Οι συνέπειες της Συνδιάσκεψης των BRICS στη Νότια Αφρική, ήταν εξαιρετικά σημαντικές επειδή διαμορφώνουν την πορεία της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό τέτοιες κινήσεις, ομαδοποιήσεις, συσσωματώσεις σκόπιμα δεν προβάλλονται από τον δυτικό Τύπο, από τις δυτικές κυβερνήσεις, από τους δυτικούς πολιτικούς που κατά τα άλλα είναι λαλίστατοι καθοδηγώντας την ενημέρωση. Μια συνδιάσκεψη σε ειρηνική κατεύθυνση, σε μια εποχή που οι παλιοί και νυν αποικιοκράτες προσπαθούν να εμποδίσουν την ανθρωπότητα να ξεφύγει επιτέλους από την εξάρτηση των πολλών από τους λίγους, από την εξάρτηση που φέρνει τη φτώχεια και τη μιζέρια, από την εξάρτηση που επιβάλλεται με πολέμους, γενοκτονίες και κάθε είδους μέτρα καταστολής, όπως επεμβάσεις, πραξικοπήματα, αποκλεισμούς, κυρώσεις και εκβιασμούς. Και όλα αυτά με μοναδικό σκοπό, όχι την ευημερία όλων των ανθρώπων, αλλά τη διαιώνιση της κυριαρχίας της Δύσης, των ολίγων εκλεκτών, των περιούσιων του δυτικού μπλοκ, που αποβλέπει στην εκμετάλλευση και τη λεηλασία των πόρων, υλικών και άυλων, του ανθρώπινου δυναμικού και της περιουσίας, δημόσιας και ιδιωτικής, των υποτελών, των εξαρτημένων, των πιο αδύναμων.
Αυτοί είναι οι εκλεκτοί, οι Δυτικοί, λευκοί, χριστιανοί, Άριοι, Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι. Και σ’ αυτούς ανήκουν τα πάντα, εκ θεού, εκ φύσεως, εξ ισχύος και πολιτισμού.
Η Συνδιάσκεψη των BRICS είναι κάτι ριζικά διαφορετικό. Είναι στραμμένη αλλού. Σε μία φάση που οι Δυτικοί εντείνουν την επιθετικότητά τους κατά της ανθρωπότητας για να μην χάσουν τα προνόμια που απέσπασαν με απερίγραπτη βία και χάρη στα οποία ευημερούν σε βάρος όλων των άλλων. Γιατί οι Δυτικοί έχουν διαπιστώσει ότι οι παγκόσμιες ισορροπίες αλλάζουν όχι προς όφελός τους. Κι αυτό εντείνει την επιθετικότητά τους για να το αποτρέψουν. Βλέπουν ότι η ανθρωπότητα κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτήν που έχουν διαμορφώσει και επιθυμούν. Κι αυτή η αλλαγή σμικρύνει τον ηγεμονικό τους ρόλο. Και κατ’ επέκταση περιορίζει τη δυνατότητά τους να ελέγχουν, να επιβάλλονται και να αποσπούν τη μερίδα του λέοντος από τον παγκόσμια παραγόμενο πλούτο, αφήνοντας στους άλλους τα ψίχουλα, ό,τι περισσεύει από το πλούσιο τραπέζι τους.
Σε αριθμούς, αφετηριακά, οι ανήκοντες στο δυτικό μπλοκ εξουσίας, που σήμερα αποκαλούνται Παγκόσμιος Βορράς, μετά δυσκολίας αποτελούν το 15% του πληθυσμού της γης. Οι άλλοι, όλοι αυτοί που διεκδικούν το μερίδιο που δικαιούνται από τον παραγόμενο πλούτο, αποτελούν το 85%. Σε απόλυτους αριθμούς, το 15% αντιστοιχεί περίπου σε 1,2 δισεκατομμύρια ανθρώπους και το 85% σε 6,8 δισ.
1,2 κατά 6,8!
Υφίσταται μια τρομερή ανισορροπία, μια τεράστια δυσαναλογία, όταν το 15% ή το 10%, γύρω στα 800 εκατομμύρια που είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ, ιδιοποιείται και καταναλώνει περισσότερα αγαθά από το 85%. Όταν οι Δυτικοί τρώνε περισσότερο φαγητό και ξοδεύουν περισσότερο νερό από τα 6,8 δισεκατομμύρια, κάποιο λάκκο έχει η φάβα! Κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα υπάρχει! Κι αυτό ισχύει για το κάθε τι. Για παράδειγμα, η Αφρική με 1,4 δισ. κατοίκους, 200 εκατ. παραπάνω από όλο τον αναπτυγμένο δυτικό κόσμο, καταναλώνει 700 terawatt ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση με 450 εκατ. κατοίκους καταναλώνει 2.800 terawatt! Με το 1/3 του πληθυσμού η Ε.Ε. ξοδεύει 4πλάσια ενέργεια από την Αφρική! Δηλαδή, σε κάθε Αφρικανό αναλογεί μόλις το 1/8 απ’ αυτό που αναλογεί σε κάθε Ευρωπαίο! Και το χειρότερο: οι μισοί Αφρικανοί δεν έχουν καν ηλεκτρικό ρεύμα! Μετά από κοντά 600 χρόνια (το 1444 μεταφέρουν οι Πορτογάλοι τους πρώτους μαύρους σκλάβους στην Ευρώπη) αισχρής εκμετάλλευσης της Αφρικής από τη Δύση! Και από τα μέσα του 19ου αιώνα, με ΟΛΗ την Αφρική μοιρασμένη μεταξύ των Ευρωπαίων! Κι ακόμα δεν έχουν ρεύμα!
Παρόμοια στην Ασία. Η αναπτυσσόμενη Ινδονησία των 278 εκατ. κατοίκων καταναλώνει τα 2/3 της ηλεκτρικής ενέργειας που καταναλώνει η Μεγάλη Βρετανία των 68 εκατ. και η Αίγυπτος των 112 εκατ. το 1/3 της ενέργειας που καταναλώνει η Γαλλία των 65 εκατ.!
Το νερό. Στις ΗΠΑ, αναλογούν σε κάθε πολίτη 2.200 γαλόνια πόσιμου νερού ετησίως και στο Μπανγκλαντές μόνο 557! Στη Νορβηγία αναλογούν κατά μέσο όρο 1.760 λίτρα, στη Γαλλία 1.257 και στον Καναδά 2.740, ενώ στη Μπουρκίνα Φάσο μόνο 162 λίτρα, στο Νίγηρα 229 και στη Γκαμπόν 261 και γι’ αυτή την ανισότητα και την εκμετάλλευση ξεχείλισε η αγανάχτηση και διώχνουν τους Γάλλους. Είναι δίκαιο ο Γάλλος να τρέφεται με 3.550 θερμίδες ημερησίως και ο Αυστραλός με 3.190, ενώ ο Αφρικανός με τις μισές;
Είναι φανερές οι συνέπειες της λεηλασίας και των ανισοτήτων. Και είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο θύτης και ποιο είναι το θύμα! Κι αν ακόμα δεν έχουν ξεσηκωθεί όλοι είναι γιατί οι Γάλλοι διατηρούν στρατιωτικές βάσεις στην Αφρική, και οι Αμερικάνοι σε όλο τον κόσμο, έχουν φιλτραρισμένες ηγεσίες, όπως την οικογένεια Μπόνγκο στην Γκαμπόν που ελέω Γαλλίας κυβερνούσε 56 χρόνια (!) και τρομακτικά δίκτυα ελέγχου των κοινωνιών, θρησκευτικά, οικονομικά κ.λπ. Στην υποσαχάρια Αφρική, τα δημόσια ταμεία των κρατών, το χρυσάφι και τα αποθεματικά τους είναι στο Παρίσι! Δεν μπορούν να επενδύσουν σε υποδομές χωρίς την έγκριση των Γάλλων. Πρόκειται για οργανωμένη υπανάπτυξη. Ο αποικιοκρατικός βραχνάς δεν έπαψε ποτέ να λειτουργεί. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η ανθρωπότητα αγωνίζεται ακόμα να διώξει τους αποικιοκράτες. Κι εμείς, στην Ελλάδα, να μην έχουμε ψευδαισθήσεις, μόλις μία βαθμίδα πάνω από την υποσαχάρια Αφρική βρισκόμαστε. Για γεωπολιτικούς λόγους μάς έβαλαν στην Ευρώπη, μας χρύσωσαν το χάπι με επιδοτήσεις μέχρι να μας αλώσουν εκ των έσω και τώρα, με τη δουλικότητα του πολιτικού προσωπικού, θα μας λεηλατήσουν μέχρι τελευταίας ρανίδας.
Αφύπνιση
Τα ίδια ισχύουν σε όλα όσα χρειαζόμαστε για να ζούμε με υγεία και αξιοπρέπεια. Όχι μόνο εμείς, ο κάθε άνθρωπος. Στην εκπαίδευση, τη στέγαση, τις μεταφορές, στα πάντα. Κι έτσι θα πρέπει να κρίνονται οι πολιτικές που ασκούν τα κράτη. Όχι μόνο στο εσωτερικό των χωρών τους, αλλά κι έξω, στους άλλους λαούς και τους άλλους πολιτισμούς.
Η απληστία, η αλαζονεία κι ο εγωισμός έχουν διαταράξει τον άνθρωπο και τη φύση. Η ανισορροπία και η ανισότητα στο πολιτικο-οικονομικό σύστημα και στο περιβάλλον μας, προκαλούν και την ανισορροπία στις ανθρώπινες σχέσεις και στον ψυχολογικό κόσμο του κάθε ανθρώπου, γιατί το πνεύμα και το σώμα μας αναζητούν μάταια την αρμονία με αποτέλεσμα να διαταράσσονται, να βραχυκυκλώνουν και να απορρυθμίζονται. Κι από κει η δυστυχία. Ακόμα κι αυτό, το πώς αισθάνεται κανείς ψυχολογικά, πόσο ισορροπημένος είναι, είναι πολιτικό ζήτημα. Έχει να κάνει με το πώς είναι δομημένα τα συστήματα. Πώς η εξουσία των λίγων επιβάλλεται πάνω στους πολλούς. Και με τι κόστος μάς κρατάει σε καθεστώς ομηρίας, εσωτερικής ανισορροπίας και σύγχυσης για να μας ελέγχουν πιο αποτελεσματικά.
Αυτό δεν είναι καινούργιο, αλλά τώρα υπάρχει ένα πελώριο αλλά! Οι αδικημένοι, οι ριγμένοι, οι εξαθλιωμένοι και οι φτωχοί αφυπνίζονται. Όχι όμως και ο δυτικός άνθρωπος. Παραμένει ναρκωμένος από την ευημερία που ακόμα κι αν δεν τη διαθέτει ο ίδιος, χορταίνει βλέποντας κομμάτια της ευημερίας γύρω του. Γι’ αυτό έρχονται και οι πάμφτωχοι στην Ευρώπη. Έρχονται γι’ αυτή την αίσθηση της ευημερίας, για τη μυρωδιά της, γιατί όσοι καταφέρνουν να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος δεν γίνονται πλούσιοι, ούτε ο ένας στους εκατό. Οι πολλοί θα ζουν στοιβαγμένοι στα υπόγεια, θα υφίστανται τη χλεύη και το ρατσισμό των εντόπιων, τους διωγμούς των αρχών, θα παραμένουν φτωχοί, αλλά με την ικανοποίηση ότι ζουν μέσα σε ένα πλούσιο περιβάλλον. Κι αυτό αφορά και μεγάλη μερίδα του εντόπιου πληθυσμού. Μικρομεσαίοι που τρέφονται ψυχολογικά με τη λάμψη του πλούτου των άλλων, τηλεθεατές της «Δυναστείας» που μαπίνουν νοητικά στον κόσμο των πλουσίων. Φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο! Σ’ αυτόν τον πολύ ισχυρό ψυχολογικό, κοινωνικό και πολιτιστικό παράγοντα, οφείλεται και η ανώμαλη προτίμηση των μικρομεσαίων να ψηφίζουν τη Δεξιά. Γιατί η Δεξιά εκπροσωπεί τους πλούσιους, τους οποίους πολλοί μικρομεσαίοι θαυμάζουν και ζηλεύουν. Ψηφίζουν τους εκπροσώπους των ολίγων για να αισθανθούν ότι κι αυτοί ανήκουν στον κόσμο της ευημερίας κι όχι στον κόσμο της οριακής επιβίωσης.
Αυτονομία
Τώρα, όμως, αυτοί που ανήκουν σ’ αυτό που λέγαμε Τρίτος Κόσμος και εφεξής Παγκόσμιος Νότος, νιώθουν ότι έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν αυτή την ανισορροπία, να μην είναι μακρινοί θεατές. Δεν τρώνε πια το παραμύθι της αποικιοκρατίας, ότι οι Ευρωπαίοι είναι εκ θεού ανώτεροι και προορίζονται, το λέει και η Βίβλος, να κυριαρχούν στον κόσμο υποτάσσοντας τους κατώτερους λαούς. Όχι μόνο οι πολίτες, αλλά και οι ελίτ πολλών χωρών. Αφενός γιατί το 85% αποτελείται κυρίως από νεανικό πληθυσμό σε αντίθεση με το 15% του δυτικού μπλοκ που αποτελείται κυρίως από γερασμένο και αφετέρου γιατί τώρα υπάρχουν απτά παραδείγματα ότι δεν είναι φτωχοί και υπόδουλοι επειδή είναι κατώτεροι ελέω θεού. Γιατί βλέπουν ότι οι Κινέζοι οι οποίοι μέχρι το 1949 ήταν κι αυτοί υπόδουλοι, στον «αιώνα της ταπείνωσης» ζούσαν υπό την ηγεμονία δέκα κρατών που είχαν μοιράσει την Κίνα ως λάφυρο, δεν ξέχασαν ότι θεωρούνταν κατάλληλοι μόνο για κούληδες, χαμάληδες των Άγγλων (που τους εφοδίαζαν με όπιο), Γάλλων, Γιαπωνέζων, Πορτογάλων, Αμερικάνων και λοιπών που τους εμπόδιζαν να προοδεύσουν! στο κινέζικο παράδειγμα του ενός δισεκατομμυρίου τετρακοσίων εκατομμυρίων ανθρώπων προσβλέπει το 85% της ανθρωπότητας. Δεν κοιτάει πια στο Βέλγιο. Ούτε ξέρουν τον Μπορέλ και τον Μισέλ, ούτε κρέμονται από τον Σολτς και τον Μακρόν. Αλλού είναι τα πρότυπά τους. Και αντιλαμβάνονται ότι όταν απαλλαγούν από την εξάρτηση και την υποταγή θα έχει επιτευχθεί η βασική προϋπόθεση για να προκόψουν.
Γι’ αυτό δεν είναι τυχαίο ότι ενώ προσκλήθηκαν 60 ηγέτες απ’ όλο τον κόσμο στη Συνδιάσκεψη των BRICS, κανένας δυτικός ηγέτης δεν συμπεριλήφθηκε έστω σαν παρατηρητής και ο Μακρόν που το ζήτησε έφαγε «πόρτα».
Στην κατεύθυνση της αυτονόμησης κινούνται όχι μόνο οι BRICS, αλλά και άλλοι διεθνείς οργανισμοί, συνεργασίες και ενώσεις που σχηματίζονται στον Παγκόσμιο Νότο και αλλάζουν μορφή και περιεχόμενο στον κόσμο. Αυτοί οι «κίτρινοι», οι «σχιστομάτηδες», που την έβγαζαν με ένα μπολάκι ρύζι, χωρίς να ξέρουν αγγλικά και με πολύ δύσκολη γραφή, τα καταφέρανε. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορούν και οι μαύροι να έχουν καλύτερη τύχη, αν το μπορούν και οι μη-περιούσιοι κίτρινοι; Οι δυτικές ελίτ και οι εκπρόσωποι τους με την αλαζονεία τους δεν θέλουν να δουν τι πραγματικά συμβαίνει και έχουν διαπαιδαγωγήσει τις κοινωνίες τους με ανάλογο τρόπο. Δέσμιοι προλήψεων και προκαταλήψεων δεν έχουν ούτε τα εργαλεία ούτε τον τρόπο σκέψης για να κατευνάσουν το 85% ή να το υποτάξουν ξανά. Έτσι, το 85% χαράζει με όλο και μεγαλύτερη σαφήνεια και αποφασιστικότητα την πορεία του. Και γι’ αυτό η επιρροή του δυτικού 15% θα συνεχίσει να συρρικνώνεται, γεγονός ενθαρρυντικό αλλά και πολύ επικίνδυνο, γιατί έχει όπλα, είναι πολεμοχαρές, λευκό και ηγεμονικό και μπορεί -όπως έκανε τους δύο προηγούμενους παγκόσμιους πολέμους, να κάνει και τον τρίτο.
Νίλα
Οι BRICS είναι προϊόν και εργαλείο αυτής της αφύπνισης που εκδηλώνεται με όλο και περισσότερους, όλο και πιο απρόσμενους τρόπους, συχνά από κει που δεν το περιμένει κανείς. Στην πρόσφατη Συνδιάσκεψη των BRICS ανακοινώθηκε η διεύρυνση της πλατφόρμας με άλλα έξι μέλη από τις 23 αιτήσεις που είχαν ήδη υποβληθεί από αντίστοιχες χώρες. Οι Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική αποφάσισαν να δεχτούν το Ιράν, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Αργεντινή, την Αιθιοπία και την Αίγυπτο, χωρίς αυτό να μεταβάλλει την καθιερωμένη διεθνώς ονομασία του φορέα. Δεσμεύτηκαν, όμως, με τη Διακήρυξη του Γιοχάνεσμπουργκ, ότι στην επόμενη Συνδιάσκεψη του χρόνου στο Καζάν της Ρωσίας, θα γίνουν αποδεκτά και άλλα ενδιαφερόμενα κράτη που έχουν υποβάλλει το αίτημα ή συμμετέχουν με έμπρακτο τρόπο, όπως, για παράδειγμα, το Μπανγκλαντές που έγινε μέλος της Νέας Αναπτυξιακής Τράπεζας (NDB) των BRICS που διευθύνεται από την πρώην πρόεδρο της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ με έδρα στη Σαγκάη. Η διεύρυνση γίνεται με συναίνεση και σύνεση ώστε να μην διαταράσσεται η εύρυθμη λειτουργία της πλατφόρμας.
Οι δυσκολίες είναι πελώριες, θα υπάρξουν και πισωγυρίσματα, θα γίνουν λάθη, αλλά έχουν μπει γερά θεμέλια στο εγχείρημα. Κατ’ αρχήν, έχει συμφωνηθεί ένα πλαίσιο «σημείων» που προβλέπει την απορρόφηση και εκτόνωση των πιθανών κραδασμών που θα προκληθούν από αστάθμητους παράγοντες ή από ξένες παρεμβάσεις, ακόμα κι από ανεπιθύμητα και απρόβλεπτα ντελαπαρίσματα, που δεν είναι σπάνια στο γεωπολιτικό πεδίο.
Η νίλα της Γαλλίας στην υποσαχάρια Αφρική επιβεβαιώνει αρνητικά το απρόβλεπτο. Το ένα πραξικόπημα διαδέχεται το άλλο με κύριο επίδικο την εκδίωξη των Γάλλων! Το δυτικό πολιτικό προσωπικό έχει μείνει άναυδο. Ούτε το επιθυμούσαν ούτε το φαντάζονταν. Οι δηλώσεις και τα σπασμωδικά μέτρα εναντίον των επαναστατημένων αξιωματικών και των υποστηρικτών τους ξεγυμνώνει τις πολιτικές της λεηλασίας που εφαρμόζονται στην Αφρική. Οι απώλειες της Ευρώπης είναι πολύ σημαντικές και προοιωνίζουν άλλες χειρότερες. Γιατί και μόνο αυτές οι τέσσερις χώρες που αποτολμούν να συγκρουστούν μετωπικά με τους αποικιοκράτες, διαθέτουν μεγάλα κοιτάσματα πολύτιμων ορυκτών, ουρανίου, χρυσού, πετρελαίου κ.λπ., πολυάριθμους κατοίκους και τεράστιες εδαφικές εκτάσεις. Οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι θεωρούσαν ότι μετά την καταστροφή του Ιράκ, της Συρίας και της Λιβύης, είχαν αποθαρρύνει οριστικά τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα τύπου Μπάαθ.
Δικαιοσύνη
Οι λαοί γνωρίζουν πλέον ότι αν δεν διώξουν τους ξένους δυνάστες, δεν μπορούν να προοδεύσουν. Ούτε κανονική δημοκρατία μπορεί να υπάρξει, ούτε οικονομική πρόοδος. Αυτά έχουν πλέον αποδειχτεί. Από τον καιρό του Μαρξ, η ανθρωπότητα έχει αποκτήσει πάρα πολύ πλούσια εμπειρία. Γίνεται επιτακτικά συνείδηση ότι αν δεν απαλλαγούν οι χώρες από την εξάρτηση και τη λεηλασία δεν θα δουν ποτέ προκοπή. Κι όσο τα παραδείγματα διεξόδου επαληθεύονται, στεριώνουν και επεκτείνονται, τόσο θα αυξάνονται και θα ενισχύονται οι κινήσεις για την εγκαθίδρυση μιας νέας πορείας των χωρών του Παγκόσμιου Νότου.
Η Μπουρκίνα Φάσο, το Μάλι, ο Νίγηρας και η Γκαμπόν, πρώην γαλλικές αποικίες που ποτέ δεν απαλλάχτηκαν πραγματικά από την ασφυκτική κηδεμονία της Γαλλίας, συνορεύουν και έχουν συνολικά 70 εκατομμύρια κατοίκους, όσο έχει και η Γαλλία. Και έχουν έκταση 2.800.000 τ.χλμ., τετραπλάσια από τη Γαλλία. Και πάνω από το μισό της έκτασης που συνολικά έχουν τα 27 κράτη της Ε.Ε. Σαν μικρά και ασήμαντα κρατίδια τα παρουσιάζει ο δυτικός Τύπος, αλλά δεν είναι ούτε μικρά ούτε ασήμαντα. Μιλάμε για πολλές δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους, στη συντριπτική τους πλειονότητα κάτω από 35 ετών που είναι φτωχοί αλλά επικοινωνούν με κινητά τηλέφωνα και όχι με ταμ-ταμ και ξέρουν τι γίνεται στον κόσμο! Ξέρουν τι πλούτο διαθέτουν και τι τους κρατάει στην εξαθλίωση.
Όλοι αυτοί που αγωνίζονται ή ζυμώνουν την εξέγερσή τους είναι μέρος της τεκτονικής πλάκας που κινείται παγκόσμια και συντονίζεται από την πλατφόρμα των BRICS και των άλλων φορέων που δεν επιζητούν τη σύγκρουση, αλλά τη δικαιοσύνη, την ισοτιμία, την αξιοπρέπεια. Κι αυτοί είναι δισεκατομμύρια, πολλά δισεκατομμύρια άνθρωποι. Οι έντεκα από το νέο έτος χώρες-μέλη των BRICS αντιστοιχούν σε ένα πληθυσμό 3 δισεκατομμυρίων 700 εκατομμυρίων ψυχών, περίπου το 47% της ανθρωπότητας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει 450 εκατομμύρια (περίπου το 5,6%) και οι G7, δηλαδή τα επτά πλουσιότερα δυτικά κράτη (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία, Καναδάς), 780 εκατομμύρια (περίπου το 10%). Πλέον, το μερίδιο των BRICS από τον παραγόμενο παγκόσμιο πλούτο είναι μεγαλύτερο από το μερίδιο των G7. Και με δεδομένη την παραπέρα διεύρυνση, οι BRICS σε δύο-τρία χρόνια θα εκπροσωπούν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης και του παγκόσμια παραγόμενου πλούτου. Αυτές είναι πρωτοφανείς τρομερές ανατροπές που ο δυτικός κόσμος εθελοτυφλεί και δυσκολεύεται να παραδεχτεί, αλλά αυτό δεν αλλάζει τη ροπή του κόσμου.
Κι αυτό είναι φανερό στα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Από το BBC, το CNN και τη Deutsche Welle μέχρι τα πρακτορεία ειδήσεων Reuters, Associated Press και Agence France Press και τις ναυαρχίδες του δυτικού Τύπου Le Monde, The Guardian, The New York Times, Time, Economist, Spiegel κ.λπ., η Συνδιάσκεψη των BRICS είτε υποτιμήθηκε είτε αγνοήθηκε επιδεικτικά. Κι εδώ δεν είναι μόνο η προκατάληψη και η αντίθεση σε ό,τι δεν ελέγχουν, είναι και η προσπάθειά τους να μην αναστατώσουν τις δυτικές κοινωνίες, μην βάλουν τον προβληματισμό και την ανησυχία ότι μπορεί το δυτικό υπερωκεάνιο να μπάζει νερά.
