Ο βασιλιάς Μακρόν είναι γυμνός, και οι υπήκοοί του τον απεχθάνονται. Μονάχα μια χούφτα κολαούζοι παριστάνουν ότι παραμένει «πρόεδρος όλων των Γάλλων». Αυτοί, και η ολιγάριθμη ελίτ που φρόντισε να βρεθεί στο κατάλληλο πόστο για να ξεπατώσει ό,τι έμενε ακόμη όρθιο στην πάλαι ποτέ Γαλλική Δημοκρατία: ελευθερίες, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή ζωή για τη λαϊκή πλειοψηφία, τα όνειρα των νέων. Η κοινωνική βάση του μακρονισμού περιορίζεται πλέον σε μια ισχνή μειοψηφία ανώτερων στρωμάτων, που ζουν αλλού, και επίδοξων golden boys που ελπίζουν ότι κάπως θα μπουν κι αυτοί στα σαλόνια και κάτι θα απομυζήσουν από το σώμα του γαλλικού λαού. Όμως αυτή η ολιγαρχία, μισή πραγματική κι άλλη μισή κατά φαντασίαν, το παρατράβηξε. Εκθέτοντας το σύνολο σχεδόν του ήδη απαξιωμένου πολιτικού συστήματος, τα ΜΜΕ της και τους υπαλληλίσκους της που παριστάνουν τους διανοούμενους, αγνόησε τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις που της έστελνε η κοινωνία:
- Την άνοιξη του 2016 περιγέλασε το κίνημα Nuit debout, που ξέσπασε με αφορμή τη νιοστή «μεταρρύθμιση» των εργασιακών σχέσεων.
- Ένα χρόνο αργότερα, την άνοιξη του 2017, νόμισε ότι ξεμπέρδεψε με την αστάθεια φυτεύοντας στην προεδρία το αγαπημένο παιδί της τραπεζοκρατίας – το οποίο δεν μπορούσε να κρύψει την περιφρόνησή του για τους πληβείους και παρίστανε τον Ντε Γκολ με το… 20% του εκλογικού σώματος (το καμπανάκι της Λεπέν και του Μελανσόν, που ήδη χτυπούσε, δεν θέλησε να το ακούσει).
- Το φθινόπωρο του 2018 έδειξε αρχικά ακραία περιφρόνηση για το πληβειακό ξέσπασμα των Κίτρινων Γιλέκων, βάζοντας όλους τους «προοδευτικούς» να το καθυβρίζουν ως ακροδεξιό. Και έπειτα, καθώς αυτό επί μήνες φούντωνε αντί να καταλαγιάσει, το ακρωτηρίασε και του έβγαλε τα μάτια – στην κυριολεξία.
- Στη διάρκεια της πανδημίας επέβαλε, στο όνομα της επιστήμης και της προόδου βέβαια (και με τις πλάτες της «καθωσπρέπει» αριστεράς), ένα καθεστώς εγκλεισμού και πρωτοφανών διώξεων, αιματοκυλώντας τις διαμαρτυρίες και φτάνοντας να αποκαλεί «ψεκασμένο γέρο» τον Μελανσόν – έναν από τους ελάχιστους «θεσμικούς» που αντέδρασαν.
- Πέρυσι έκανε ότι δεν κατάλαβε το νέο και πολλαπλό χαστούκι των προεδρικών και βουλευτικών εκλογών, όπου ούτε η επίκληση του μπαμπούλα της Λεπέν δεν γλίτωσε το εκλεκτό τέκνο των ελίτ από τον εξευτελισμό και από μια αυξανόμενη απονομιμοποίηση στα μάτια της κοινωνίας.
- Από την αρχή της φετινής χρονιάς, τέλος, αγνόησε επιδεικτικά το γεγονός ότι μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, ακόμη και μέρος των ψηφοφόρων του προεδρικού μπλοκ, είναι αντίθετη με μια ακόμη «μεταρρύθμιση», του συνταξιοδοτικού αυτή τη φορά. Αντίθετα, η ολιγαρχία έβαλε τον εκπρόσωπό της να κουνά το δάχτυλο με ναπολεόντειο τουπέ στα εκατομμύρια που άρχισαν να βγαίνουν στους δρόμους. Και τελικά εξευτέλισε και τους ίδιους τους βουλευτές της προεδρικής «πλειοψηφίας», φοβούμενη ότι είχαν αρχίσει να κάνουν νερά, βάζοντας τον Μακρόν να νομοθετήσει τη «μεταρρύθμιση» όχι στη βουλή, αλλά με προεδρικό διάταγμα.
Όχι, το θέμα δεν είναι πια το συνταξιοδοτικό
Οι διαδηλώσεις, οι απεργίες και οι κάθε είδους διαμαρτυρίες συνεχίζονται. Ακόμη και για «τοπικά» ζητήματα συγκεντρώνονται και διαδηλώνουν στη μέση του πουθενά δεκάδες χιλιάδες, αντιστεκόμενοι σε πάνοπλους «αστυνομικούς» που επιδεικνύουν δολοφονική μανία [βλ. πλαίσιο]. Τις προάλλες οι διαδηλωτές έβαλαν στο στόχαστρο το αγαπημένο μπιστρό του Μακρόν στο Παρίσι, κι έτρεχαν τα ΜΑΤ και η πυροσβεστική να το σώσουν από τη φωτιά της οργής. Προχθές τη νύχτα χιλιάδες συγκεντρώθηκαν έξω από την έδρα της αμαρτωλής BlackRock στη γαλλική πρωτεύουσα, και τελικά εισέβαλαν σ’ αυτήν φωνάζοντας «Είμαστε εδώ!». Ένα σύνθημα που ακούγεται παντού, καθώς οι πληβείοι νιώθουν ότι είναι αόρατοι, ανύπαρκτοι για την εξουσία.
Σχολίαζε ένας δημοσιογράφος που παρακολουθούσε εμβρόντητος τα τεκταινόμενα: «Ακόμα πιστεύετε ότι πρόκειται μόνο για τις συνταξιοδοτικές μεταρρυθμίσεις; Όχι, δεν πρόκειται πια γι’ αυτό! Πρόκειται για τον Μακρόν που αγνοεί τον λαό και επιβάλλει σε ένα έθνος πολιτικές τις οποίες αυτό δεν ψήφισε. Δείτε, οι εργαζόμενοι έχουν τώρα εισβάλει στα κεντρικά γραφεία της BlackRock στο Παρίσι! Οι θυμωμένοι άνθρωποι κάνουν θυμωμένα πράγματα». Πράγματι, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ήταν μόνο η θρυαλλίδα του κοινωνικού ξεσπάσματος που δεν λέει να κοπάσει. Για όποιον δεν ήθελε να είναι τυφλός, βέβαια, το πράγμα φαινόταν εξαρχής: η μαχητική συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων νέων –κυρίως μαθητών και εργαζόμενων– στις κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις και τα μπλόκα για ένα θέμα που αφορά τους «γέρους» κάτι λέει. Όπως λένε και τα πλακάτ που αποκαλούν τον Μακρόν «δικτάτορα», και την ελίτ «γκάνγκστερ με γραβάτα».
Κανείς δεν ξέρει για πόσο καιρό ακόμη θα βρίσκεται ψηλά το κύμα της διαμαρτυρίας. Οι ηγεσίες των συνδικάτων δεν τολμούν πάντως να σαλπίσουν υποχώρηση. Η απουσία του Μακρόν, που πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στην Κίνα, δεν κατευνάζει την οργή. Σε διαδήλωση στο Μπορντό την Πέμπτη ένας εργαζόμενος κρατούσε αυτοσχέδιο πλακάτ που έγραφε: «Μακρόν παραιτήσου! Θα μας ακούς μέχρι το Πεκίνο!». Όμως ο πρόεδρος των πλουσίων κάνει τον… Κινέζο. Ποντάρει στο «μπόρα είναι, θα περάσει». Είναι αλήθεια ότι οι μπόρες περνούν. Το θέμα είναι τι αφήνουν πίσω τους, τι θα φυτρώσει στο έδαφος που έχουν ποτίσει. Διότι πλέον εκατομμυρίων Γάλλων η συνείδηση έχει διαποτιστεί από τη βεβαιότητα ότι αυτοί που κυβερνούν δεν εκπροσωπούν τον γαλλικό λαό, αλλά υπηρετούν μια χούφτα ολιγαρχών. Ας λένε οι μακρονιστές με θράσος ότι «δεν αποφασίζει ο όχλος». Η νέα συνείδηση που έχει ποτίσει τη Γαλλία με οδυνηρό αλλά και ταυτόχρονα απελευθερωτικό τρόπο θα γεννήσει καταστάσεις ακόμη πιο αβίωτες για τις ελίτ που φτωχαίνουν και ταπεινώνουν τους πολλούς.
Ακραία καταστολή παντού
Το Σεντ-Σολίν, μια κοινότητα 350 κατοίκων του διαμερίσματος Ντε-Σεβρ στη δυτική Γαλλία, εδώ και χρόνια αντιστέκεται στην κατασκευή τσιμεντένιων μεγα-δεξαμενών νερού, την οποία απαιτούν οι πολυεθνικές της βιομηχανικής γεωργίας. Πριν δύο εβδομάδες πραγματοποιήθηκε εκεί μια τεράστια συγκέντρωση 30.000 ανθρώπων μετά από κάλεσμα του κινήματος «Οι Εξεγέρσεις της Γης» και άλλων πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων. Η απάντηση της κυβέρνησης ήρθε με τη μορφή 3.200 αστυνομικών-ράμπο, περιλαμβανομένων ειδικών μηχανοκίνητων μονάδων που κινούνται πάνω σε «γουρούνες», από τις οποίες εκτόξευαν στον κόσμο πλαστικές σφαίρες και χημικά.
Η «θεσμική» Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (LDH) καταγγέλλει ότι αστυνομικοί ήταν εξοπλισμένοι με πoλυβόλα FAMAS, ότι εμπόδιζαν την πρόσβαση σε ασθενοφόρα, ότι έπεφταν με μηχανοκίνητα οχήματα πάνω στους διαδηλωτές, ότι τους χτυπούσαν απρόκλητα κ.ο.κ. Το αποτέλεσμα ήταν 200 τραυματίες, 40 εκ των οποίων σοβαρά. Ένας 30χρονος διαδηλωτής παραμένει σε κώμα… Η «δημοκρατική» κυβέρνηση δεν αρκέστηκε σ’ αυτά: ανακοίνωσε ότι θα θέσει εκτός νόμου το κίνημα «Οι Εξεγέρσεις της Γης»!
Η ίδια βαρβαρότητα επαναλαμβάνεται καθημερινά σε όλη τη Γαλλία, έτσι που ο πρόεδρος της LDH αναφέρεται σε «μια ανησυχητική κατάσταση για τη δημοκρατία». Το Συμβούλιο της Ευρώπης «εκφράζει την ανησυχία του για την υπερβολική χρήση βίας στη Γαλλία». Και ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα προειδοποιεί ότι «παρακολουθεί πολύ στενά» τις διαδηλώσεις στη Γαλλία. Μάλλον πρόκειται για υπερβολές. Διότι στη Γαλλική Δημοκρατία των Μακρόν και Σία, από το Παρίσι ως το τελευταίο χωριό, το δικαίωμα της διαφωνίας και της διαμαρτυρίας είναι απόλυτα σεβαστό – αρκεί να μην ασκείται.
