Κινητικότητα στον ΣΥΡΙΖΑ στον απόηχο της Κεντρικής Επιτροπής
Η εβδομάδα που πέρασε κινήθηκε για τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως στον απόηχο της συνεδρίασης της Κ.Ε. Η συνεδρίαση με θέμα Συμπεράσματα για τις Ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μάη 2014 και κατευθύνσεις για τη δουλειά μας το επόμενο διάστημα πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Πριν από τη συνεδρίαση είχαν κατατεθεί αρκετά κείμενα συμβολής που προεξοφλούσαν ότι θα υπάρξουν μια σειρά προσεγγίσεις για την από δω και πέρα κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική συμμαχιών του κόμματος.
Η συζήτηση στην Κ.Ε.
Στην εναρκτήρια ομιλία του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, τόνισε ότι για μια πολιτική ριζοσπαστικών αλλαγών «είναι αναγκαία η στράτευση και συστράτευση ευρύτατων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων», συμπληρώνοντας ότι «όσο πιο συνεκτικά, αποφασιστικά, και ανυποχώρητα ριζοσπαστική είναι η πολιτική μας, τόσο πιο αναγκαία είναι η ευρύτερη δυνατή κοινωνική και πολιτική συμπαράταξη που θα επιτρέπει την εφαρμογή της σε συνθήκες σκληρής πολιτικής και κοινωνικής ταξικής σύγκρουσης».
Ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στην εισήγησή του και στα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζοντάς τα κρίσιμα και στην ουσία τους πολιτικά, τονίζοντας ότι υπάρχει πρόβλημα «όταν δίνουμε την εντύπωση ότι δεν υπάρχει ενιαία κομματική λειτουργία, όπως συναποφασίσαμε στο Συνέδριο, όταν αφήνουμε έδαφος σε προσωπικές στρατηγικές και παραγοντισμούς», επισημαίνοντας ότι «κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών – με πρώτο αν θέλετε εμένα, ως πρόεδρο του κόμματος».
Από τη μεριά του, ο Π. Λαφαζάνης έκανε λόγο για την ανάγκη μιας «δεύτερης ριζοσπαστικοποίησης» του ΣΥΡΙΖΑ στον αντίποδα της πολιτικής ανοιγμάτων προς την Κεντροαριστερά, ενώ δεν απέρριψε τα ανοίγματα σε δυνάμεις και πρόσωπα που προέρχονται από το σοσιαλδημοκρατικό χώρο, αρκεί «να μην έχουν εμπλακεί με ευθύνες στην εφαρμογή νεοφιλελεύθερων μνημονιακών επιλογών».
Αρκετά μέλη της Κ.Ε. που συνυπέγραψαν το κείμενο των «53», επανέφεραν στη συζήτηση μια σειρά θέματα που έχουν να κάνουν κυρίως με τη λειτουργία των ανώτερων κλιμακίων του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άσκησαν, για μια φορά ακόμα, κριτική σε αυτό που ονομάζουν «πατριωτικό» λόγο του ΣΥΡΙΖΑ.
Τέλος, ο Ρ. Ρινάλντι αναφέρθηκε στα ζητήματα της πολιτικής συμμαχιών, επισημαίνοντας την ανάγκη αυτή να υπηρετεί μια γραμμή σύγκρουσης με το πολιτικό σύστημα, ενώ αναφέρθηκε στις απόψεις περί ενός αναγκαίου «προωθητικού συμβιβασμού», τονίζοντας ότι και συμβιβασμοί, αναγκαστικά, μπορεί να γίνονται αλλά ως αποτέλεσμα μιας αναμέτρησης και όχι σαν από πριν διακηρυγμένη πολιτική.
Η πολιτική απόφαση
Η πολιτική απόφαση που τελικά υπερψηφίστηκε αναφέρεται σε ένα εκτενές της μέρος στον απολογισμό των εκλογών για την ευρωβουλή και την αυτοδιοίκηση. Χαρακτηρίζει μεγάλη νίκη για τον ΣΥΡΙΖΑ και το λαό τα αποτελέσματα της ευρωκάλπης, ενώ σημειώνει ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ «σημείωσαν ένα μεγάλο βήμα μπροστά, πίσω όμως από την πολιτική μας επιρροή και τις προσδοκίες μας».
Η απόφαση τοποθετείται σχετικά με την κατάσταση του κόμματος κάνοντας λόγο για την ανάγκη «δημοκρατικής και συλλογικής του λειτουργίας, την απάλειψη των παθογενειών, τη μαζικοποίηση και ισχυροποίησή του», ενώ απευθύνει κάλεσμα στις Οργανώσεις Μελών και όλο τον ΣΥΡΙΖΑ «να ανοίξουμε πλατιά τις πόρτες μας σε όλους όσους, χωρίς ιδιοτέλεια, θέλουν να προσφέρουν στο στόχο της ανατροπής».
Ειδική αναφορά κάνει η πολιτική απόφαση της Κ.Ε. στην κατάσταση της νεολαίας του κόμματος εντοπίζοντας ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα «διότι ενώ έχουμε αυξημένη εκλογική επιρροή, η οργανωτική αποτύπωσή της και η πολιτική-ιδεολογική παρέμβασή μας είναι ασθενής» και προαναγγέλλει μέτρα για την επίλυση αυτών των προβλημάτων, ενώ αναφορά γίνεται και στις δύο Περιφέρειες τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε στις εκλογές (Αττική, Ιόνια), τονίζοντας ότι εκεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί αν μπορεί να υλοποιήσει τις επαγγελίες του, δίνοντας ένα «εναλλακτικό παράδειγμα συμμετοχικής δημοκρατίας».
Σχετικά με τις συμμαχίες του κόμματος, η πολιτική απόφαση απευθύνει κάλεσμα «σε όλες και σε κάθε μια ξεχωριστά, στις πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς, της οικολογίας, στους αριστερούς σοσιαλιστές, στις λαϊκές δυνάμεις που αποδεσμεύονται από τα κόμματα της συγκυβέρνησης», ενώ επισημαίνει ότι «η προοδευτική αλλαγή στη χώρα μας δεν θα προέλθει από ανακατατάξεις στην κορυφή της πυραμίδας του πολιτικού σκηνικού αλλά κυρίως στη βάση με την συγκρότηση και ενεργοποίηση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας».
Στην πρώτη ψηφοφορία, η πολιτική απόφαση εγκρίθηκε επί της αρχής μόνο με δύο ψήφους κατά και δύο λευκά. Η τροπολογία που κατέθεσε η Αριστερή Πλατφόρμα σχετικά με το θέμα των συμμαχιών, καταψηφίστηκε από 84 μέλη της Κ.Ε. ενώ 59 ψήφισαν υπέρ και 4 λευκό. Στην τελική ψηφοφορία, η πολιτική απόφαση εγκρίθηκε από το σώμα, ενώ λευκό ψήφισαν κυρίως τα μέλη της Κ.Ε. που πρόσκεινται στην Αριστερή Πλατφόρμα.
Αρθρογραφία και εκδηλώσεις
Μία μέρα μετά τη λήξη της συνεδρίασης της Κ.Ε., ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας παρενέβη με άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών με τίτλο «Για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας», τονίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να απευθυνθεί «σε όλες τις δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από τον μνημονιακό χώρο και στρέφονται προς την Αριστερά», χωρίς να ζητά «πολιτικό μητρώο για το παρελθόν» αλλά «στη βάση των θέσεων και της πολιτικής αξιοπιστίας».
Στο μεταξύ, μια μέρα πριν, την Κυριακή, σε δημόσια εκδήλωση στο πλαίσιο του Resistance Festival την Κυριακή, οι Αλ. Καλύβης, Α. Καρίτζης, Ζ. Κωνσταντοπούλου και Ρ. Ρινάλντι διατύπωσαν τις δικές τους σκέψεις για την, από δω και πέρα, πορεία του κόμματος (οι τοποθετήσεις τους θα δημοσιευτούν στο επόμενο φύλλο του Δρόμου). Επίσης, ιδιαίτερο πολιτικό συμβολισμό είχε η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, την Παρασκευή 20/6, στην κεντρική εκδήλωση του φεστιβάλ στο ίδιο πάνελ με εκπροσώπους σημαντικών κομμάτων κυρίως από χώρες που βρίσκονται στο Νότο της Ευρώπης ή στο στόχαστρο της γερμανικής πολιτικής.
Τέλος, την Πέμπτη που μας πέρασε, η εκδήλωση που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο ξεπούλημα της ΔΕΗ αποτέλεσε κι αυτή μια «εφαρμογή» του καλέσματος που απευθύνει το κόμμα της Αριστεράς για την απόκρουση της κυβερνητικής και μνημονιακής πολιτικής. Η εφημερίδα Αυγή παρουσιάζει σε πρωτοσέλιδη δημοσίευσή της σαν «πρώτο βήμα κοινής δράσης» τον αγώνα για τη ΔΕΗ, ενώ στην εκδήλωση παραβρέθηκαν εκπρόσωποι των ΑΝΕΛ, των Οικολόγων Πράσινων, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του Χριστιανοδημοκρατικού Κινήματος, των κινήσεων Κοινωνική Συμφωνία, Πράττω, Κοινωνία Πρώτα και Αριστερή Προοπτική, καθώς και των σωματείων της ΔΕΗ, κοινωνικών φορέων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Με ποια πολιτική;
Και ενώ αυτά έγιναν τη βδομάδα που πέρασε, τις επόμενες μέρες και μέχρι τα μέσα Ιουλίου αναμένεται να πραγματοποιηθούν σε κάθε περιοχή συνελεύσεις των οργανώσεων του κόμματος για να συζητήσουν την πολιτική απόφαση της Κ.Ε., τα εκλογικά αποτελέσματα και την από δω και πέρα πορεία του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές δίνει δυνατότητες και αφήνει περιθώρια για μια ριζοσπαστική προοπτική. Ωστόσο, πρέπει να ξεπεραστούν τόσο οι παθογένειες του κόμματος, όσο και να αποσαφηνιστεί η πολιτική εκείνη που θα κάνει δυνατή τη συγκρότηση μιας κοινωνικής πλειοψηφίας για την έξοδο από το σημερινό τέλμα.
Οι τελευταίες εξελίξεις στο εσωκομματικό πεδίο δείχνουν ότι τα προβλήματα στο επίπεδο της κορυφής λειτουργούν παραλυτικά για αυτή τη διέξοδο. Μπορεί το «κλίμα» στην τελευταία Κεντρική Επιτροπή να μην ήταν ιδιαίτερα οξυμένο, αλλά τα προβλήματα σοβούν και από διάφορες πλευρές φαίνεται να επιδιώκονται ορισμένοι συμβιβασμοί για το ρόλο που θα έχουν στη νομή των κομματικών αρμοδιοτήτων και τους μηχανισμούς του κόμματος, ενώ δεν φαίνεται να λειτουργεί ένα ενιαίο κέντρο προώθησης της πολιτικής του κόμματος.
Στο πολιτικό επίπεδο, άσχετα από το αν συνειδητοποιείται από όλες τις πλευρές, η κεντροαριστερή ανασύνθεση παραμένει κομβική και η αντιμετώπισή της αναδεικνύεται σε κρίσιμη πλευρά της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλ. Τσίπρας παρουσιάζει την πολιτική ανοιγμάτων σε μια σειρά χώρους σαν κίνηση που δυσκολεύει την πραγματοποίησή της κάτω από την ηγεμονία των μνημονιακών δυνάμεων, ενώ από άλλες πλευρές προκρίνεται η επιμονή είτε στην γραμμή της «συμπαράταξης της Αριστεράς», είτε σε ένα «καθαρό», αριστερό ΣΥΡΙΖΑ σαν ανάχωμα σε κάθε σκέψη συμβιβασμού.
Η απάντηση, όμως, στις προσπάθειες αναστήλωσης του πολιτικού συστήματος, γιατί εκεί αποσκοπεί στην ουσία της η ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς, φαίνεται να αποτελεί πιο δύσκολη άσκηση, αφού ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκεται να εμπλακεί σε αυτή τη διαδικασία και να οδηγηθεί επί της ουσίας στην πολιτική ενός ιδιότυπου αντιδεξιού μετώπου τοποθετούμενος κάπου αριστερά από το κέντρο του υπαρκτού πολιτικού συστήματος. Την ίδια στιγμή, όμως, μεγάλα τμήματα της κοινωνίας δεν εκφράζονται καθόλου μέσα από το φάσμα ενός συστήματος που μόνο η ανατροπή του μπορεί να ανοίξει δρόμους χειραφέτησης. Από αυτή την άποψη, η ίδια η λαϊκή συμμετοχή δεν μπορεί να υποκατασταθεί από λιγότερο ή περισσότερο αναγκαίες τακτικές και η ενίσχυσή της απαιτεί δείγματα μιας νέας πολιτικής, νέων αξιών και ενός διαφορετικού προτύπου σε όλα τα επίπεδα.
Τ.Τ.
