Ο κ. Νίκος Φίλης, υψηλόβαθμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, παραπονέθηκε επειδή τα παιδιά των μεταναστών μένουν αγράμματα ενώ, είπε, τα θέλουμε μορφωμένα. Το παράπονο έχει νόημα μόνο αν ο κ. Φίλης επιθυμεί οι εν λόγω μετανάστες να γίνουν μόνιμοι κάτοικοι στην Ελλάδα. Αλλά γιατί δεν το λέει;
Στη Γαλλία, 18 Γάλλοι στρατηγοί εν ενεργεία μαζί με άλλους 20 συνταξιούχους συναδέλφους τους εκφράζουν, με κείμενο που υπόγραψαν, την ανησυχία τους προς τον Μακρόν για το ότι οι μετανάστες διαχωρίζονται από την κοινωνία των Γάλλων και δημιουργείται εκρηκτικό κλίμα στη χώρα. Οι υπογραφές συμπαράστασης στο κείμενο των στρατηγών έχουν ήδη ξεπεράσει τις δέκα χιλιάδες. Η Λε Πεν, προσεκτικά, υποστήριξε τους αξιωματικούς «εφ’ όσον είναι νόμιμοι». Ο Μακρόν με την αναμενόμενη, πρέπουσα επαγγελματική οργή, αλλά επίσης προσεκτικά, μίλησε για απειλή κατά της Δημοκρατίας και ότι θα τιμωρηθούν με αποστρατεία όσοι υπόγραψαν το κείμενο. Η προσοχή, ενόψει εκλογών για την Προεδρία, ήταν επιβαλλόμενη και για τον Μακρόν και για τη Λεπέν, επειδή το 58% των Γάλλων είναι, ως πρώτη αντίδραση, ευνοϊκοί στο κείμενο των στρατηγών, ενώ το 64% είναι εναντίον της αποστρατείας τους. Στην Ελλάδα οι ασυναρτησίες περνάνε ανώδυνα αλλά σε μια χώρα καλλιεργημένη, με επαναστατική παράδοση και ιστορικό σκληρών εξεγέρσεων, οι αερολογίες σε γελοιοποιούν.
Στις προσεχείς εκλογές η Αριστερά είναι στο περιθώριο, ο Μακρόν συσσωρεύει δυσαρέσκειες και η Λε Πεν θυμίζει μάλλον καθώς πρέπει κυρία μεσοαστικού γαλλικού σαλονιού παρά ακροδεξιό μπαμπούλα.
Τέλος οι παχιές αγελάδες
Η μετανάστευση μουσουλμάνων στη Γαλλία δεν είναι εξωτικό φρούτο πρόσφατης, βίαιης και πάντως βεβιασμένης εισαγωγής, όπως έγινε στην Ελλάδα. Είναι σταθερή καθεστωτική στρατηγική για την «αναβάθμιση» των πρώην «κατώτερων όντων» σε πολίτες της Μητρόπολης ώστε να συντηρηθεί η στενή σχέση με τις αποικίες και οι πρώην αποικιοκράτες να θεωρηθούν ευεργέτες. Η μετανάστευση ήταν διέξοδος από τη φτώχεια, πρόσβαση στη μόρφωση, προϋπόθεση ενός φθηνού αλλά καταρτισμένου προλεταριάτου για τις απαιτήσεις μιας βιομηχανικής κοινωνίας, ώστε να είναι ευχαριστημένος και ο κ. Φίλης. Πολλοί μετανάστες παλαιότερων γενεών βολεύτηκαν στη Γαλλία, αφομοιώθηκαν, ή σχεδόν.
Η κρίση του 2008 έβαλε τέλος στον «μήνα του μέλιτος», οι παχιές αγελάδες στην έτσι κι αλλιώς παραπαίουσα γαλλική οικονομία έγιναν ισχνές. Ο ισλαμισμός εκδηλώθηκε βίαια π.χ. με τις δολοφονίες δημοσιογράφων και σκιτσογράφων στο Σαρλί Εμπντό, την πολύνεκρη επίθεση στο Μπατακλάν και τους πρόσφατους «μεμονωμένους» αποκεφαλισμούς Γάλλων πολιτών. Αναμφισβήτητα βάρβαρη μέθοδος αφύπνισης αλλά επειδή η κρίση παρατείνεται εντείνεται ο φόβος ότι οι βίαιες μέθοδοι ήρθαν για να μείνουν. Προλετάριοι και αστοί στην Ευρώπη ελπίζουν ακόμα ότι το κράτος θα δώσει λύση στο μεταναστευτικό. Αν διαψευστούν;
Στους αλλόθρησκους μετανάστες προστίθενται μικροεπιχειρηματίες και εργαζόμενοι Γάλλοι, που εγκαταλείπουν το ακριβό Παρίσι για τα φθηνότερα προάστια όπου συναντούν μια «μη Γαλλία». Οι στρατηγοί επισημαίνουν την αυγή μιας νέας εποχής, δυστοπικής. Η αποστρατεία, ως τιμωρία, δεν είναι ούτε ασπιρίνη στον καρκίνο.
Το δηλητηριασμένο δώρο
Ο ΣΥΡΙΖΑ και υψηλόβαθμα στελέχη όπως ο κ. Φίλης, γνωρίζουν ότι το καθεστώς των δομών είναι προσωρινό. Κάποια στιγμή η «Ευρώπη», λέγε με Γερμανία, θα απορροφήσει όσους χρειάζεται και τους υπόλοιπους θα τους αφήσει στις επώνυμες αποθήκες, Ιταλία, Ελλάδα, Μάλτα κ.λπ., οπότε οι Ευρωπαίοι, για να τους είμαστε υποχρεωμένοι, μπορεί να πετάξουν μερικές δεκάρες επιχορήγηση. Δηλητηριασμένο δώρο.
Οι Γάλλοι στρατηγοί επισημαίνουν τις υπαρκτές κοινωνικές διαστάσεις της μετανάστευσης αλλά δεν είναι αυτό που τους καίει. Με την ανεργία ή τις αμοιβές των εργαζομένων, Γάλλων ή αλλοδαπών, ασχολούνται τα «κίτρινα γιλέκα». Η διαφορά είναι ότι το καθεστώς δεν φοβάται (ακόμα) τα χωρίς πολιτική ηγεσία «κίτρινα γιλέκα» ενώ μπορεί (πιστεύει) να φοβίσει τον κόσμο λέγοντας ότι οι στρατηγοί θα κάνουν πραξικόπημα. Η Λεπέν, για να φυλάει τα νώτα της, έστειλε το μήνυμα ότι οι στρατηγοί είναι ευπρόσδεκτοι, εφόσον κινούνται νόμιμα.
Η σύνδεση έθνους και κοινωνίας
Ο ευφυέστατος κ. Φίλης παριστάνει πως δεν ξέρει ότι η μόρφωση δεν σώζει απολύτως τίποτα άμα π.χ. δεν υπάρχει προσφορά εργασίας ούτε καν για τους ντόπιους. Ο κ. Φίλης δίνει απλώς κακή παράσταση περί την μόρφωση ενώ γνωρίζει το άριστο στην τελειότητά του, τρίπτυχο «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία». Η Παιδεία χωρίς τους δυο συνοδούς που την πλαισιώνουν γίνεται βρόχος εκμετάλλευσης, όχι απελευθέρωσης. Ο κ. Φίλης δεν έχει καλό παρελθόν καθώς παλαιοί σύντροφοί του τον κατηγορούν ότι αυτός διέλυσε τον «Ρήγα Φεραίο», τη μεγαλύτερη μεταδικτατορική οργάνωση νεολαίας με σύμβολο αυτό το σύνθημα. Το θέμα θα ήταν άνευ σημασίας αν ήταν προσωπικό. Αλλά δεν είναι.
Οι στρατηγοί επισημαίνουν με διαύγεια την απόλυτη σύνδεση του κοινωνικού με το εθνικό. Ο Μητσοτάκης αποφεύγει το θέμα, το πλαγιοκοπεί. Ο Ιγγλέσιας των Ποδέμος μετά την προχθεσινή εκλογική καταστροφή τους πάει σπίτι και ο Τσίπρας τον βλέπει ανήμπορος. Οι αναλυτές δεν συνδέουν τις Πρέσπες με την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να ξεφύγει από την αδιαφορία έως αποστροφή προς ένα κόμμα που προ ολίγου κυβερνούσε.
Με πρωταγωνιστές όπως ο κ. Φίλης, καυγάδες με μπροστάρη τον αγγλοτραφή κ. Τσακαλώτο, με τις πολυσυζητημένες συναλλαγές του κ. Παππά και τον κ. Τσίπρα ταλαίπωρο μαέστρο, το μέλλον δεν είναι άδηλο. Αν μιλάμε για το εκλογικό αποτέλεσμα.
