της Μαρίας Λαντζανάκη*
Σε πρόσφατη ανάρτησή της η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Εύη Καρακώστα, μάς πληροφόρησε ότι όσα παιδιά γεννιούνται με καισαρική τομή έχουν την τάση να αναπτύσσουν βίαιη συμπεριφορά. Κάπως έτσι θέλησε να σχολιάσει το υψηλότατο ποσοστό καισαρικών τομών που διενεργούνται στη χώρα μας. Μια δήλωση απαράδεκτη και αστοιχείωτη. Και το χειρότερο είναι ότι δεν έχει βγει κανείς δημόσια (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) να την αναιρέσει.
Το πρόβλημα με τις καισαρικές τομές προφανώς και είναι τεράστιο στην Ελλάδα και μάλιστα για πολλούς λόγους. Τα ποσοστά των καισαρικών τομών απέχουν έτη φωτός από αυτά που δικαιολογούνται ιατρικά από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Οι αιτίες είναι φυσικά πολλές. Ένα σύστημα Υγείας στο οποίο κανένας δε λογοδοτεί για τις ιατρικές πράξεις που επιλέγει να κάνει, η έλλειψη κεντρικών πρωτοβουλιών για την ενημέρωση των γυναικών, η εφαρμογή των ιατρικών πρωτοκόλλων, το αδιάφορο σφύριγμα των ελληνικών ιατρικών εταιρειών για το θέμα, η ευκολία που συνοδεύει τη διενέργεια καισαρικής τομής για το γυναικολόγο αλλά και οι απόψεις που έχουν καλλιεργηθεί από τους γυναικολόγους ότι η καισαρική τομή είναι πιο ασφαλής. Σε αντίθεση, τα επιστημονικά δεδομένα αναφέρουν αυξημένα ποσοστά περιγεννητικής και μητρικής νοσηρότητας, αυξημένο κόστος για το σύστημα Υγείας κ.α. Και βέβαια χρειάζεται να υπάρξει κατάλληλη ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και παρότρυνση των επαγγελματιών υγείας και των γυναικών για φυσιολογικό τοκετό. Πάνω-κάτω όλα αυτά τα γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ και όχι μόνο.
Στην προκειμένη περίπτωση η «γκάφα» της Καρακώστα δίνει τροφή και για πιο γενικές σκέψεις. Το πρώτο και βασικό είναι ότι οι αιτίες που γεννούν τη βία σε μια κοινωνία είναι η φτώχεια, η δυστυχία, η ανέχεια, η έλλειψη προσδοκιών για το μέλλον. Όσοι βάζουν το χεράκι τους στην καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας (στη δική μας περίπτωση η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) λίγο δικαίωμα έχουν να μιλούν για αυτά. Είναι τουλάχιστον προκλητική η άνεση με την οποία εκφράζονται τέτοιες απόψεις με στοιχεία τελείως αντιεπιστημονικά και ανυπόστατα. Και μάλιστα σε μία εποχή όπου διάφορες «εναλλακτικές», π.χ. το αντιεμβολιαστικό κίνημα, ανθούν σε ένα κομμάτι της κοινωνίας. Πρόκειται για απόψεις επικίνδυνες που πρέπει να απομονώνονται. Κυρίως πρέπει ν’ αποτελέσουν αφορμή για μια ουσιαστική συζήτηση στους χώρους της Υγείας και όχι μόνο. Δε μας αφορούν οι δήθεν ανησυχίες των διάφορων αστοιχείωτων τύπου Καρακώστα και οι αναλύσεις της πλάκας. Μας αφορά το τι σύστημα Υγείας θέλουμε, σε ποια χώρα, με τι γιατρούς, με τι ασθενείς, πώς μπορούν να τροποποιηθούν παθογένειες ετών τις οποίες λίγο-πολύ τις αποδεχόμαστε σαν δεδομένες. Μια τέτοια κατάσταση προς ανατροπή είναι και οι καισαρικές τομές.
* Η Μαρία Λαντζανάκη είναι ειδικευόμενη μαιευτικής-γυναικολογίας
