Ο Μάικ Μέρινγκ, εκ των ηγετών του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Μέρκελ (CDU), ζήτησε χθες από τους Σοσιαλδημοκράτες του Σουλτς (SPD) να επισπεύσουν τη λήψη απόφασης για το αν θα συμμετάσχουν ή όχι σε νέο «Μεγάλο Συνασπισμό». Παραδέχτηκε όμως ότι το πιθανότερο, εάν βέβαια υπάρξει μια καταρχήν θετική απάντηση από πλευράς του SPD, είναι οι επίσημες διαπραγματεύσεις να ξεκινήσουν μετά την Πρωτοχρονιά. Και, υπό την προϋπόθεση ότι θα ευοδωθούν, προέβλεψε ότι η νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα αναλάβει τα καθήκοντά της τον… Μάρτιο του 2018 – δηλαδή μισό χρόνο μετά τη διεξαγωγή των εκλογών! Μπορεί να φανταστεί κανείς τα οργίλα και απαξιωτικά πρωτοσέλιδα των γερμανικών ΜΜΕ εάν αυτό συνέβαινε σε κάποια «τριτοκοσμική» χώρα του ευρωπαϊκού Νότου… Πέρα όμως από την εύλογη χαιρεκακία που νιώθουν όσοι δεν διάκεινται φιλικά στο κράτος που θέλει να συνεχίσει τη σιδηρά ηγεμονία του επί της ευρωπαϊκής ηπείρου, παραμένει το πρωτοφανές για τα γερμανικά δεδομένα γεγονός της τεράστιας πολιτικής κρίσης και αστάθειας.
Η κρίση αυτή αντανακλά βαθιές διαφωνίες εντός πλέον του γερμανικού κατεστημένου για το ποια στρατηγική πρέπει να υιοθετήσει ώστε να διασφαλίσει τη διαιώνιση της ηγεμονίας του σε μια Ε.Ε. που σπαράσσεται από αντιτιθέμενα συμφέροντα και πολλαπλασιαζόμενες κεντρόφυγες δυνάμεις. Τα επεισόδια των δύο τελευταίων ημερών τονίζουν την αστάθεια. Η προχθεσινή νυχτερινή συνάντηση της τυπικά υπηρεσιακής καγκελαρίου Μέρκελ και του συμμάχου της Ζέεχοφερ (προέδρου των Βαυαρών «Χριστιανοκοινωνιστών» του CSU) με τον επικεφαλής του SPD Σουλτς, παρά τα χαμόγελα, δεν κατέληξε σε τίποτα συγκεκριμένο. Το μοναδικό στο οποίο δεσμεύτηκε ο πανταχόθεν πιεζόμενος Σουλτς ήταν να… πάρει το χρόνο του, μεταθέτοντας τη λήψη μιας καταρχήν απόφασης στο Συνέδριο που πραγματοποιεί την επόμενη εβδομάδα το SPD. Ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει, ιδίως αφού ο ίδιος είχε απορρίψει κατηγορηματικά, την επομένη των καταστροφικών για το SPD εκλογών, τυχόν ανανέωση του Μεγάλου Συνασπισμού.
Η κρίση αντανακλά βαθιές διαφωνίες στο πώς θα διασφαλιστεί η διαιώνιση της γερμανικής ηγεμονίας σε μια Ε.Ε. που σπαράσσεται από αντιτιθέμενα συμφέροντα και πολλαπλασιαζόμενες κεντρόφυγες δυνάμεις
Μαλλιά-κουβάρια το SPD
Για τον ίδιο λόγο, οι μεταμεσονύκτιες διαρροές των Χριστιανοδημοκρατών ότι «το κλίμα της συνάντησης ήταν θετικό» προκάλεσαν την οργισμένη αντίδραση ενός Σουλτς εκτεθειμένου στα μάτια της κομματικής του βάσης: «Δεν υπάρχει καμία συμφωνία. Όλα τα ενδεχόμενα είναι ακόμη ανοιχτά. Όσον αφορά δε αυτούς που διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι έτσι καταστρέφουν την όποια εμπιστοσύνη υπάρχει», είπε στα γερμανικά ΜΜΕ χθες το πρωί, ενώ διαμαρτυρήθηκε και στην ίδια την Μέρκελ. Που έσπευσε να του δώσει δίκιο… Άλλωστε και των δύο οι καρέκλες πλέον κινδυνεύουν, με πρώτη αυτήν του Σουλτς, καθώς στο εσωτερικό του SPD επικρατεί κυριολεκτικά αλαλούμ.
Πολλά στελέχη και σύμπασα η νεολαία απορρίπτουν μια αυτοκτονική επιστροφή στη συγκυβέρνηση, ενώ ακόμη και θεωρούμενοι μετριοπαθείς σοσιαλδημοκράτες, όπως ο ΥΠΕΞ Γκάμπριελ, αντιδρούν οργισμένα στις πιέσεις: «Οι Χριστιανοδημοκράτες, οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι σπατάλησαν μήνες και τελικά δεν κατέληξαν πουθενά. Ας πάψουν λοιπόν οι παραινέσεις να αποφασίσουμε εμείς γρήγορα». Ακόμη κι αν οι Σοσιαλδημοκράτες τελικά ενδώσουν, θα προσπαθήσουν σκληρά να μειώσουν το αναπόφευκτο κόστος απαιτώντας μεγάλες παραχωρήσεις από την Μέρκελ. Μια πρόγευση έδωσε ο Σουλτς σε συνέντευξή του στο περιοδικό Σπίγκελ, όπου είπε ότι το ελάχιστο θα είναι μια βαθιά μεταρρύθμιση της Ευρώπης στη «γραμμή» Μακρόν: υιοθέτηση κοινής ευρωπαϊκής φορολογικής πολιτικής, Ευρωπαίος υπουργός Οικονομικών, και ενιαία πρότυπα κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής για όλα τα κράτη μέλη. Η… μεσογειακού τύπου αστάθεια έχει μέλλον στο Ράιχ.
