Mε όχημα την ποίηση: Ρομπέρτο Μπολάνο (1953-2003)
Η Ελληνίδα
Είδαμε μια γυναίκα μελαχρινή να κατασκευάζει το γκρεμό.
Όχι περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο, σα λογχισμένη από τον Ήλιο.
Όπως τα τραυματισμένα βλέφαρα του θεού, το...
Mε όχημα την ποίηση: Μάγια Ανγκέλου (1928-2014)
Γύρισαν Σπίτι
Γύρισαν σπίτι κι είπαν στις συζύγους τους,
ότι ποτέ πριν σε όλη τη ζωή τους,
κορίτσι σαν εμένα δεν γνώρισαν,
Όμως… αυτοί στο σπίτι τους γυρίσαν. Είπαν...
Mε όχημα την ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (1909-1990)
Πρωϊνό Άστρο
Δεν είναι χτες ούτε αύριο.
Όλα μες στη στιγμή.
Όλα μέσα στα χέρια σου
το χτες και τ’ αύριο κ’ η στιγμή
κι ούτε στιγμή. Που μ’ εφερες δω...
Mε όχημα την ποίηση: Ντύλαν Τόμας (1914-1953)
Κι ο θάνατος δε θα ’χει εξουσία
Κι ο θάνατος δε θα ’χει εξουσία
Οι πεθαμένοι γυμνοί θα γίνουν ένα
Με τον άνθρωπο στον άνεμο και στο...
Mε όχημα την ποίηση: Αντόνιο Ματσάδο (1875-1939)
Το φονικό έγινε στη Γρανάδα
Ι Το φονικό Τον είδαν, προχωρώντας ανάμεσα στα τουφέκια,
από ένα δρόμο μακρύ,
να βγαίνει στο κρύο χωράφι,
της έναστρης, ακόμη, αυγής.
Σκότωσαν το Φεδερίκο
με...
Με όχημα την ποίηση: Άγγελος Σικελιανός (1884-1951)
Η Αντίσταση
Δεν είναι τούτο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια,
εκεί να στέκει ο Διγενής και μπρος να στέκει ο Χάρος.
Εδώ σηκώνετ’ ολ’ η γη με τους...
Mε όχημα την ποίηση: Σίντνεϋ Κηζ (1922-1943)
Το τοπίο της επαγγελίας
Για την R.-J. Πώς θα σε τραγουδήσω –
Μοιράζοντας μόνο
Το τρομαγμένο όνειρο ενός στρατιώτη:
Το αφόρητο όνειρο κατοχής
Ενός νέου;
Πώς θα σε τραγουδήσω
Με τη βρώμικη...
Mε όχημα την ποίηση: Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (1898-1936)
Θάνατος του Αντόνιο Ελ Καμπορίο
Φωνές θανάτου ηχούσανε
σιμά στον Γκουανταλκιβίρ.
Φωνές αρχαίες που έζωναν
μια φωνή γαρίφαλου αντρίκειου.
Τους τράβηξε πάνω απ’ τις μπότες
αγριογούρουνου δαγκωματιές.
Πάνω στο πάλεμα πηδούσε
γλιστρώντας...
Mε όχημα την ποίηση: Έντγκαρ Λη Μάστερς (1869-1950)
Ρόσκοου Πουρκαπάϊλ
Μ’ αγαπούσε. Αχ! πόσο μ’ αγαπούσε!
Ποτέ δε βρήκα μια ευκαιρία να ξεφύγω
Από τη μέρα που με πρωτοείδε.
Όμως αργότερα αφού είχαμε παντρευτεί συλλογιζόμουν
Πως θα...
Mε όχημα την ποίηση: Πωλ Ελυάρ (1895-1952)
Χωρίς Ηλικία
Πλησιάζουμε Μέσα στα δάση
Πάρε το δρόμο του πρωινού
Ανέβα τα σκαλιά της πάχνης Πλησιάζουμε
Είναι η καρδιά της γης σφιγμένη Να ’ρθει στον κόσμο μια μέρα ακόμη Θα πλατύνει...
