Του Κώστα Γκιώνη
Ο πολιτικός πολτός, το «ούτε δεξιά ούτε αριστερά» και το «όλοι μαζί μπορούμε» καλλιεργεί έναν πολιτικό αχταρμά που δημιουργεί τον απολίτικο τύπο ανθρώπου. Έναν εύκολα διαχειρίσιμο τύπο, που μπορεί να ενθουσιάζεται και να φτάνει στα ουράνια η πατριωτική του συνείδηση όταν η Ελλάδα κερδίζει στο κλωτσοσκούφι, και την ίδια στιγμή, όταν ο λαοπρόβλητος ηγέτης του ξεπουλάει τα κυριαρχικά δικαιώματα, αφοπλίζοντας τα νησιά, μειώνοντας την ΑΟΖ, προαναγγέλλοντας την ήττα, να σφυράει αδιάφορα λες και δεν έγινε τίποτα.
Και τι να πουν άλλωστε οι πατριώτες της συμφοράς; Το 41% του φόρεσε το στέμμα και του έδωσε καμτσίκι στο χέρι, προτρέποντας τον αφέντη να τους κόψει λωρίδες, όποτε αυτός κρίνει, για το καλό τους πάντα… Η ανωριμότητα της κοινωνίας, σε συνδυασμό με την αλαζονεία των κυβερνώντων, προμηνύουν μια τετραετία η οποία θα μείνει ως μια από τις πιο μαύρες της ιστορίας αυτού του τόπου:
– Τα κοράκια γυρνοκοπάνε λαίμαργα πάνω από 700.000 σπίτια, έτοιμα να τα κατασπαράξουν. Δεν τους ενδιαφέρει να πάρουν λεφτά: τα σπίτια θέλουν. Αν και ιδιωτικές εταιρείες, χρησιμοποιούν την κρατική αστυνομία για να πετάξουν στο δρόμο τους ιδιοκτήτες τους.
– Η ακρίβεια καλπάζει. Οι εταιρείες ενέργειας και καυσίμων κάνουν πάρτι αισχροκέρδειας. Στο εξωτερικό γελάνε με την ηλιθιότητα των Ελλήνων και, στην καλύτερη των περιπτώσεων, μεγάλα μέσα αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν οι Έλληνες να ξαναψήφισαν αυτούς που στην κυριολεξία αδιαφορούν αν και πώς τα βγάζει πέρα ο λαός.
– Στα σούπερ-μάρκετ οι τιμές έχουν ξεφύγει τελείως. Τυριά και αλλαντικά έχουν ακριβύνει από 50% έως 80%! Το ίδιο ισχύει και για τα κρέατα, τα χαρτικά, τα απορρυπαντικά, και γενικά όλα τα είδη πρώτης ανάγκης. Στα φθηνά φάρμακα (ασπιρίνη, ντεπόν, ιμόντιουμ κ.ά.) οι αυξήσεις είναι μέχρι και 300%, αλλά και στα υπόλοιπα οι αυξήσεις είναι έως 100%.
– Για άλλο ένα καλοκαίρι, μαζί με τους καύσωνες φούντωσαν και οι φωτιές. Ολόκληρες βουνοκορφές καίγονται, στις θέσεις των καμένων δένδρων θα φυτρώσουν ανεμογεννήτριες. Οι ελάχιστοι πυροσβέστες που έχουν απομείνει έχουν μπερδέψει τη μάνικα με το φορείο.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, και η κοινωνία αναρωτιέται πού στο καλό είναι αυτό το περίφημο επιτελικό κράτος, ξαφνικά με περίφημα αντανακλαστικά βρίσκεται στο πολύπαθο ΑΠΘ και σβήνει από τους τοίχους το πορτρέτο του πολιτιστικού τρομοκράτη Θόδωρου Αγγελόπουλου. Επίσης αξημέρωτα με μεγάλες δυνάμεις ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, περικυκλώνεται το κτήμα Δρακόπουλου για χάρη του εργολάβου που έχει αναλάβει την «ανάπλαση» κόβοντας δέντρα!
Το μόνο που μπορεί να παράγει το κράτος είναι καταστολή. Δουλειά της κοινωνίας είναι να γίνει οδόφραγμα σ’ αυτήν την παρακμή. Ας βάλουμε φωτιά στα βολέματά μας, ας θάψουμε βαθιά στο χώμα τους φόβους μας. Το συλλογικό καλό είναι πάνω απ’ όλα, επειδή περιέχει το καλό όλων μας.
