Της Ματίνας Παπαχριστούδη.
Θα αποδειχθεί σύντομα πως ο πόλεμος για τις εργασιακές σχέσεις στον Τύπο είναι μια μάχη για την κατεύθυνση της ενημέρωσης και σταδιακά θα γίνει μια μάχη για το δικαίωμα στην πλοήγηση σε ένα μελλοντικό ηλεκτρονικό σύμπαν χειραγώγησης και ελέγχου. Την περασμένη εβδομάδα και ενώ έσκασε το κανόνι της Απογευματινής και θόλωσε ακόμη περισσότερο το τοπίο στο Alter, κατατέθηκε στην ΕΣΗΕΑ ένα ανυπόγραφο non paper με προτάσεις για τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των απασχολούμενων συντακτών στις εφημερίδες.
Θα αποδειχθεί σύντομα πως ο πόλεμος για τις εργασιακές σχέσεις στον Τύπο είναι μια μάχη για την κατεύθυνση της ενημέρωσης και σταδιακά θα γίνει μια μάχη για το δικαίωμα στην πλοήγηση σε ένα μελλοντικό ηλεκτρονικό σύμπαν χειραγώγησης και ελέγχου. Την περασμένη εβδομάδα και ενώ έσκασε το κανόνι της Απογευματινής και θόλωσε ακόμη περισσότερο το τοπίο στο Alter, κατατέθηκε στην ΕΣΗΕΑ ένα ανυπόγραφο non paper με προτάσεις για τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις των απασχολούμενων συντακτών στις εφημερίδες.
Το κείμενο απορρίφθηκε ως «απαράδεκτο», αν και κανονικά έπρεπε να επιστραφεί ως «γελοίο». Ο δεκάλογος στο non paper απεικονίζει τις θέσεις μιας πολύ συγκεκριμένης μερίδας εκδοτών του ελληνικού Τύπου (λέγε με και Ψυχάρης-Κουρής). Με λίγα λόγια επικυρώνει τη μετατροπή του συντάκτη που μετέχει στην καθημερινή διαδικασία παραγωγής του περιεχομένου ενημέρωσης σε απλό διακομιστή πληροφοριών σε μια νέου τύπου δομή εφημερίδας, όπως αυτή διαφαίνεται αλλά δεν αποκαλύπτεται.
Δεν δίνονται, για παράδειγμα, στοιχεία για το τι είδους εφημερίδες θέλουν οι εκδότες, πώς θα στηρίξουν το περιεχόμενο τους. Όταν μάλιστα είναι ήδη σε όλους γνωστό ότι εκλιπαρούν έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο και τα σαλόνια των τραπεζιτών για κρατική ενίσχυση, επειδή, όπως λένε, η ενημέρωση (τους) είναι το ύψιστο αγαθό της δημοκρατίας.
Τα όσα λένε, όμως, δείχνουν με αρκετά μεγάλη σαφήνεια τη στάση και άποψή τους για τους εργαζόμενους, στους οποίους στηρίζονται για να πουλήσουν την πραμάτεια τους, την ενημέρωση, που υποτίθεται πως πασχίζουν να παράγουν. Και μια ακόμη παρατήρηση: Πολλά από αυτά που οι συγκεκριμένοι μεγαλοεκδότες προτείνουν για τους επαγγελματίες δημοσιογράφους στον Τύπο, τα έχουν ήδη εφαρμόσει άλλοι ιδιοκτήτες στα τηλεοπτικά κανάλια, αλλά και μικρότεροι εκδότες και δημοσιογράφοι-επιχειρηματίες σε περιοδικά, sites και portal όπου απασχολείται και δημιουργείται η νέα γενιά των συντακτών. Και το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: Για αυτό απέτυχε και θα συνεχίσει να αποτυγχάνει το μοντέλο των εφημερίδων τους. Και αν συνεχίσουν έτσι δεν θα πουλάνε ούτε οι ηλεκτρονικές εκδόσεις τους, ούτε τα portal τους.
Από τα υπόλοιπα γεγονότα της εβδομάδας στο μιντιακό σκηνικό, όπως η επίσκεψη Τηλέμαχου Χυτήρη στην ΕΣΗΕΑ, η ανακοίνωση της δημόσιας διαβούλευσης για τα ιντερνετικά Μέσα, η απόφαση της διακαναλικής συνέντευξης Παπανδρέου για μεθαύριο Δευτέρα, γίνεται φανερό πως η συνεννόηση κυβέρνησης και ιδιοκτητών ΜΜΕ άρχισε.
Πως ήδη υπάρχουν αντίστοιχα προσχέδια παρεμβάσεων σε όλους. Το πού και πώς θα καταλήξει αυτή η συνεννόηση και η τελική παρέμβαση για το αύριο των ΜΜΕ δεν θα κριθεί μόνο από τους ίδιους. Πρέπει να κριθεί και από τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, πρέπει να κριθεί και από την κοινωνία. Αυτόν το διάλογο αρνείται μέχρι στιγμής η ΕΣΗΕΑ και ο συγκεκριμένος διάλογος άρχισε, όμως, να γίνεται στις κινητοποιήσεις στο ΔΟΛ, στις απεργίες της Απογευματινής,
στις πρωτοβουλίες συντακτών και εργαζομένων στις εφημερίδες.
Δεν δίνονται, για παράδειγμα, στοιχεία για το τι είδους εφημερίδες θέλουν οι εκδότες, πώς θα στηρίξουν το περιεχόμενο τους. Όταν μάλιστα είναι ήδη σε όλους γνωστό ότι εκλιπαρούν έξω από το πρωθυπουργικό γραφείο και τα σαλόνια των τραπεζιτών για κρατική ενίσχυση, επειδή, όπως λένε, η ενημέρωση (τους) είναι το ύψιστο αγαθό της δημοκρατίας.
Τα όσα λένε, όμως, δείχνουν με αρκετά μεγάλη σαφήνεια τη στάση και άποψή τους για τους εργαζόμενους, στους οποίους στηρίζονται για να πουλήσουν την πραμάτεια τους, την ενημέρωση, που υποτίθεται πως πασχίζουν να παράγουν. Και μια ακόμη παρατήρηση: Πολλά από αυτά που οι συγκεκριμένοι μεγαλοεκδότες προτείνουν για τους επαγγελματίες δημοσιογράφους στον Τύπο, τα έχουν ήδη εφαρμόσει άλλοι ιδιοκτήτες στα τηλεοπτικά κανάλια, αλλά και μικρότεροι εκδότες και δημοσιογράφοι-επιχειρηματίες σε περιοδικά, sites και portal όπου απασχολείται και δημιουργείται η νέα γενιά των συντακτών. Και το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα: Για αυτό απέτυχε και θα συνεχίσει να αποτυγχάνει το μοντέλο των εφημερίδων τους. Και αν συνεχίσουν έτσι δεν θα πουλάνε ούτε οι ηλεκτρονικές εκδόσεις τους, ούτε τα portal τους.
Από τα υπόλοιπα γεγονότα της εβδομάδας στο μιντιακό σκηνικό, όπως η επίσκεψη Τηλέμαχου Χυτήρη στην ΕΣΗΕΑ, η ανακοίνωση της δημόσιας διαβούλευσης για τα ιντερνετικά Μέσα, η απόφαση της διακαναλικής συνέντευξης Παπανδρέου για μεθαύριο Δευτέρα, γίνεται φανερό πως η συνεννόηση κυβέρνησης και ιδιοκτητών ΜΜΕ άρχισε.
Πως ήδη υπάρχουν αντίστοιχα προσχέδια παρεμβάσεων σε όλους. Το πού και πώς θα καταλήξει αυτή η συνεννόηση και η τελική παρέμβαση για το αύριο των ΜΜΕ δεν θα κριθεί μόνο από τους ίδιους. Πρέπει να κριθεί και από τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ, πρέπει να κριθεί και από την κοινωνία. Αυτόν το διάλογο αρνείται μέχρι στιγμής η ΕΣΗΕΑ και ο συγκεκριμένος διάλογος άρχισε, όμως, να γίνεται στις κινητοποιήσεις στο ΔΟΛ, στις απεργίες της Απογευματινής,
στις πρωτοβουλίες συντακτών και εργαζομένων στις εφημερίδες.
Σχόλια
