…Μιλώ τις νύχτες για να μ’ ακούν οι άγγελοι.
Έννοιες και ιδέες φορτώνουν στα φτερά τους και ταξιδεύουν
στα πέρατα του κόσμου.
Όλο μου το βιος οι λέξεις κι ένα πέλαγος υπομονή…
…Όλη μου η ζωή μια συνεχώς αναβαλλόμενη επανάσταση
κι ένας απλησίαστος έρωτας.
…Πληγή από μόνη της η ύπαρξη του ανθρώπου…
…Όταν δεν σε χωράει ο κόσμος πού πηγαίνεις;…
(Από την ποιητική συλλογή της Αναστασίας Βούλγαρη «Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης», εκδ. Εύμαρος, από την οποία αντλήσαμε και το «Άλμα στην Ελευθερία» του Δ. Γερολυμάτου που κόσμησε το πρωτοσέλιδο του Δρόμου, φ. 305)
Σχόλια
