Ζαλισμένος το βράδυ των ευρωεκλογών, ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι αμέσως μετά τον δεύτερο γύρο θα πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ζητήσει εκλογές. Αυτό θα σήμαινε εκλογές στις 30 Ιουνίου. Αργότερα, φαίνεται ότι του υπενθύμισαν πως έχει ακόμα μερικές εκκρεμότητες, και έτσι έβαλε τις εκλογές 7 Ιουλίου, αλλά καθυστέρησε και όσο μπορούσε τη διάλυση της Βουλής, αφού θα πάει τελικά μεθαύριο στον ΠτΔ, προλαβαίνοντας οριακά να στήσει κάλπες την πρώτη βδομάδα του Ιούλη.
Οι κινήσεις που γίνονται τις τελευταίες μέρες είναι ενδεικτικές των προθέσεών του. Η συμπεριφορά των κυβερνητικών δείχνει πλέον καθαρά ότι ξέρουν πως αποχωρούν από το Μαξίμου και προσπαθούν να πάρουν μαζί τους ό,τι μπορούν.
Η κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου, που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει, είναι ανέξοδη, αφού σύντομα θα βρίσκονται στην αντιπολίτευση και, εκτός των άλλων, δείχνει πως δεν διδάχτηκαν τίποτα από την πρόσφατη ήττα που έδειξε ότι τα επιδόματα της τελευταίας στιγμής κάθε άλλο παρά «γύρισαν την παρτίδα». Χρησιμοποιείται μάλιστα για να φιλοτεχνηθεί μια εικονική «κόντρα» με την Κομισιόν που είναι ποιότητας ανάλογης με τις περιστάσεις.
Οι τελευταίες ενέργειες της κυβέρνησης Τσίπρα απέναντι στην επερχόμενη Δεξιά είναι να κατοχυρώσει ορισμένες «θέσεις μάχης» για τα στελέχη της και τους συγγενείς τους εν όψει του «πολέμου» με τον νεοφιλελευθερισμό που έρχεται. Δεν πείθουν κανέναν πια
Από κοντά, οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και κάποια δωράκια (όπως αυτό για το πρόστιμο της ΣΕΚΑΠ). Στο μεταξύ, πριν λίγες μέρες παραιτήθηκε ο αντιστράτηγος Νίκος Ζαχαριάδης, αρμόδιος για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) με την Τουρκία, θεωρώντας ότι δεν μπορούν να συνεχίζονται προεκλογικά οι επαφές με την Άγκυρα. Η επιμονή για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων δείχνει ότι κάποια «δουλειά» πρέπει να βγει και σε αυτό το επίπεδο, υπό το άγρυπνο μάτι του κου Πάιατ βεβαίως.
Κορυφαίο όλων των επεισοδίων, φυσικά, το εξευτελιστικό όργιο με τις μετατάξεις στη Βουλή. Γιατί δείχνει το σημείο στο οποίο έχει φτάσει η απόσταση αυτού του πολιτικού προσωπικού από την κοινωνία. Δεν δίστασαν τελευταία στιγμή να προβούν σε κινήσεις που αφήνουν άναυδο τον κόσμο για το θράσος τους.
Οι δε δηλώσεις, εξηγήσεις και συγνώμες είναι χειρότερες κι από τις πράξεις τους. Ο Ν. Βούτσης εξεγείρεται και δηλώνει «δεν αισθάνομαι ίχνος ενοχής και ευθύνης». Το ξέρουμε από καιρό! Η Τ. Χριστοδουλοπούλου, χρόνια στη Βουλή μαζί με τον σύζυγό της, παραδέχεται με αφοπλιστική άνεση τις ενέργειές τους για να μπει στο κοινοβούλιο και η κόρη τους. Στη συνέχεια, ζητά συγνώμη (προσέξτε) από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όπως έγραψε και κάποιος «αυτοί ακόμα και τις συγνώμες τις μοιράζουν μεταξύ τους»…
Αυτές ήταν λοιπόν οι τελευταίες ενέργειες της Αριστεράς απέναντι στην επερχόμενη δεξιά παλινόρθωση… Να κατοχυρώσει ορισμένες «θέσεις μάχης» για τα στελέχη της και τους συγγενείς τους εν όψει του «πολέμου» με τον νεοφιλελευθερισμό που έρχεται. Δεν πείθουν κανέναν πια.
Γ.Π.
