Εις ό,τι αφορά τα μη-κερδοσκοπικά (δηλαδή κερδοσκοπικά) πανεπιστήμια (με το «π» μικρό), μία από τις βασικές αιτιάσεις των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, και δικαίως, ήταν η παραβίαση του Άρθρου 16 του Συντάγματος.
Οι ίδιες δυνάμεις όμως, εις ό,τι αφορά το έγκλημα των Τεμπών, ζήτησαν να «παρακαμφθεί» (!) το Άρθρο 86 του Συντάγματος (περί ευθύνης Υπουργών), ώστε τυχόν ποινικές ευθύνες ορισμένων Υπουργών να διερευνηθούν.
Πότε τηρούμε το Σύνταγμα, ω παίδες; Όταν κερδάμε; Ή όταν χάνουμε;
…………………………………………………………………………………….
Ο Νόμος περί ευθύνης Υπουργών συντάχθηκε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο του ΠΑΣΟΚ, δεν καταργήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ και συνεχίζει να χρησιμοποιείται από τη Ν.Δ.
Οι τρεις καμπαλέρος με τα ωραία σομπρέρος!
***
Όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέτει θέμα κράτους Δικαίου, παρεμβαίνει στα εσωτερικά μας – λένε οι μεν. Όταν η Ευρωπαία εισαγγελεύς κυρία Λάουρα Κοβέσι αιτιάται τον Νόμο περί ευθύνης Υπουργών ως εμπόδιο για τη διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών, θέλει να επέμβει στα εσωτερικά μας – λένε οι δε.
Όμως, και οι μεν και οι δε έκαναν το Σύνταγμα πατσαβούρα κι έθεσαν τη χώρα υπό το απεχθές και εν τω άμα ειδεχθές καθεστώς των Μνημονίων.
Αυτήν τη σχέση του κυρίαρχου πολιτικού Συστήματος με το Σύνταγμα βλέπει ο λαός, και ανεβάζει στους καφενέδες της επικράτειας την παράσταση «Άντε στον Διάολο εσύ και ο γρύλος σου».
***
Οι Έλληνες έχουν χύσει πολλές φορές το αίμα τους για να αποκτήσουν αυτεξούσιο και για να έχουν αυτεξούσιο, δηλαδή Σύνταγμα! Το Σύνταγμα της Τροιζήνας ήταν το πιο προοδευτικό Σύνταγμα της Ευρώπης στην εποχή του. Μόλις 13 χρόνια μετά την ίδρυση του νέου (και νεαρού) ελληνικού κράτους, οι Έλληνες επαναστάτησαν (1843) για να αποκτήσουν Σύνταγμα (το οποίον η άρχουσα τάξη τότε και έκτοτε το έκανε Πλατεία Συντάγματος).
………………………………………………………………………………………….
Το τρέχον (και το προηγούμενο) Σύνταγμα επαφίονταν για την τήρησή τους στο φιλότιμο των Ελλήνων, χωρίς όμως καμιά πρόβλεψη για το αφιλότιμο, ήγουν το άτιμο των ελίτ που, όταν δεν το καταργούν (όπως επί Χούντας), το αναστέλλουν (όπως επί Κατοχής) ή το παραβιάζουν (όπως με τα Ιουλιανά –για να μην πάμε πιο πίσω– ή όπως με τα Μνημόνια, για να έρθουμε πάλι στο σήμερα).
Το ακροτελεύτιο Άρθρο του Ελληνικού Συντάγματος θα έπρεπε να προβλέπει ότι η τήρησή του επαφίεται στον «Καθιστό Βούβαλο», δηλαδή στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, ήτις διαθέτει το λύειν και το δεσμείν, το μπουζουριάζειν και διαλύειν στη χώρα του Οδυσσέα, του Οδυσσέα Ανδρούτσου, του Γοργοπόταμου και του 114!
Σήμερα στην επικράτεια (;) του Ελληνικού Συντάγματος, το ερώτημα είναι αν ο Κασσελάκης εξακολουθεί να έχει το χρίσμα της Πρεσβείας, αν η Moody’s αναβαθμίζει τον Μήτσο (και έτσι ο Μήτσος τη βγάζει ως τις 20 του μηνός) ή αν τον υποβαθμίζει (και έτσι ο Μήτσος ξεμένει στις 15 του μηνός).
Σήμερα το φάντασμα του Συντάγματος σου λέει να ’χεις στην άκρη 1.500 ευρώ για να κάνεις εγχείρηση – και να ’σαι ευχαριστημένος! Διότι αύριο για να κάνεις αυτήν την εγχείρηση θα πρέπει να πουλήσεις το σπίτι σου, αν στο μεταξύ δεν στο έχει φάει η Τράπεζα.
Σήμερα, μέσα στην επικράτεια του Ελληνικού Συντάγματος κυκλοφορεί ο Ερντογάν-Αγάς, που τη μια φορά ορέγεται τη Μαριγούλα και την άλλη θέλει να πνίξει τον Θανασάκη στα βρώμικα νερά της «Γαλάζιας Πατρίδας»!
Διακόσια τρία έτη μετά την Επανάσταση του 1821 και εκατόν ενενήντα τρία έτη μετά την ίδρυση του νέου Ελληνικού κράτους, οι Έλληνες έκαναν τεράστια άλματα με ιδρώτα και αίμα, με νίκες και καταστροφές, για να γίνουν αυτό που είναι σήμερα. Με το αυτεξούσιό τους ένα διαρκές τραύμα, και την αυτογνωσία τους υπό καθεστώς καταδίωξης, οι Έλληνες κατόρθωσαν δύσκολους άθλους.
Όμως έχουν βρεθεί καταδικασμένοι να ζουν τα τελευταία χρόνια σε έναν κυκεώνα σοφιστειών, εξαπατήσεων και καταλήστευσης, μέσα σε ένα σύστημα ομογενοποιημένης σκέψης των κυρίαρχων κομμάτων, με όλη την ελληνική επικράτεια να βρωμάει προπαγάνδα
σήψη, αποσάθρωση, απελπισία. Έκπτωση!
Για παράδειγμα το νόημα του εορτασμού της Εθνικής Επετείου θα επικεντρωθεί φέτος στην παρέλαση του Κασσελάκη στη Θήβα…! Εξ όνυχος τον λέοντα, έλεγε το προγονικό για να δηλώσει ότι η σημειολογία είναι μαρτυριάρα και τ’ αληθή λέγει. Καθ’ ότι
τα καραγκιοζιλίκια, καραγκιοζιλίκια λέγονται, δεν έχουν άλλο όνομα…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
21•III•2024
