Οι προκλητικές και επιθετικές δηλώσεις και πρακτικές του Ταγίπ Ερντογάν, συνεχίζονται με αυξανόμενη ένταση. Μάλιστα η βεντάλια ανοίγει όλο και περισσότερο καθώς προχωρούν οι εξελίξεις στα Νοτιοανατολικά της σύνορα της Τουρκίας.
Οι θρασύτατες και ιδιαίτερα χοντροκομμένες δηλώσεις του Ερντογάν ενάντια στην Ελλάδα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα, γίνονται όχι από αστοχία ή εκνευρισμό, αλλά αποσκοπούν στην προετοιμασία της τουρκικής κοινής γνώμης και των ψηφοφόρων του για το ενδεχόμενο επέκτασης των πολεμικών επιχειρήσεων και προς το Αιγαίο, την Ελλάδα.
Όταν ο Τούρκος Πρόεδρος επισκεπτόταν την Θράκη και «χαιρετούσε τα αδέλφια του» κάνοντας αυτοκριτική για τη μητέρα-πατρίδα Τουρκία που δεν τα έχει στηρίξει όσο έπρεπε, ενώ ταυτόχρονα έθετε ανοιχτά το ζήτημα της αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης, πολλοί –κυρίως από την κυβέρνηση– αρκούνταν στο επιχείρημα των δηλώσεων προς εσωτερική κατανάλωση, αρνούμενοι να απαντήσουν επί της ουσίας.
Η όξυνση δεν άργησε να έρθει και λίγους μήνες μετά ο Ερντογάν απειλεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο, λέγοντας «όσοι θέλουν να φρεσκάρουν τη μνήμη τους ας πάνε να κοιτάξουν την πρόσφατη ιστορία τους. Όσοι εκστομίζουν μεγαλύτερες κουβέντες από το μπόι τους, πρώτα να διαβάσουν βιβλία ιστορίας. Ας μάθουν πολύ καλά πως γλίτωσαν από το να γίνουν παστά ψάρια στο Σαγγάριο, και πως έφυγαν από εδώ πέφτοντας στη θάλασσα». Ας μην ξεχνάμε πως η συγκεκριμένη δήλωση ήρθε μόλις λίγες μέρες μετά τον εμβολισμό του ελληνικού σκάφους του Λιμενικού στα Ίμια, την αιχμαλώτιση των δυο Ελλήνων αξιωματικών στον Έβρο και τα γεγονότα στην Κύπρο με τις εταιρείες εξόρυξης υδρογονανθράκων.
Οι επιθετικές πρακτικές της Τουρκίας, όμως δε σταματούν, απέναντι στην Ελλάδα την οποία θεωρεί μικρό και ακίνδυνο αντίπαλο. Δεν μπορεί να αγνοηθεί η τοποθέτηση του Γ. Μπουλούτ, βασικού συνεργάτη του Ερντογάν, που απείλησε την Αθήνα πως σε περίπτωση που κάποιος Έλληνας πατήσει το πόδι του στα Ίμια θα νοιώσει την οργή της Τουρκίας, η οποία θα είναι μεγαλύτερη από αυτήν στο Αφρίν. Οι δηλώσεις για τα «σύνορα της καρδιάς» που φτάνουν μέχρι τη Μουσούλη, το Κιρκούκ, το Χουμούς, και τα Σκόπια συνοδεύονται πλέον από τα «πνευματικά σύνορα» που περιλαμβάνουν το Σεράγιεβο, την Ξάνθη, την Κομοτηνή, το Κάρτζαλι και το Μόσταρ.
Οι προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν και των υπόλοιπων στελεχών της τουρκικής κυβέρνησης, καθώς και τα συνεχή επεισόδια που προκαλούν, δεν είναι ανακόλουθες ούτε αποσπασματικές. Εντάσσονται στα πλαίσια της στρατηγικής ενός επεκτατικού νεο-οθωμανισμού που προωθεί ο Τούρκος πρόεδρος.
Απέναντι στις μεθοδευμένες κινήσεις και προκλήσεις της Τουρκίας η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποιεί κατευναστικά –αν όχι αποπροσανατολιστικά– επιχειρήματα.
Κάνουν λόγο για σπασμωδικές κινήσεις οι οποίες θεωρούνται απότοκο της εσωτερικής πίεσης που δέχεται ο Τούρκος πρόεδρος από την αντιπολίτευσή του, για διεθνή απομόνωση της Τουρκίας από τους συμμάχους, ακόμη και για «ψυχοπαθολογία» του Ερντογάν. Βέβαια, η εσωτερική αντιπολίτευση έχει χτυπηθεί πολύ, κυρίως μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος και οι «σύμμαχοί» μας έχουν απομονώσει τόσο την Τουρκία που κρατούν σε κάθε περίπτωση ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε Αθήνα και Άγκυρα.
Όλες οι προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν και των υπόλοιπων στελεχών της τουρκικής κυβέρνησης, καθώς και τα συνεχή επεισόδια που προκαλούν, δεν είναι ανακόλουθες ούτε αποσπασματικές. Εντάσσονται στα πλαίσια της στρατηγικής ενός επεκτατικού νεο-οθωμανισμού που προωθεί ο Τούρκος πρόεδρος. Αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να έχει απώλειες στα ανατολικά του και με την όξυνση της επιθετικότητας προς δυσμάς στέλνει μήνυμα στο εσωτερικό του. Το μήνυμα αυτό όμως δεν αποτελεί εργαλείο για τον έλεγχο της πίεσης που δέχεται από την αντιπολίτευση. Είναι μήνυμα προετοιμασίας για νέα, εντονότερα και πιο επικίνδυνα επεισόδια.
Απέναντι, στην όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας, και τις αιματηρές καταστάσεις που μπορούν να προκύψουν από αυτήν, η ελληνική πλευρά επιλέγει την ύπνωση και τη μη-προετοιμασία της ελληνικής κοινωνίας, ποντάροντας για άλλη μια φορά τα ρέστα της στους συμμάχους, σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, των οποίων τα δείγματα γραφής δείχνουν ότι κάθε άλλο σίγουρη είναι η στήριξή τους.
