του Ιάσονα Κωστόπουλου
Τις τελευταίες μέρες, έπειτα από τις ΗΠΑ και την Λατινική Αμερική, το δεύτερο κύμα του Covid-19, έχει αρχίσει να λαμβάνει σοβαρές διαστάσεις και στην Ευρώπη. Τα κρούσματα αυξήθηκαν κατακόρυφα σχεδόν στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών με τη Γαλλία να έχει τα πρωτεία με μέσο όρο περίπου 39.700 κρούσματα/ημέρα (κρ./ημ.) την τελευταία εβδομάδα. Ακολουθούν Ιταλία με 20.000 κρ./ημ. και Ισπανία με 18.700 ενώ στη δεκάδα είναι και η Πολωνία 13.800 κρ./ημ. και το Βέλγιο με 13.500 κρ./ημ. Με τα συστήματα υγείας να κινούνται σε ασφυκτικά πλαίσια, ένας νέος γύρος αυστηρότερων μέτρων τίθεται σε εφαρμογή. Σε όλες τις περιπτώσεις η συνισταμένη είναι κοινή, να ανακοπεί η επιθετικότητα της πανδημίας, τόσο όσο επιτρέπει η επιθυμία των ευρωπαικών κυβερνήσεων για να «λειτουργεί» η οικονομία.
Το δεύτερο κύμα της πανδημίας, θα έπρεπε −θεωρητικά τουλάχιστον− να μας είχε βρει συνολικά πιο έτοιμους, σε παγκόσμιο επίπεδο. Κάτι τέτοιο όμως δεν επιβεβαιώνεται, για την ακριβεία η μόνη διαφορετική προσέγγιση που υπήρξε, ήταν η εφαρμογή ιδιότυπων υγειονομικών καθεστώτων και πρωτοκόλλων, που στην πλειοψηφία τους φάνηκαν ανίκανα να αποτρέψουν ένα δεύτερο κύμα. Μάλιστα, αν σταθούμε στα νούμερα, θα δούμε ότι αυτή τη στιγμή τα πρωτεία παγκοσμίως σε μολύνσεις ανά 100.000 πληθυσμού κατέχουν σαφώς μικρότερες ευρωπαϊκές χώρες όπως η Τσεχία, το Βέλγιο και η Σλοβενία. Έτσι, είναι εμφανές ότι η «γραμμή» για τα μέτρα που κράτησαν οι χώρες της Ε.Ε. απέτυχε, όχι μόνο στις μεγάλες ευρωπαΪκές μητροπόλεις όπου για διάφορους λόγους υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση μα και διαφορετική σύνθεση των πληθυσμών, αλλά συνολικά.
Νέος γύρος λοκ-ντάουν
Με τα περιθώρια να έχουν στενέψει η Γαλλία μπαίνει σε νέο εθνικό λοκ-ντάουν για ένα μήνα, μαζί με την Τσεχία. Ενώ Γερμανία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Ολλανδία και Βέλγιο μπαίνουν σε καθεστώς μερικού lockdown για τον επόμενο μήνα. Τα μέτρα, ανάλογα τη χώρα, περιλαμβάνουν απαγόρευση κυκλοφορίας τις βραδινές ώρες, κλειστά μπαρ και εστιατόρια, απαγόρευση ή περιορισμό συναθροίσεων και τοπικά λοκ-ντάουν. Σε αντίστοιχους ρυθμούς κινείται και η Ελλάδα (όσο γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουν εξαγγελθεί τα μέτρα της Παρασκευής), καθώς αν και ο αριθμός κρουσμάτων ανά 100.000 είναι ακόμα σχετικά χαμηλός, αφενός ο ρυθμός αύξησης διαφαίνεται εκθετικός αφετέρου η κατάσταση του ΕΣΥ δεν επιτρέπει πολλούς ακόμα «πειραματισμούς».
Το πρόβλημα με τα μέτρα στην Ευρώπη, τόσο τα νέα όσο και τα παλιά, είναι ότι έχουν μια σημαντική διαφορά σε σχέση με την πρώτη φάση. Δεν στοχεύουν στην επίλυση του προβλήματος. Καθώς ακόμα και στις χώρες όπου έχει αναγγελθεί lockdown, γίνεται λόγος για διάρκεια ενός μήνα −που ακόμα και αν παραταθεί−, είναι φανερό πως ο σκοπός είναι απλά να ανακοπεί η επιθετικότητα της επιδημίας. Έτσι αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει είναι μια λεπτή «ισορροπία» ανάμεσα στα κέρδη και την «ομαλή» οικονομική λειτουργία από την μια μεριά και την κοινωνική υγεία και τη ζωή από την άλλη.
