Δεν ξέρω αν τα έδωσαν ή αν όντως τα πρότειναν τα εκατομμύρια οι διάφοροι Σούκουροι για να βρεθούν οι 180 για την εκλογή του Προέδρου. Δεν ξέρω αν κάποιοι τα έχουν ήδη πάρει και ποιοι είναι πίσω από αυτούς που φαινομενικά τα δίνουν, ή έστω τα υπόσχονται. Δεν είμαι εισαγγελέας και ούτε έρευνα (δημοσιογραφική έστω) θα κάνω εγώ για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Μα εκείνο που ξέρω σίγουρα είναι πως ήδη, και μόνο από τη συζήτηση, αυτό που εσείς ονομάζετε Κοινοβουλευτική Δημοκρατία έχει πληγεί ανεπανόρθωτα.
Ασφαλώς δεν είμαι εναντίον της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, κυρίως επειδή δεν έχω καλύτερο σύστημα να προτείνω. Ακόμα όμως και αν πιστεύεις σε κάτι, ακόμα και αν δεν έχεις να προτείνεις κάτι καλύτερο, δεν πρέπει να σε εμποδίζει η πίστη σου να δεις ότι έχει σαπίσει για τα καλά.
Κι αν τώρα σοκάρεστε από τη φήμη έστω ότι η ψήφος του βουλευτή έχει μπει στο ζύγι, από τη διαπίστωση ότι έχει κι αυτή μια τιμή (όπως όλα τα πράγματα στον κόσμο εξάλλου, λένε οι ρεαλιστές φίλοι μου) θα σας θυμίσω απλώς εκατοντάδες άλλες ψήφους που επί χρόνια πουλιούνται και αγοράζονται στη Βουλή.
Άλλοτε ο πελάτης ήταν η Siemens, άλλοτε οι προμηθευτές εξοπλισμών, άλλοτε οι εφοπλιστές. Αφού τα πάντα πουλιούνται και αγοράζονται και η ψήφος προϊόν είναι και ισχύουν και γι’ αυτήν οι νόμοι της προσφοράς και της ζήτησης.
Τουλάχιστον για να μη σοκάρεστε, τώρα που άρχισαν να πέφτουν στο τραπέζι και οι τιμές. Τουλάχιστον για να μπορείτε να μυρίσετε τη σαπίλα που πια δεν κρύβεται ακόμα και αν δεν αποδειχτεί τίποτα από αυτά που ακούγονται τις τελευταίες ημέρες…
