«Τρία πράγματα πρέπει να θυμάται όποιος βρίσκεται στην εξουσία. Ότι κυβερνάει ανθρώπους, ότι πρέπει να διαχειρίζεται την εξουσία σύμφωνα με το νόμο, και ότι δεν θα κυβερνάει αιώνια».
Αγάθων
Το φετινό καλοκαίρι άργησε κάπως να θυμηθεί τον πραγματικό του εαυτό. Τέλη Ιουλίου και μόλις τότε η θερμοκρασία άρχισε να παίρνει μπρος για τα καλά. Να που, όμως, θυμήθηκαν και οι Έλληνες πρόεδροι τον παλιό τους εαυτό. Ο Σαβιόλα στον Ολυμπιακό. Μια μεταγραφή βγαλμένη από τις παλιές εποχές των παχιών αγελάδων του εγχώριου επαγγελματικού ποδοσφαίρου, έστω και κατ’ αναλογία. Να που, κάποιες φορές, μια κίνηση μπορεί να αναταράξει τα λιμνάζοντα νερά. Να κάτι που, εκ των πραγμάτων, μπορεί να δημιουργήσει ντόρο. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο του σήμερα υπάρχουν ακόμα τρύπες από τις οποίες μπορεί να εισχωρήσει κάτι ικανό να κερδίσει τις εντυπώσεις. Μα, το ειδικό είναι σε θέση να αλλάξει το γενικό; Ή, το γενικό -αργά ή γρήγορα- θα εγκολπώσει το ειδικό; Μα, αρκεί ο ντόρος για να επιστρέψει το ποτάμι ξανά στην κανονική του ροή; Μια εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα ή κάτι που θα μετασχηματίσει τους ίδιους τους κανόνες; Μπαλωθιά ή χτύπημα στο δόξα πατρί των προβλημάτων; Πρόσκαιρο ή συνειδητό; Επικοινωνιακή απόπειρα ή βάση για κάτι καλύτερο;
Η Eβίνα αναρωτήθηκε πολύ για το αν μπορεί ένας Σαβιόλα να φέρει την άνοιξη στο χειμαζόμενο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όταν σε έναν τομέα επικρατεί καθολική κρίση, όταν μια γενικότερη κατάσταση είναι αλυσοδεμένη στις εξαναγκαστικές συνθήκες της οικονομικής στειρότητας, μπορεί να υπάρξει άραγε κάποια παράμετρος που θα τραβήξει το κάρο από τη λάσπη; Οι ανάσες δροσιάς δεν αλλάζουν τη γενικότερη θερμοκρασία, μέσα στο κατακαλόκαιρο. Αυτοί που δεν χρησιμοποιούν air condition με την πρώτη αφορμή, αυτοί που θα μάθουν να υπομένουν τις δυσκολίες και θα ξεπερνούν τόσο τους σκοπέλους, όσο και τους ύφαλους, είναι οι μόνοι που στα πολύ δύσκολα θα τα καταφέρουν να τα φέρουν βόλτα. Η Εβίνα αναλογίστηκε πως, ίσως, είναι χρησιμότερη μια αξίνα. Αυτή που θα την κρατάνε χέρια πρόθυμα για όψιμες σκληραγωγήσεις. Που θα σκάβει με ζέση το χώμα για να φυτευτεί ο σπόρος μιας άλλης νοοτροπίας. Η ένδεια μπορεί να φέρει σουλούπωμα, η κρίση μπορεί να φέρει κριτική σκέψη, ο πάτος μπορεί να συμβάλει για το ξεκίνημα μιας ανοδικής πορείας. Θα φροντίσουν, άραγε, οι παράγοντες να βάλουν στη μέσα τσέπη του σακακιού τους τη λογική της σύνεσης και του ορθολογιστικού οραματισμού; Δεν χρειαζόμαστε μονάχα τις ντρίμπλες και τα γκολ του Σαβιόλα, αλλά να ντριμπλάρουμε και να βάλουμε γκολ στον κακό μας εαυτό… Όχι σαν ιδεαλιστική προσφώνηση, αλλά σαν βάναυση αναγκαιότητα… Θέλουν, άραγε, οι ακολουθητές και τα γιουσουφάκια κάτι τέτοιο; Μπορούν, άραγε, οι ουδέτεροι και οι άμεμπτοι να επιβάλουν την ισονομία; Η Εβίνα άρχισε να πίνει λίγο λευκό κρασί…
Κώστας Μαρούντας
