Μήνυμα στη συλλογική Δύση ήταν η ξεκάθαρη και πάνω από τις προβλέψεις νίκη της Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα, υποψήφιας του «σκέτα μακεδονικού» VMRO-DPMNE στις προεδρικές εκλογές. Συγκεντρώνοντας ποσοστό 41,2% έναντι ενός ισχνού 20,5% που έλαβε ο ευρωατλαντιστής νυν πρόεδρος Στέβο Πεντάροφσκι, του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος των… Πρεσπών (SDSM), η Σιλιάνοφσκα δίνει σαφές προβάδισμα στο VMRO-DPMNE για τον Β΄ γύρο των προεδρικών εκλογών – που θα συμπέσει με τις εθνικές εκλογές στις 8 Μαΐου. Οι υποψήφιοι των δύο αλβανικών σχηματισμών, του DUI (που έχει ευρωατλαντική ρητορική) και του παναλβανικού VLEN (που είναι υπό την επιρροή του Κοσοβάρου πρωθυπουργού Κούρτι), έλαβαν 13,7% και 9,5% αντίστοιχα. Το πιθανότερο είναι και τα δύο να υποστηρίξουν στον Β΄ γύρο τον νυν πρόεδρο.
Στην άλλη πλευρά, της υποστήριξης του «μακεδονισμού», αναμένεται να πάνε οι ψήφοι της Μπιλιάνα Βάνκοφσκα (υποστηρίχθηκε από τη φιλορωσική «Αριστερά» και έλαβε 4,7%), όπως και το 1% του ανεπιθύμητου στις ΗΠΑ Στέφτσο Γιακίμοφσκι, αρχηγού του μικρού κόμματος GROM. Έτσι τελικά στη ζυγαριά θα βαρύνει ιδιαίτερα η στάση του 9,5% που ψήφισε τον Μάξιμ Ντιμιτρίεφσκι, δήμαρχο στο Κουμάνοβο, προερχόμενο από το SDSM και νυν επικεφαλής του νεοσύστατου κόμματος ΖΝΑΜ. Πρόκειται για αίνιγμα, καθότι το πρόγραμμα του Ντιμιτρίεφσκι αφορούσε αποκλειστικά τα εσωτερικά ζητήματα διαφθοράς. Το συμπέρασμα είναι ένα πολιτικό τοπίο διχασμένο μεταξύ του απόλυτου ευρωατλαντισμού από τη μια, και από την άλλη του «μακεδονισμού» του VMRO-DPMNE, που:
α) Ναρκοθετεί τη βουλγαροσκοπιανή συνεννόηση, βασική προϋπόθεση για την είσοδο των Σκοπίων στην Ε.Ε., δεσμευόμενο να μην συγκατατεθεί στη συνταγματική αναγνώριση της βουλγαρικής μειονότητας.
β) Αμφισβητεί τη συμφωνία των Πρεσπών, έχοντας στο κεντρικό του αφήγημα την ιστορία αγώνων για την ένωση των «μακεδονικών» εδαφών.
γ) Αντίκειται ντε φάκτο στη συμφωνία της Οχρίδας του 2001, που αποτελεί βάση του πολυεθνικού χαρακτήρα της χώρας, καθότι δηλώνει ότι θα αγνοήσει τις καθορισμένες ποσοστώσεις συμμετοχής των λοιπών εθνοτήτων στον κρατικό μηχανισμό (οι Αλβανοί αποτελούν το 25% του πληθυσμού).
Θα σηκωθεί άραγε «τσουνάμι», υπονοώντας ίσως το σύνολο των Βαλκανίων, όπως δήλωσε ενθουσιασμένος ο πρόεδρος του VMRO-DPMNE, Κριστιάν Μιτσκότσκι; Είναι ένα ερώτημα για τη διχασμένη χώρα, για τα διχασμένα Βαλκάνια και για τα πειράματα της Δυτικής «ορθότητας» στην ευρύτερη περιοχή μας. Ερώτημα που σχετικοποιείται, βέβαια, από το γεγονός ότι η συμμετοχή παρέμεινε χαμηλότερη από 50%. Δείγμα κι αυτό της αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος, αλλά και του γεγονότος ότι ευρεία στρώματα ταλανίζονται από διαφορετικές ανησυχίες.
