Μεγαλοβδομάδα και πολλοί άνθρωποι, πιστοί και όχι, αναζητούν την κατάνυξη.
Δύσκολο εγχείρημα, πιο δύσκολο από κάθε άλλη φορά στο πρόσφατο παρελθόν – τι πρόσφατο; Επί δεκαετίες.
Κάποιοι καταφέρνουν να εισέλθουν στο τοπίο της κατάνυξης, μάλλον όμως κατά μόνας, καθότι η κατάνυξη δεν αποτελεί, ή μάλλον αποτελεί όλο και λιγότερο, μια υπόθεση της κοινότητας, των κοινοτήτων.
………………
Έχουν βασανισθεί πολλοί άνθρωποι τα πολλά τελευταία χρόνια και τα βάσανα του Θεανθρώπου παρηγορούν ίσως τους πιο φιλοσοφημένους, αλλά από την άλλη προσφέρουν όλο και λιγότερη ελπίδα.
…………..
Επιπλέον σε αυτό προστίθεται και η εξέλιξη του homo sapiens, ο οποίος στη χώρα μας, όπως και στις περισσότερες χώρες, μετεξελίσσεται (ή μεταλάσσεται) σε homo apoliticus και homo apolitistus (αν μου επιτρέπονται οι νεολογισμοί).
Μεγάλη Πέμπτη και Μεγάλη Παρασκευή ακούς στα τραγούδια και διαβάζεις στα κείμενά τους τον Μάνο Ελευθερίου και τον Νίκο Γκάτσο
και λες ότι αφηγούνται την Ιστορία της Ελλάδας – «ο γιος της Άννας της Κομνηνής» στις «μαύρες λαγκαδιές του παραδείσου», δέκα ραψωδίες, μια Ιλιάδα και μια Οδύσσεια.
Και λες
πώς γίνεται ένας λαός με τον Καββάφη στο δισάκι του, Ρωμανό τον Μελωδό και Ρίτσο, Μεγαλέξαντρο και Θουκυδίδη,
πώς γίνεται με Πλάτωνα, Καραϊσκάκη, Μπουμπουλίνα και Παπαδιαμάντη να ’χει καταντήσει του πρωινάδικου και των ριάλιτι σόου, του δικομματικού μονοκομματισμού, της υποτέλειας και της απαιδευσίας.
……………..
Είναι αλήθεια ότι οι λαοί δεν είναι πάντα σε εγρήγορση, ότι τα πολιτικά συστήματα δεν είναι πάντα στο ύψος των αναγκαιοτήτων, αλλά
αυτό που συμβαίνει τώρα στη χώρα μας θέτει ερωτήματα ιστορικής ύπαρξης.
***
Τέλος πάντων, μη σας μαυρίζω την ψυχή χρονιάρες μέρες, στα μαθηματικά υπάρχουν και οι μεταβλητές, στη ζωή υπάρχει και η Τύχη η θεά ή ο Από Μηχανής Θεός, ποτέ δεν ξέρεις αν αυτή η Μεγάλη Παρασκευή Διαρκείας που ζούμε θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια Ανάσταση.
Μεταφυσικό! Δεν κινείται έτσι η Ιστορία. Σύμφωνοι, αλλά όταν η μεταφυσική παρηγορεί ή προτείνει, συν Αθηνά και χείρα κίνει – κινούνται δηλαδή οι άνθρωποι
που δεν βολεύονται μέσα στην επικρατούσα μπίχλα, που δεν την αντέχουν.
***
Χρόνια πολλά λοιπόν σε όλους μας με τις μοσχοβολιές του Αθανασίου Διάκου και του Ελύτη κι αυτήν την άνοιξη
με τα φυλαχτά του λαού μας στην καρδιά και το μυαλό μας, πολύτιμα σε χαλεπούς καιρούς για τη χώρα με τις αμμουδιές, και τα ξωκλήσια, τη γλώσσα που τραγουδάει και τους αγίους που δακρύζουν…
Στάθης Σ.
22•IV•2022
