Ανθολόγος: Λουκάς Αξελός

 

MΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

(1925-2005)

 

Φοβάμαι

 

Φοβάμαι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια έκαναν πως δεν

είχαν πάρει χαμπάρι

και μία ωραία πρωία μεσούντος κάποιου Ιουλίου

βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας «δώστε τη

χούντα στο λαό».

Φοβάμαι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη τη φωλιά

πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.

Φοβάμαι τους ανθρώπους που σου κλείναν την πόρτα

μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια και τώρα

τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο να καταθέτουν γαρίφαλα και να

δακρύζουν.

Φοβάμαι τους ανθρώπους που γέμιζαν τις ταβέρνες

και τα σπάζαν στα μπουζούκια κάθε βράδυ και τώρα το ξανα-

σπάζουν

όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη και έχουν και

«απόψεις».

Φοβάμαι τους ανθρώπους που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε

συναντούσαν

και τώρα σε λοιδορούν γιατί, λέει, δεν βαδίζεις ίσιο δρόμο.

Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ακόμη περισσότερο.

 

 

 

Κάθε πρωί

 

Κάθε πρωί

Καταργούμε τα όνειρα

Χτίζουμε με περίσκεψη τα λόγια

Τα ρούχα μας είναι μια φωλιά από σίδερο

Κάθε πρωί

Χαιρετάμε τους χθεσινούς φίλους

Οι νύχτες μεγαλώνουν σαν αρμόνικες

– Ήχοι, καημοί, πεθαμένα φιλιά.

(Ασήμαντες απαριθμήσεις

– Τίποτα, λέξεις μόνο για τους άλλους.

Μα πού τελειώνει η μοναξιά;)

 

 

 

Απολογία Νομοταγούς

 

Γράφω ποιήματα μέσα στα πλαίσια που ορίζουν οι υπεύθυνες

υπηρεσίες

Που δεν περιέχουν τη λέξη: Ελευθερία, τη λέξη: Δημοκρατία

Δεν φωνασκούν: Κάτω οι τύραννοι ή: Θάνατος στους προδότες

Που παρακάμπτουν επιμελώς τα λεγόμενα φλέγοντα γεγονότα

Γράφω ποιήματα άνετα και αναπαυτικά για όλες τις λογοκρισίες

Αποστρέφομαι τετριμμένες εκφράσεις όπως: σαπίλα ή καθάρματα

ή πουλημένοι

Εκλέγω σε πάσα περίπτωση την αρμοδιότερη λέξη

Αυτήν που λέμε «ποιητική»: στιλπνή, παρθενική, ιδεατώς ωραία.

 

Γράφω ποιήματα που δεν στρέφονται κατά της καθεστηκυίας τάξεως.

 

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!