Η υποψηφιότητα Κασσελάκη τάραξε, σύμφωνα με τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τα ήδη ανήσυχα νερά του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει συνεδρίου. Ούτε φελλός από σαμπάνια δεν προκάλεσε τόσο θόρυβο όσο η υποψηφιότητα του ομογενούς. Αλήθεια είναι ότι από καιρό, σχεδόν από τότε που άρχισαν οι μακρές διακοπές της οικογένειας Τσίπρα στις ΗΠΑ, βγήκαν φήμες ότι κυοφορείται «παρέμβαση της Ομογένειας» που θα «έδινε λύση» στην αδιέξοδη πολιτική ζωή της χώρας. Θόρυβος έγινε αλλά όσοι προετοίμαζαν την υποψηφιότητα Κασσελάκη δεν φαίνεται να έπιασαν τον Μινώταυρο από τα κέρατα. Ο κ. Κασσελάκης ξεκίνησε την εκστρατεία του από την Κρήτη, χωρίς την επανάσταση της Θερίσου. Έλειπε ο Βενιζέλος.
Σύμφωνα με τις αμερικάνικες συνήθειες, όπου συντηρείται ο μύθος της ισχυρής προσωπικότητας του προέδρου, ο κ. Κασσελάκης ξεκίνησε παρέχοντας πληροφορίες για τον ίδιο, τις εντελώς προσωπικές του προτιμήσεις, αφήνοντας για τη συνέχεια τις πολιτικές του θέσεις. Όσα τον αφορούν προσωπικά έμειναν στη συνέχεια στην άκρη από τον ίδιο και τους φίλους του. Ωστόσο είναι αξιοσημείωτο ότι στο ξεκίνημά του αναφέρθηκε «στην αναγκαία και απαιτούμενη αυταπάρνηση» ενός πολιτικού σε σχέση με τις Πρέσπες και τον πατριωτισμό αποδίδοντας φόρο τιμής στον κ. Τσίπρα, ότι θυσιάστηκε για τις πατριωτικές ιδέες του υπογράφοντας πατριωτικά τη συμφωνία των Πρεσπών. Κάνοντας σαφές ότι ο Τσίπρας άνοιξε τον δρόμο και ο Κασσελάκης παίρνει τη σκυτάλη. Οι μακρές διακοπές της οικογένειας Τσίπρα στις ΗΠΑ έπιασαν τόπο. Εδώ που τα λέμε και όλοι οι άλλοι τρέχουν στην ίδια σειρά, στην κεφαλή ή στην ουρά της.
Η προκοπή του κ. Κασσελάκη στις ΗΠΑ εντάσσεται στο γνωστό μοτίβο των επιτυχημένων Ελλήνων στην Αμερική. Η ομοφυλοφιλία είναι της μόδας, τον βάζει στη σειρά των Βορειοευρωπαίων πολιτικών που ήρθαν και απήλθαν χωρίς να αφήσουν ίχνη, όπως η μόδα. Αν η ελληνική κοινωνία του Νότου είναι έτοιμη να τον αποδεχθεί θεωρώ ότι είναι πρόωρη ως ερώτηση. Διότι προηγουμένως πρέπει να απαντηθεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα τον αναδείξει πρόεδρο.
Δεν χάνουν τίποτα να δοκιμάσουν και κάτι καινούργιο όταν μάλιστα το υλικό εδώ δείχνει ανήμπορο να αυτοανανεωθεί. Καλές οι δοκιμές. Η επιτυχία έωλη. Η τύχη μας φτου κακά
Το θηριοτροφείο ο ΣΥΡΙΖΑ
Τα ελληνικά ΜΜΕ, φρονίμως, καλοδέχτηκαν τον κ. Κασσελάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει πεδίο ποικίλων δυνάμεων και συμφερόντων, συνεργαζόμενων ή συγκρουόμενων, π.χ. όσοι έστειλαν τον κ. Μητσοτάκη θριαμβευτικά στο Κογκρέσο είναι οι ίδιοι δημοκρατικοί κύκλοι που ποντάρουν τώρα σε δύο αριθμούς πατρονάροντας τον κ. Κασσελάκη; Έχει βάση ότι οι Γερμανοί έχουν βρει αποκούμπι στη θελκτική κ. Αχτσιόγλου ή τη δυσφημούν ξένοι και ντόπιοι ανταγωνιστές; Ποιος κρατάει στην επιφάνεια τον κ. Παππά παρά τις σκιές που τον ακολουθούν; Ο κ. Πολάκης είναι απλώς «χρήσιμο σκαμνάκι»; Εκτός ΣΥΡΙΖΑ ποιος συντηρεί το σκιάχτρο «Κασιδιάρης» ενώ άπαντες με μανία σβήνουν κάθε ίχνος του Μιχαλολιάκου και για ποιο λόγο; κ.λπ.
Ο εφοπλιστής…
Ωστόσο, ας μη γελιόμαστε, η αγοραπωλησία κάποιων πλοίων που αναφέρει ο κ. Κασσελάκης χωρίς άλλες λεπτομέρειες στο βιογραφικό του δεν τον κάνουν εφοπλιστή όπως και οι σεξουαλικές του προτιμήσεις δεν τον κάνουν πρόεδρο. Αντιθέτως, ο πατριωτισμός και οι Πρέσπες είναι μια από τις βασικές αιτίες της καταστροφικής καθόδου του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Κασσελάκης και σύμπας ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν. Γιατί, θα είναι έκπληξη αν δεν τα καταφέρουν;
Βασική προϋπόθεση για κάθε υποψήφιο πρόεδρο κόμματος είναι η αίσθηση ότι αυτός μπορεί να οδηγήσει το κόμμα στη νίκη. Δηλαδή η εσωκομματική εκστρατεία είναι ο πρόλογος των εθνικών εκλογών. Κι άλλες φορές ήρθαν εξ Εσπερίας υποψήφιοι ηγέτες. Συνολικά δεν «φτούρησαν» επειδή στην «Εσπερία» (τότε ήταν η Ευρώπη, τώρα προστίθεται η Αμερική) έχασαν την επαφή, ξέμαθαν πώς είναι «στο Ελλάντα» τα πράγματα. Σύντομα οι ξένοι, ως πραγματικοί κυρίαρχοι, επιστρέφουν στις κλασικές επιλογές, διαλέγουν από το εγχώριο, δοκιμασμένο υπηρετικό προσωπικό για τις δουλειές τους. Βέβαια δεν χάνουν τίποτα να δοκιμάσουν και κάτι καινούργιο όταν μάλιστα το υλικό εδώ δείχνει ανήμπορο να αυτοανανεωθεί. Καλές οι δοκιμές. Η επιτυχία έωλη. Η τύχη μας φτου κακά.
