.500 υπάλληλοι (γιατροί -νοσηλευτικό προσωπικό- και άλλες ειδικότητες). Ακόμα και επί Νέας Δημοκρατίας και επί υπουργίας Αβραμόπουλου μπήκε μπροστά πρόγραμμα 2.000 προσλήψεων, το οποίο όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Η έλλειψη προσωπικού ευθύνεται για τα 150 κλειστά κρεβάτια στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Αυτά τα 150 κλειστά κρεβάτια συνεπάγονται 3.000 περισσότερους νεκρούς κάθε χρόνο, όπως έχει τονίσει και ο σύλλογος των γιατρών ΜΕΘ. Τέλος, μεγάλη ανάγκη στελέχωσης έχουν τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών αλλά και οι μονάδες υγείας στα νησιά.
Τι γίνεται στο χώρο των φαρμάκων;
Μετέφεραν την παροχή των ακριβών φαρμάκων στα φαρμακεία των νοσοκομείων, με αποτέλεσμα να στερέψουν άμεσα τα ταμεία και τελικά να μπλοκάρει όλο το σύστημα αφού πια και οι εταιρίες ζητούν προπληρωμή cash για την παροχή των φαρμάκων. Και έτσι φτάσαμε να κινδυνεύουν με θάνατο καρκινοπαθείς και άλλοι βαριά άρρωστοι που στην ουσία κρέμεται η ζωή τους από την παροχή ενός φαρμάκου, το οποίο είναι πανάκριβο και κανένας δεν μπορεί να το αγοράσει από την τσέπη του. Βρέθηκε και εδώ μια προσωρινή λύση. αλλά νομίζω πως το θέμα θα το ξαναβρούμε αμέσως μπροστά μας στο τέλος του μήνα.
Ο κ. Λοβέρδος σας χαρακτήρισε ως έναν τύπο που φοράει άσπρη μπλούζα και παριστάνει το γιατρό…
Του απαντώ πως τόσα χρόνια ο ίδιος παρίστανε τον υπουργό. Εγώ τιμώ τη δουλειά μου και θα με βρείτε κάθε μέρα σε αυτήν. Αν και είμαι συνδικαλιστής και εκπροσωπώ πάνω από 10.000 γιατρούς σε όλη τη χώρα δεν έχω πάρει ούτε μία μέρα συνδικαλιστική άδεια, την οποία θα δικαιούμουν. Του θυμίζω πως ο ίδιος μου έδινε συγχαρητήρια από το βήμα της Βουλής λέγοντας πως «πήγα αιφνιδιαστικά μεσάνυχτα στο νοσοκομείο της Χαλκιδικής και προς τιμήν του, βρήκα τον πρόεδρο της ΟΕΝΓΕ να κάνει εφημερία». Σήμερα, με τις αλήθειες που λέω μετατράπηκα σε έναν… τύπο που το παίζει γιατρός… αυτό που του φταίει δεν είναι η αντιπαράθεση. Είναι η διαπίστωση (από όλους πια) ότι οι επιλογές του Μνημονίου δεν βγαίνουν. Και ο ίδιος απέτυχε γιατί αποδείχτηκε «μνημονιακότερος του Μνημονίου» στην προσπάθειά του να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα.
